Leadership and teamwork competencies development through an outdoor experiential training program

Abstract

There is a great need for professional development in times of a rapid economic growth. Common areas of global competences focus on flexibility and adaptation, leadership skills, teamwork and strategic thinking. For the conduction of this study, the following research questions were used: (1) Are there any immediate effect on teamwork as a result of the training? (2) Are there any immediate effect on leadership competencies as a result of the training? (3) Are there any differences between the professional and student group in post teamwork and leadership scores? (4) Are there any differences among participants of each group in post teamwork and leadership scores based on demographic variables such as age and gender? A mixed research method using qualitative and quantitative data was used, following a retrospective pretest-posttest design. A non-probability convenience sample of purpose was used including two predefined groups (professionals, n = 51) and (undergraduate students, n = 30). The intervention was a 2-day outdoor experiential training program including a series of small group activities, followed by short debriefing sessions. The Multifactor Leadership Questionnaire-MLQ (Bass & Avolio, 1997) was used to measure three types of leadership styles (transformational, transactional, passiveavoidant) and three outcomes of leadership styles (extra effort, perceived effectiveness, satisfaction with leadership). Perceptions of team effectiveness were measured by the Team Development Indicator (TDI-short version, Bronson, 1991). The following major findings were identified: For both groups the intervention was effective as post scores in TDI were significantly higher than pre-test scores. Overall teamwork appeared in higher level after training, indicating a moderate change in professionals and a large change in students. Transformational and transactional leadershipstyles were displayed frequently in post training at the professional group, indicating a moderate change, where passive/avoidant behaviors decreased significantly. Similarly, transformational leadership and the decrease of passive/avoidant leadership revealed a large change in post training at the student group. Significant difference found in students who perceived more frequent teamwork behaviors than professionals in post training. Female reported greater levels compared to male respondents in transformational leadership, and were prompt to develop those behaviors that generate satisfaction in followers. The category of below 22 years old exhibited less frequent passive behaviors and displayed the highest score in total teamwork. Also, the categories of 23-29 and above 35 years old made less extra effort. Professionals in a responsible position, with a working experience between four and eight years acquired lower level of teamwork behaviors. Also those who had changed more than three different working environments affiliated with higher level of extra effort behaviors.

Εξαιτίας των ραγδαίων οικονομικών αλλαγών που συμβαίνουν σήμερα, υπάρχει αυξημένη ανάγκη για ανάπτυξη στελεχών. Ανάμεσα στις παγκόσμιες επαγγελματικές δεξιότητες εκείνες που διακρίνονται είναι η ευελιξία και προσαρμοστικότητα, οι ηγετικές ικανότητες, η ομαδική εργασία και η στρατηγική σκέψη. Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν η διερεύνηση των ακόλουθων ερευνητικών ερωτήσεων: (1) Υπάρχουν άμεσες επιδράσεις της εκπαίδευσης στις ηγετικές δεξιότητες; (2) Υπάρχουν άμεσες επιδράσεις της εκπαίδευσης στις δεξιότητες ομαδικής εργασίας; (3) Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα στελέχη και τους φοιτητές ή (4) διαφορές βάσει των δημογραφικών χαρακτηριστικών, όπως η ηλικία και το φύλο μετά το παρεμβατικό πρόγραμμα στις δεξιότητες ηγεσίας και ομαδικής εργασίας; Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε συμπεριλάμβανε τον συνδυασμό ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, μέσω των επαναλαμβανόμενων παρατηρήσεων. Το δείγμα ευκολίας της έρευνας αποτελούνταν από δυο προκαθορισμένες ομάδες (επαγγελματικά στελέχη, n=51) και (προπτυχιακοί φοιτητές, n=30). Η εκπαίδευση είχε διάρκεια 2 ημέρες και περιελάμβανε μια σειρά από κατάλληλα σχεδιασμένες υπαίθριες δραστηριότητες μικρών ομάδων που συνοδεύονταν από ανατροφοδότηση. Οι ηγετικές δεξιοτήτες μετρήθηκαν με το ερευνητικό εργαλείο Multifactor Leadership Questionnaire (Bass & Avolio, 1997), το οποίο περιλαμβάνει τρία είδη ηγετικής συμπεριφοράς (μετασχηματιστική, συναλλακτικής, παθητικής) και τρία αποτελέσματα της ηγετικής συμπεριφοράς. Αντίστοιχα, η ομαδική εργασία μετρήθηκε με το ερωτηματολόγιο Team Development Indicator (Bronson, 1991). Συνοπτικά τα κύρια αποτελέσματα της μελέτης ήταν: Η βιωματική εκπαίδευση έδειξε να είναι αποτελεσματική, με τις δυο ομάδες να εμφανίζουν υψηλότερα σκορ στην δεξιότητα της ομαδικής εργασίας, επιδεικνύοντας μια μέτρια επίδραση στην περίπτωση των στελεχών και μια μεγάλη επίδραση στους φοιτητές. Παρόμοια, τα στελέχη σημείωσαν αυξημένα σκορ στην μετασχηματιστική και στην συναλλακτική ηγετική συμπεριφορά και αντίστοιχη μείωση της παθητικής ηγεσίας. Στην περίπτωση των φοιτητών, υπήρξε αύξηση της μετασχηματιστικής και μείωση της παθητικής ηγεσίας. Οι φοιτητές συγκρινόμενοι με τα ηγετικά στελέχη εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα ομαδικής εργασίας. Οι γυναίκες ανέφεραν μεγαλύτερα ποσοστά μετασχηματιστικής συμπεριφοράς και ήταν πιο πρόθυμες να τις υιοθετήσουν, ώστε να αυξήσουν το επίπεδο ικανοποίησης των συνεργατών τους. Η ηλικιακή κατηγορία κάτω των 22 εμφάνιζε χαμηλότερα ποσοστά παθητικής ηγεσίας και υψηλότερο επίπεδο ομαδικής εργασίας. Επίσης, οι ηλικίες των 23-29 και πάνω από 35 χρονών έδειξαν ότι καταβάλουν λιγότερη προσπάθεια. Τέλος, τα ανώτερα διοικητικά στελέχη με εργασιακή εμπειρία από τέσσερα έως και οκτώ χρόνια είχαν χαμηλότερο επίπεδο ομαδικής εργασίας, και εκείνα τα στελέχη που είχαν αλλάξει περισσότερα από τρία εργασιακά περιβάλλοντα έδειξαν να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.