Ασφάλεια και αποτελεσματικότητα με μονοπολική, διπολική και υπερηχητική διαθερμία: πειραματική μελέτη

Abstract

Purpose. Hemostasis is a fundamental principle of surgery. The quest for safer and moreefficient hemostatic techniques, both in open and laparoscopic surgery, has provided uswith several new coagulating tools. We compared the safety and efficacy of monopolarelectrocoagulation (ME), bipolar electrocoagulation (BE), Ligasure (LS), a modern bipolarvessel sealing system, and Ultracision (UC), a system of ultrasound energy based shears.We also studied the healing process after their use. The safety and efficacy of the Ligasure-8 Generator with the new Ligasure V 5-mm forceps (Valleylab, Tyco Healthcare) (LS) andthe Ultracision Harmonic Scalpel Generator 300 with the new 5mm 36p Harmonic Aceforceps (Ethicon Endo-Surgery ING) (UC) are compared.Methods. We used ME, BE, LS and UC, to coagulate and divide the short gastricvessels of sixteen white male New Zealand rabbits were randomly allocated into 4groups, and for the new LS and UC twenty New Zealand rabbits were randomlyallocated into 2 groups . The animals for the first four groups were killed after 3, 7,14, or 21 days, and for the last two groups after 28 days and the coagulation sites andthe adjacent gastric wall were examined histologically. The speed of each method, thenumber of the times it had to be applied, gastric perforation rates and histopathologicfindings were recorded.Results. For the four study groups, LS and UC achieved complete hemostasis without anycomplications. Conversely, ME and BE often resulted in failed coagulation and perforationof the neighboring gastric wall from a side thermal injury. Histologically, LS demonstratedthe mildest side thermal injury and the fastest healing process. We noted greater thermalinjury and inflammatory response after UC than after LS on days 7 and 14; however, MEand BE caused the most severe lesions. For the two study groups with the new LS and UC,approximately the same number of applications was necessary. A tendency for deeper andmore severe histopathologic damages was seen with UC. UC was significantly faster butresulted in contained perforation in 3 cases against 1 for LS (difference statistically notsignificant).Conclusions. LS and UC are clearly the safest and most efficient methods ofcoagulation, whereas ME and BE could cause serious clinical and histologicalcomplications. A tendency for deeper and more severe histopathologic damages was seen with UC. For routine fast dissection, UC is satisfactory, but where prevention ofthermal injury is important, LS may be more appropriate.

Σκοπός. Η αιμόσταση είναι θεμελιώδης αρχή της χειρουργικής. Η αναζήτησηασφαλέστερων και αποτελεσματικότερων αιμοστατικών τεχνικών, τόσο στην ανοικτήόσο και στη λαπαροσκοπική χειρουργική, μας εφοδίασε με νέα αιμοστατικάεργαλεία. Συγκρίθηκαν η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της μονοπολικήςδιαθερμίας (ΜΕ), της διπολικής διαθερμίας(ΒΕ), του Ligasure (LS) (ενός διπολικούσυστήματος αιμόστασης) και του UC (μίας συσκευής που βασίζεται στην ενέργειατων υπερήχων). Μελετήθηκε η διαδικασία επούλωσης των ιστών μετά τη χρήσητους. Στη συνέχεια, συγκρίθηκαν η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα τωννεότερων Ligasure-8 Generator με την Ligasure V 5-mm λαβίδα (Valleylab, TycoHealthcare, Boulder, CO) και του Ultracision Harmonic Scalpel Generator 300 μετην 5mm 36p Harmonic Ace λαβίδα.Υλικά και μέθοδοι. Για τη σύγκριση της μονοπολικής διαθερμίας, της διπολικήςδιαθερμίας, του Ligasure και του Ultracision χρησιμοποιήθηκαν, για την πήξη και τοδιαχωρισμό των βραχέων γαστρικών αγγείων, 16 λευκά κουνέλια Νέας Ζηλανδίας ταοποία χωρίστηκαν σε 4 ομάδες. Για τα νεότερα μοντέλα LS και UCχρησιμοποιήθηκαν 20 πειραματόζωα, τα οποία χωρίστηκαν τυχαιοποιημένα σε 2ομάδες. Τα ζώα των πρώτων τεσσάρων ομάδων θανατώθηκαν μετά από 3, 7, 14, και21 ημέρες και των άλλων 2 ομάδων την 28η ημέρα, και τα σημεία πήξης μαζί με τοπαρακείμενο γαστρικό τοίχωμα εξετάστηκαν ιστολογικά. Καταγράφηκαν: ο χρόνοςτης κάθε μεθόδου, ο αριθμός των εφαρμογών που χρειάστηκαν κάθε φορά, τοποσοστό διατρήσεων καθώς και τα παθολογοανατομικά ευρήματα.Αποτελέσματα. Τα LS και UC πέτυχαν πλήρη αιμόσταση. Αντίθετα, οι ΜΕ και ΒΕσυχνά οδήγησαν σε αποτυχημένη πήξη και διάτρηση του παρακείμενου γαστρικούτοιχώματος από την πλάγια θερμική βλάβη. Ιστολογικά, η LS επέδειξε την πιο ήπιαπλάγια θερμική βλάβη και την ταχύτερη διαδικασία επούλωσης. Παρατηρήθηκανμεγαλύτερη θερμική βλάβη και φλεγμονώδης αντίδραση με το UC παρά με το LS,στις ημέρες 7 και 14. Αντίθετα οι ΜΕ και ΒΕ προκάλεσαν τις σοβαρότερες βλάβες.Για τα νέα LS και UC, σχεδόν ο ίδιος αριθμός εφαρμογών ήταν αναγκαίος και στις 2ομάδες (διαφορά όχι στατιστικά σημαντική). Μια τάση για βαθύτερες και πιοσοβαρές ιστοπαθολογικές βλάβες βρέθηκε με το UC. Το UC ήταν σημαντικά γρηγορότερο αλλά παρουσίασε τρεις συγκεκαλυμμένες διατρήσεις, έναντι μίας με τοLS, αλλά η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική.Συμπεράσματα. Οι LS και UC ήταν ξεκάθαρα οι ασφαλέστερες και αποτε-λεσματικότερες μέθοδοι αιμόστασης, ενώ οι ΜΕ και ΒΕ προκάλεσαν σοβαρές καικλινικές επιπλοκές. Βρέθηκε, ιστολογικά, ότι το UC προκαλεί ελαφρώς μεγαλύτερηφλεγμονώδη αντίδραση από το LS. Συνεπώς, για γρήγορη παρασκευή ιστών ρουτίναςτο UC κρίνεται ικανοποιητικό αλλά όταν χρειάζεται προστασία από τη θερμικήβλάβη το LS φαίνεται πιο κατάλληλο.