Μελέτη της αλεξιθυμίας σε ασθενείς με ψωρίαση

Abstract

Psoriasis is a chronic inflammatory skin disease. Alexithymia and other psychological factors may affect the disease and lead to the aggravation of its symptoms. The aim of the current study in particular was to examine the association of psoriasis with alexithymia; i.e. the difficulty of psoriatic patients to identify and describe their feelings, as well as with other psychopathological factors. A total of 208 participants were included in the study: 108 patients with psoriasis and 100 healthy controls. Patients assessments included the following scales. Toronto Alexithymia Scale (TAS-20, alexithymia), Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS, anxiety and depression), SCL-90-R (Symptom Checklist-90-Revised, psychopathology), Social Readjustment Scale (Stressful life events), Psoriasis Area and Severity Index (PASI, assessment of the extent and severity of psoriasis), and Alcohol Use Disorders Identification Test (AUDIT, detect abuse of alcohol-dependence disorders). Additionally, demographic data were collected and the smoking status of the patients was recorded. According to the results, although the total alexithymia did not appear to correlate with age (age was associated only with the dimension of the external orientation), sex or disease severity of psoriatic patients, it was found that alexithymia was affected by increased anxiety and depression. Regarding the dimensions of psychopathology in the patients’ group, it was found that women with psoriasis presented higher levels of somatization, depression, anxiety, phobic anxiety and psychotism than men. Moreover, the psoriatic patients with alexithymia presented higher levels of somatization, interpersonal sensitivity, anxiety and phobic anxiety. The severity of psoriasis was positively correlated with the dimension of interpersonal sensitivity. According to the results, smoking and alcohol did not constitute risk factors as concerns both the onset and the relapses of psoriasis. External orientation;one of alexithymia dimensions, seems to be a pathognomonic characteristic of this study’s sample. Regarding the statistical prediction of anxiety, depression, stress and psychological distress (HAD- Scale) from alexithymia and its dimensions, it was revealed that only alexithymia’s dimension “difficulty of describing feelings” (DDF) was the only dimension that contributed to the prediction of anxiety, with higher DDF levels indicating higher anxiety. Concerning the statistical prediction of the psychopathology dimensions (SCL-90-R) it emerged that the total score of alexithymia, contributed significantly to the prediction of somatization, interpersonal sensitivity, depression, anxiety and phobic anxiety, as well as to the Global Severity Index and the Positive Symptoms Total. Therefore, it could be suggested that alexithymia is a vulnerability factor for developing psychiatric disorders. Psychopathology and especially the alexithymia’s impact should be taken into consideration by the clinicians, as the implementation of the appropriate psychological interventions could possibly contribute to the reduction of psoriasis relapses and to the improvement of the progress of the disease.

