Δημιουργία και αξιολόγηση χοίρειου χειρουργικού μοντέλου ατρησίας των εξωηπατικών χοληφόρων

Abstract

INDRODUCTION: The aim of this experimental study is the reproduction of an animal model of biliary atresia in the domestic pig, through the administration of 1,4-phenylene-diisothiocyanate (DITC) supplying a prototype experimental model for the research of minimally invasive and conventional techniques of her therapy and experimental data that will help in understanding the pathogenesis of this rare disease.MATERIAL AND METHODS: Eight young domestic pigs and 3 gravid pigs with their offspring (25 piglets) were used as experimental models. All pigs were divided into 5 main groups and 5 subgroups according to their developmental stage and the time of exposure to DITC, and 2 control groups. The following histopathological characteristics were quantitatively evaluated on a scale of 0-5: inflammatory infiltration, periductal fibrosis and periductal edema, intraluminal fibrosis, duct wall thickening, epithelial apoptosis, ductal proliferation, periportal fibrosis and arterial hyperplasia/hypertrophy. RESULTS: Statistically significant differences were observed for most histopathological markers, at the porta hepatis as well as the liver parenchyma, between the group of offspring of pigs that received DITC at early gestation and the control group. Moreover, the group of animals exposed to the agent at early gestation exhibited significant differences for all histopathological characteristics compared to the animals exposed at late gestation. On the other hand, no statistically significant differences were observed between the group of animals that received the agent at late gestation and healthy controls. CONCLUSIONS: Administration of the pharmacological agent DITC in gravid pigs during early gestation is a reliable method of reproducing the main histopathological patterns of biliary atresia at the liver of their offspring.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Σκοπός της αυτής της πειραματικής έρευνας είναι να δημιουργηθεί ένα ζωικό πρότυπο ατρησίας χοληφόρων στον οικόσιτο χοίρο μέσω της δράσης της 1,4-φαινυλένε-δυισοθειοκυανάτης (DITC) με στόχο, τόσο την ανάδειξη ενός πρωτότυπου πειραματικού μοντέλου μελέτης των χειρουργικών, συμβατικών και ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών αποκατάστασής της, όσο και την προσφορά πειραματικών δεδομένων που θα συμβάλουν στην κατανόηση της αιτιοπαθογένειας αυτής της σπάνιας νοσολογικής οντότητας.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Χρησιμοποιήθηκαν 8 νεαροί οικόσιτοι χοίροι και τρία ζώα σε εγκυμοσύνη με τους απογόνους τους (25 χοιρίδια). Χωρίστηκαν σε 3 κύριες ομάδες και 5 υποομάδες, ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης και το χρόνο έκθεσης στο φάρμακο και 2 ομάδες ελέγχου. Έγινε ποσοτική εκτίμηση, με βαθμολογία που κυμαινόταν από 0-5, των εξής ιστοπαθολογικών χαρακτηριστικών: φλεγμονώδης διήθηση, περιαυλικό οίδημα και ίνωση, ενδοαυλική ίνωση, πάχυνση του τοιχώματος και απόπτωση του επιθηλίου των χοληφόρων, πολλαπλασιασμός χοληφόρων, περιπυλαία ίνωση και αρτηριακή υπερπλασία-υπερτροφία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η Ομάδα των χοιριδίων των οποίων η μητέρα έλαβε την ουσία σε πρώιμο στάδιο της εγκυμοσύνης της, συγκρινόμενη με την Ομάδα των μαρτύρων διέφερε σε βαθμό στατιστικά σημαντικό στους περισσότερους ιστοπαθολογικούς δείκτες, τόσο στο ύψος της πύλης του ήπατος, όσο και στο ηπατικό παρέγχυμα.Η σύγκριση των Ομάδων των χοιριδίων που εκτέθηκαν στο φάρμακο σε πρώιμο και σε όψιμο εμβρυικό στάδιο ανέδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές σε όλα τα χαρακτηριστικά. Δηλαδή, παρατηρήθηκαν περισσότερες βλάβες στο πρώιμο στάδιο. Αντίθετα, από τη σύγκριση της ομάδας των χοιριδίων που εκτέθηκαν στο φάρμακο σε όψιμο εμβρυικό στάδιο με αυτήν των μαρτύρων, δεν προέκυψε καμία στατιστικά σημαντική διαφορά. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η χορήγηση της ουσίας DITC σε χοίρους σε πρώιμο στάδιο της εγκυμοσύνης αποτελεί μία αξιόπιστη μέθοδο αναπαραγωγής των ιστοπαθολογικών δομών της ατρησίας χοληφόρων στο ήπαρ των απογόνων τους.