Το συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων από την μεταπολίτευση (1974) μέχρι σήμερα

Abstract

[…] Η διατριβή αυτή διερευνά τον συνδικαλισμό που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα στον χώρο της δημόσιας διοίκησης και της δημοσιοϋπαλληλίας την χρονική περίοδο από την έναρξη της μεταπολίτευσης, το 1974, μέχρι και το τέλος της δεύτερης κυβερνητικής περιόδου της ΝΔ, το 2009¹. Ο δημοσιοϋπαλληλικός συνδικαλισμός και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του θεωρούμε ότι αποτελούν σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της τοιχογραφίας τόσο του ελληνικού συνδικαλισμού όσο και της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας, χωρίς όμως μέχρι σήμερα, όπως γνωρίζουμε, να έχουν παρουσιαστεί αρκετές και ολοκληρωμένες μελέτες που να διερευνούν την πορεία του αυτή. Ούτως ή άλλως στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο οι μελέτες για την δόμηση και διαδρομή του ελληνικού εργατικού συνδικαλισμού είναι περιορισμένες² αριθμητικά σε σύγκριση με μελέτες που αφορούν άλλα αντικείμενα της πολιτικής κοινωνιολογίας, όπως η πολιτική εξουσία και τα πολιτικά κόμματα. Η συστηματική μελέτη του ελληνικού συνδικαλισμού μπορούμε να θεωρήσουμε ότι κατ’ ουσία ξεκινά³ με την έναρξη της μεταπολιτευτικής περιόδου το 1974 και παραμένει ανισομερής, καθώς έχει ως κύριο αντικείμενο το εργατικό συνδικαλιστικό πεδίο με ελάχιστες μελέτες να έχουν ως αντικείμενο τον συνδικαλισμό που αναπτύχθηκε στον δημοσιοϋπαλληλικό χώρο⁴. Όσον αφορά τις μεθόδους ανάλυσης του ελληνικού συνδικαλισμού που έχουν χρησιμοποιηθεί είτε σχετίζονται με την καθαρά ιστορική αφηγηματική προσέγγιση είτε με τις θεωρίες περί κορπορατισμού⁵. Στο συνδικαλιστικό επίπεδο των μισθωτών μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα παρατηρείται πολύ μεγαλύτερη συνδικαλιστική πυκνότητα και συμμετοχή στον πρώτο σε σχέση με τον δεύτερο τομέα, καθώς κυρίως από την δεκαετία του 1980, μπορούμε να πούμε ότι ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι ένας συνδικαλισμός κυρίως των “εξασφαλισμένων” εργασιακά στρωμάτων. [...]