Η ψωρίαση αποτελεί μια χρόνια, φλεγμονώδη νόσο του δέρματος. H αλεξιθυμία, καθώς και άλλοι ψυχολογικοί παράγοντες δύνανται να επηρεάσουν αρνητικά τη νόσο και να προκαλέσουν επιδείνωση των συμπτωμάτων της. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μελετηθεί ειδικότερα η σχέση της αλεξιθυμίας -της δυσκολίας δηλαδή που έχουν οι ασθενείς να αναγνωρίσουν και να περιγράψουν τα συναισθήματά τους- καθώς και άλλων ψυχοπαθολογικών παραγόντων με την ψωρίαση. Συνολικά μελετήθηκαν 208 άτομα: 108 ασθενείς με ψωρίαση και 100 υγιείς μάρτυρες. Χρησιμοποιήθηκαν οι κλίμακες Toronto Alexithymia Scale (TAS-20, αλεξιθυμία), Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS, άγχος και κατάθλιψη), SCL-90-R (Symptom Checklist-90-Revised, ψυχοπαθολογία), Social Readjustment Scale (στρεσογόνα γεγονότα ζωής), Psoriasis Area and Severity Index (PASI, αξιολόγηση της έκτασης και της βαρύτητας της ψωρίασης) και Alcohol Use Disorders Identification Test (AUDIT, ανίχνευση διαταραχών κατάχρησης-εξάρτησης αλκοόλ), ενώ έγινε καταγραφή των δημογραφικών στοιχείων, καθώς και των ασθενών που κάπνιζαν. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, αν και εκ πρώτης όψεως η συνολική αλεξιθυμία δε φάνηκε να συσχετίζεται με την ηλικία (η ηλικία συσχετίστηκε μόνο με τη διάσταση του εξωτερικού προσανατολισμού), το φύλο ή τη βαρύτητα της νόσου των ψωριασικών ασθενών, βρέθηκε εντούτοις ότι η αλεξιθυμία επηρεάζεται κυρίως από το υψηλό άγχος και την κατάθλιψη. Αναφορικά με την αξιολόγηση των διαστάσεων ψυχοπαθολογίας στην ομάδα των ασθενών, βρέθηκε ότι οι γυναίκες με ψωρίαση υπερείχαν σε σχέση με τους άντρες στη σωματοποίηση, στην κατάθλιψη, στο άγχος, στο φοβικό άγχος και στον ψυχωτισμό. Επιπλέον, οι αλεξιθυμικοί ασθενείς παρουσίασαν υψηλότερη σωματοποίηση, διαπροσωπική ευαισθησία, άγχος και φοβικό άγχος συγκριτικά με τους μηαλεξιθυμικούς. Η βαρύτητα της ψωρίασης συσχετίστηκε θετικά με τη διάσταση της διαπροσωπικής ευαισθησίας. Φαίνεται ότι το κάπνισμα και το αλκοόλ δεν αποτελούν παράγοντες κινδύνου τόσο για την εμφάνιση της ψωρίασης όσο και για τις υποτροπές της. Ο εξωτερικός προσανατολισμός, μία από τις τρεις διαστάσεις της αλεξιθυμίας, φάνηκε να αποτελεί ένα παθογνωμομικό χαρακτηριστικό του δείγματος αυτής της έρευνας. Όσον αφορά στη στατιστική πρόβλεψη του άγχους, της κατάθλιψης, του στρες και της ψυχολογικής δυσφορίας από την αλεξιθυμία και τις διαστάσεις της, με βάση την κλίμακα HADS βρέθηκε ότι η διάσταση της αλεξιθυμίας «δυσκολία έκφρασης των συναισθημάτων», συνέβαλε μόνο στην πρόβλεψη του άγχους, με τα υψηλότερα επίπεδά της να συνδέονται με υψηλότερο άγχος. Αναφορικά με τη στατιστική πρόβλεψη των διαστάσεων της ψυχοπαθολογίας, με βάση το ερωτηματολόγιο SCL-90-R, βρέθηκε ότι η αλεξιθυμία συνέβαλε στην πρόβλεψη των διαστάσεων της σωματοποίησης, της διαπροσωπικής ευαισθησίας, της κατάθλιψης, του άγχους και του φοβικού άγχους, καθώς και του γενικού δείκτη συμπτωμάτων και του συνόλου των θετικών συμπτωμάτων όπως αυτά καταγράφονται από την συγκεκριμένη κλίμακα ψυχοπαθολογίας. Συμπεραίνεται λοιπόν, ότι η αλεξιθυμία στους ασθενείς με ψωρίαση αποτελεί παράγοντα ευαλωτότητας στην ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών. Επομένως, η αλεξιθυμία και η ψυχοπαθολογία που ενδεχομένως συνδέεται με αυτήν, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους κλινικούς, καθώς η εφαρμογή των κατάλληλων ψυχολογικών παρεμβάσεων θα ήταν δυνατόν να συνεισφέρει στη μείωση των υποτροπών της ψωρίασης και στη βελτίωση της πορείας της ασθένειας.