Η επίδραση της μεθόδου βιοψίας δια αναρροφήσεως μη ψηλαφητών μαστογραφικών αλλοιώσεων του μαστού στην ποιότητα ζωής των ασθενών

Abstract

Background: The impact of Vacuum-assisted breast biopsy (VABB, 11-Gauge) upon Health-related Quality of Life (HRQoL) remains an open field. This study aims to: i) assess short-term (4 days after VABB) responses in terms of HRQoL after VABB, ii) evaluate long-term (18 months after VABB) responses, if any, and iii) examine whether these responses are modified by a variety of possible predictors (anthropometric, sociodemographic, lifestyle habits, breast-related parameters, reproductive history, VABB-related features and complications, seasonality). Methods: This study included 102 eligible patients undergoing VABB and having benign lesions. HRQoL was assessed by EQ-5D and SF-36® questionnaires: i) in the morning of the VABB procedure day (baseline measurement), ii) four days after VABB (early post-biopsy measurement) and iii) 18 months after VABB (late post-biopsy measurement). Multivariate analysis was performed in order to reveal putative predictors. Results: At baseline patients presented with considerable anxiety (EQ-5D anxiety/depression dimension, EQ-5D TTO/VAS indices, SF-36 Mental Health dimension). At the early post-biopsy measurement women exhibited deterioration in Usual Activities (EQ-5D) and Role Functioning-Physical dimensions. At the late measurement women exhibited pain (EQ-5D pain/discomfort and SF-36 Bodily Pain), deterioration in Physical Functioning (SF-36 PF) and overall SF-36 Physical Component Scale (PCS). Mastalgia, older age and lower income emerged as significant predictors for baseline anxiety, whereas seasonality modified early activities-related responses. Pain seemed idiosyncratic. Conclusions: The HRQoL profile of patients suggests that VABB exerts effects prior to its performance at a psychological level, immediately after its performance at a functioning-physical level and entails long-term effects associated with pain.

Εισαγωγή: Η επίδραση της στερεοτακτικής βιοψίας μαστού υπό αναρρόφηση (VABB, 11-Gauge) στη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής παραμένει ένα ανοιχτό πεδίο έρευνας. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να: i) εκτιμήσει τις βραχυπρόθεσμες (4 μέρες μετά τη βιοψία) επιδράσεις τις βιοψίας μαστού στην ποιότητα ζωής, ii) μελετήσει τις μακροπρόθεσμες (18 μήνες μετά τη βιοψία) επιδράσεις, εάν υφίστανται, και iii) να εξετάσει εάν αυτές οι επιδράσεις τροποποιούνται από μία πλειάδα πιθανών προγνωστικών παραγόντων (ανθρωπομετρικά, οικονομικά και κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά, συνήθειες και έξεις, παράγοντες που σχετίζονται με το μαστό, το αναπαραγωγικό ιστορικό, παράγοντες που σχετίζονται με τη στερεοτακτική βιοψία μαστού και τις επιπλοκές αυτής, εποχικότητα). Μέθοδοι: Η παρούσα μελέτη περιλάμβανε 102 ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης, που υπεβλήθησαν σε στερεοτακτική βιοψία η οποία ανέδειξε καλοήθεις αλλοιώσεις. Η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής εκτιμήθηκε με τα ερωτηματολόγια EQ-5D και SF-36®: i) Το πρωί της ημέρας της στερεοτακτικής βιοψίας (μέτρηση αναφοράς), ii) τέσσερις ημέρες μετά τη στερεοτακτική βιοψία (πρώιμη μέτρηση μετά τη βιοψία) και iii) 18 μήνες μετά τη στερεοτακτική βιοψία (όψιμη μέτρηση μετά τη βιοψία). Διενεργήθηκε πολυπαραγοντική ανάλυση για την ανεύρεση πιθανών προγνωστικών παραγόντων. Αποτελέσματα: Στη μέτρηση αναφοράς οι ασθενείς παρουσίαζαν ιδιαίτερο άγχος (κλίμακα EQ-5D άγχος - κατάθλιψη, δείκτες EQ-5D TTO/VAS, κλίμακα SF-36 ψυχική υγεία). Στην πρώιμη μέτρηση μετά τη βιοψία οι γυναίκες εμφάνισαν επιδείνωση στις κλίμακες συνήθων δραστηριοτήτων (EQ-5D) και στο ρόλο σωματικό (SF-36). Στην όψιμη μέτρηση μετά τη βιοψία, οι γυναίκες παρουσίασαν πόνο (EQ-5D πόνος - δυσφορία και SF-36 σωματικός πόνος), επιδείνωση στη σωματική λειτουργικότητα (SF-36) και στη συνολική SF-36 σωματική κλίμακα. Η μασταλγία, η προχωρημένη ηλικία και το χαμηλότερο εισόδημα αναδείχθηκαν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες του άγχους στη μέτρηση αναφοράς, ενώ η εποχικότητα τροποποιούσε τις απαντήσεις των γυναικών που σχετίζονταν με τις δραστηριότητες τους στην πρώιμη μέτρηση μετά τη βιοψία. Ο πόνος φαίνεται πως ήταν ιδιοσυγκρασιακός. Συμπεράσματα: Το προφίλ της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής των ασθενών υπονοεί ότι η στερεοτακτική βιοψία μαστού επιδρά δυσμενώς στην ασθενή πριν από τη διενέργεια της βιοψίας σε ψυχολογικό επίπεδο, αμέσως μετά τη διενέργεια της σε λειτουργικό - σωματικό επίπεδο και συνδέεται με μακροπρόθεσμες επιδράσεις που περιλαμβάνουν πόνο.