Εφαρμογή της κλίμακας Bayley, σε παιδιά που γεννήθηκαν πριν από την 32η εβδομάδα της κύησης στη Βόρειο Ελλάδα

Abstract

Premature infants are at high risk for neurodevelopmental impairment (NDI) even in the absence of known brain complications of prematurity. Evaluation of the effectiveness of therapeutic interventions in association to neurodevelopmental outcome is required to improve or prevent the neurodevelopmental sequences of prematurity. Bayley-III scales is currently the most commonly applied measurement tool for assessing early development both in clinical practice and research settings. The aim of the study was to compare the developmental profile in a cohort of premature infants at three serial time points, in order to assess the stability of the results, to study the effect that neonatal factors and problems of first neonatal age may have in the children’s developmental progress, to investigate the parental opinion regarding the children’s developmental progress and to organize structured instructions packages for them. Strengths of the study were that the assessment was by the same examiner, all five scales with all score types were studied in a cohort of infants coming from a strict geographic area with no race and ethnicity differences. Bayley-III scales (cognitive, language, motor, social-emotional, and adaptive behavior) were applied in 120 preterm infants (≤ 32 weeks) at a mean corrected age of 12, 24 and 36 months. A group of 30 full-term infants evaluated at same time points served as controls. Two templates of Neurodevelopmental delay (NDI index) were set out for moderate and severe delay (composite scores <85 or <70 and scale scores <7 or <4). Developmental scores were evaluated in relation to environmental influences, therapeutic interventions or practices and complications of prematurity. Composite and Subscale scores for the cognitive, language and motor scales were lower from the reported 50th percentile, with no significant differences among them. Scores for the social-emotional and adaptive behavior, which are derived from the parent-report questionnaires, were near the average and significant higher than the scores applied by the examiners. NDI were higher in ELBW compared to VLBW infants but differences were significant only for the cognitive domain. Multiple regression analyses showed that blood transfusions, severely abnormal head ultrasound, gender, being small for gestational age, duration of invasive mechanical ventilation and oxygen administration were consistently related to neurodevelopmental outcome. Bayley-III assessments are important for getting early information about development following premature birth. Best ages to assess the developmental profile of premature infants are 1st and 3d year. Parents overestimate children’s performance. Preterm infants had lower scores in all Bayley-III domains as compared to full-term controls. ELBW infants had lower developmental performance with no improvement over time and significant higher cognitive NDI at the age of 3 years. Neurodevelopmental outcome is related to several environmental, biological or medical conditions associated with prematurity. For optimal neurodevelopmental development of premature children, it is necessary a prompt and valid assessment of developmental status to be implemented, application of appropriate, individualized early intervention programs with direct and continuous involvement of parents in conjunction with the application of therapeutic strategy in perinatal period to reduce complications of prematurity.

