Αξιολόγηση των προγραμμάτων κινησιοθεραπείας σε ασθενείς με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα

Abstract

Evaluation of therapeutic exercises programs in patient withJuvenile Idiopathic Arthritis.Georgios KitsoulisABSTRACTObjective: The objective of this study was to investigate the effects of a highly frequent and vigorous combined hydrotherapy and land-based physiotherapy program, using weight machines, on the musculoskeletal outcomes of Juvenile Idiopathic Arthritis (JIA) in children and adolescents... PATIENTS AND METHODSParticipants: The participants were 24 children, 15 girls and 9 boys. The age range of the participants was 8-16 years old, mean 11.4 years. The initial diagnosis of JIA for the participants was on average 5.4 years before participation on the program. All the participants were treated in 2009 to 2013 by the Pediatric unit of University Hospital of Ioannina, Greece. In order to participate on this study, the patients had to be diagnosed with JIA with the revised criteria of EULAR. Assessment: All the participants were assessed prior and post exercise intervention. The experimental group was, also, assessed on the completion of every five sessions. The assessment included; measurement of maximal muscle power and maximal muscle endurance Joint range of movement was assessed with an electronic goniometer and with the aforementioned isokinetic device. The aerobic capacity was investigated with an ergosperometer. Interventions: Two programs were compared. The control program was undertaken by the participants prior to the experimental. Both exercise programs included the same participants and lasted the same period (same time and frequency).Control program: The control sessions were held at the home setting, unsupervised and were patient specific. It was performed five times a week and included muscle stretching, strengthening resistance training and aerobic exercise.Experimental program: The guidelines advice an eight week training program that includes three sessions per week. In order to achieve the main targets of the experiment we performed ergophysiological modifications and reduced the length of the program to three weeks. We increased the frequency of training to 5 sessions a week and the intensity to 85% of maximal HR. The length of each session was 75 minutes and included both dry land and hydrotherapy training.The experimental program was performed immediately after the completion of the control program at the hospital setting. It was performed in groups of six to eight children. The experimental program algorithm was a 10-minute warm-up followed by 30 minutes of aqua aerobic training. The intensity was progressively increased from low to high as patient tolerated. A 10 to 15 minute rest period was given to each participant, followed by 10 to 15 minute static bicycle training. The exercise program continued with free and mechanically assisted weight training and was concluded with a 10-minute cool down involving gentle passive stretching. Results: The results of this study indicated that the control exercise program did not result in a statistically significant improvement in the aerobic capacity, muscle strength and joint range of movement. The experimental program results demonstrated a statistically significant improvement in muscle strength and joint range of movement. However, there was no significant change in aerobic capacity. Conclusion: This study demonstrates that this 15 session experimental exercise program significantly improved muscle endurance as well as strength and range of movement. The experimental exercise program can significantly improve the musculoskeletal outcomes of JIA, without causing any exacerbations of the condition.

Αντικείμενο. Η διερεύνηση της επίδρασης ενός εντατικού και έντονου, μικτού προγράμματος υδροκινησιοθεραπείας και κινησιοθεραπείας δια οργάνων, στα μυοσκελετικά συμπτώματα της νόσου.Αναγκαιότητα της μελέτης. Η μελέτη αυτή ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη διότι υπάρχει κλινική αβεβαιότητα για την αποτελεσματικότητα της προτεινόμενης αντιμετώπισης με θεραπευτική άσκηση. Σκοπός. Η διαμόρφωση ενός προγράμματος θεραπευτικής άσκησης που: 1ον να βελτιώνει σε ικανοποιητικό βαθμό τις μυοσκελετικές εκδηλώσεις της νόσου 2ον να βασίζεται στις αρχές της Εργοφυσιολογίας, 3ον να είναι πρακτικά και κλινικά εφαρμόσιμο σε χώρο που διαθέτει γυμναστήριο και πισίνα, 4ον διάρκειας μικρότερης των τριών εβδομάδων.Πληθυσμός και Μέθοδος. Έγινε σύγκριση δύο προγραμμάτων θεραπευτικής άσκησης στα οποία συμμετείχαν είκοσι τέσσερεις ασθενείς ηλικίας 8 –16 ετών με ολιγοαρθρική, επεκταθείσα ολιγοαρθρική και πολυαρθρική μορφή της νόσου, λειτουργικού σταδίου II και III κατά Steinbrocker. Οι ασθενείς αξιολογηθήκαν στην έναρξη και λήξη των προγραμμάτων καθώς και κάθε 5 συνεδρίες στο πειραματικό πρόγραμμα. Η αξιολόγηση περιλάμβανε: 1) μέτρηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων που πάσχουν, 2) μέτρηση της μυϊκής μέγιστης ισχύος και της μυϊκής αντοχής των μυϊκών ομάδων που έχουν ατροφήσει και 3) αξιολόγηση της αερόβιας ικανότητας. Το πρόγραμμα της πειραματικής παρέμβασης περιλάμβανε: αερόβια άσκηση, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και διατάσεις. Το πρόγραμμα ελέγχου ήταν εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης σε έντυπο για το σπίτι (home exercise program).Αποτελέσματα. Η μυϊκή δύναμη και η αρθρική κίνηση βελτιώθηκαν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό αλλά όχι και η αερόβια ικανότητα. Συμπεράσματα. Τα παιδιά και οι έφηβοι με Ν.Ι.Α. μπορούν να βελτιωθούν σε ικανοποιητικό βαθμό με το πρόγραμμα που διαμορφώσαμε και είναι εφικτό να ελαττώσουμε την διάρκεια των προγραμμάτων σε λιγότερο από 3 εβδομάδες με την προϋπόθεση ότι αυξάνουμε την εβδομαδιαία συχνότητα, την ένταση και τη διάρκεια κάθε συνεδρίας συνδυάζοντας παράλληλα τα πλεονεκτήματα των δύο διαφορετικών ειδών άσκησης.