Τα πρόωρα νεογνά βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης νευροαναπτυξιακής διαταραχής ακόμη και σε απουσία γνωστών εγκεφαλικών επιπλοκών λόγω της προωρότητας. Εκτίμηση της επίδρασης θεραπευτικών παρεμβάσεων σε συνδυασμό με τα νευροαναπτυξιακά ευρήματα, απαιτείται για την βελτίωση ή την αντιμετώπιση νευροαναπτυξιακών επιπλοκών της προωρότητας. Το Bayley-III είναι σήμερα το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο εργαλείο για την αξιολόγηση της πρώιμης ανάπτυξης τόσο σε κλινικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο.Σκοπός της μελέτης ήταν η εκτίμηση του αναπτυξιακού προφίλ μιας ομάδας πρόωρων νεογνών στο 1ο, 2ο και 3ο έτος διορθωμένης ηλικίας, η αξιολόγηση της σταθερότητας των αποτελεσμάτων, η μελέτη της επίδρασης των νεογνικών παραγόντων και προβλημάτων της προωρότητας στην νευροαναπτυξιακή εξέλιξη, η διερεύνηση της άποψης των γονέων σχετικά με την αναπτυξιακή πρόοδο των παιδιών και η οργάνωση πακέτων δομημένων οδηγιών προς αυτούς. Οι κλίμακες του Bayley-III (νόησης, γλώσσας, κίνησης, κοινωνικότητας-συναισθήματος και προσαρμογής συμπεριφοράς) εφαρμόστηκαν σε 120 πρόωρα νεογνά (≤ 32 εβδομάδων) σε μέση διορθωμένη ηλικία 12, 24 και 36 μηνών. Μια ομάδα 30 τελειόμηνων νεογνών χρησιμοποιήθηκε σαν Ομάδα Ελέγχου. Δύο τύποι δείκτη Νευροαναπτυξιακής Καθυστέρησης ορίστηκαν για την ήπια και τη μέτρια/σοβαρή καθυστέρηση (σύνθετη βαθμολογία <85 και <70 και βαθμολογία κλίμακας <7 και <4). Τα αναπτυξιακά αποτελέσματα αξιολογήθηκαν σε σχέση με περιβαλλοντικές επιρροές, θεραπευτικές παρεμβάσεις και επιπλοκές προωρότητας. Η εκτίμηση εφαρμόστηκε και βαθμολογήθηκε από τον ίδιο αξιολογητή, μελετήθηκαν και οι πέντε κλίμακες με όλους τους τύπους βαθμολόγησης, σε μια ομάδα παιδιών από την ίδια γεωγραφική περιοχή χωρίς φυλετικές ή εθνικές διαφορές. Σύνθετη και βαθμολογία Κλίμακας στις κλίμακες και υποκλίμακες νόησης, γλώσσας και κίνησης ήταν χαμηλότερες από την 50η εκατοστιαία θέση, χωρίς σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Τα αποτελέσματα της Κοινωνικότητας-Συναισθήματος και Προσαρμογής Συμπεριφοράς, που προέρχονται από τα ερωτηματολόγια των γονέων, βρέθηκαν κοντά στις μέσες τιμές και σημαντικά υψηλότερες της εκτίμησης του εξεταστή. Ο δείκτης Νευροαναπτυξιακής Καθυστέρησης ήταν υψηλότερος στα εξαιρετικά χαμηλού βάρους γέννησης νεογνά από ότι στα πολύ χαμηλού βάρους γέννησης αλλά οι διαφορές ήταν σημαντικές μόνο στην Κλίμακα Νόησης. Πολυμεταβλητές αναλύσεις έδειξαν ότι μεταγγίσεις αίματος, το παθολογικό υπερηχογράφημα εγκεφάλου, το φύλλο, η ενδομήτρια καθυστέρηση αύξησης, η χρήση μηχανικού αερισμού και η χορήγηση οξυγόνου επηρεάζουν δυσμενώς την νευροαναπτυξιακή έκβαση. Η νευροαναπτυξιακή εκτίμηση με τη χρήση του Bayley-III είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με την εξέλιξη των παιδιών που γεννήθηκαν πρόωρα. Καλύτερες ηλικίες αξιολόγησης αναγνωρίστηκαν ο 1ος και 3ος χρόνος. Οι γονείς υπερεκτιμούν τις ικανότητες των παιδιών τους. Τα παιδιά που γεννήθηκαν πρόωρα είχαν χαμηλότερες βαθμολογίες συγκρινόμενα με τελειόμηνα παιδιά της ομάδας ελέγχου. Τα Εξαιρετικά Χαμηλού Βάρους Γέννησης νεογνά είχαν χαμηλότερες αναπτυξιακές δυνατότητες χωρίς βελτίωση με το χρόνο και σημαντικά υψηλότερο νοητικό δείκτη αναπτυξιακής καθυστέρησης στην ηλικία των 3 ετών. Τα αναπτυξιακά αποτελέσματα σχετίζονται με σειρά περιβαλλοντικών, βιολογικών και ιατρικών καταστάσεων σχετικών με την προωρότητα. Για την βέλτιστη νευροαναπτυξιακή εξέλιξη των παιδιών που γεννήθηκαν πρόωρα κρίνεται απαραίτητη η έγκαιρη και έγκυρη αξιολόγηση της αναπτυξιακής κατάστασης, η εφαρμογή κατάλληλων εξατομικευμένων προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης με άμεση και συνεχή εμπλοκή των γονέων σε συνδυασμό με την εφαρμογή θεραπευτικής στρατηγικής στη περιγεννητική περίοδο για τη μείωση των επιπλοκών της προωρότητας.