Φύλο και αξιοποίηση του νέου τεχνολογικά εμπλουτισμένου περιβάλλοντος το οποίο διαμορφώνεται με την εισαγωγή των υπολογιστών στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση

Abstract

This dissertation examines the effects of an educational intervention on 6th graders of primary school aimed at changing gendered conditions concerning boys and girls relationship to computer-use. In this research study both gender and computers have been dealt with as social constructs. Mixed methods were used to investigate the complex phenomena from various points of view and to support validation by combining a questionnaire, interviews focus groups and a drawing test. The premise of the study was that computer-use will be used in everyday lessons m activities that incorporate its use as a vital part (not computer-use as an autonomous lesson in the computer lab). Moreover the activities focused on users as creators and designers in a constructive manner. In such conditions it is anticipated that all pupils are treated equally counterbalancing boys’ abilities and attitude attained outside school. Findings demonstrate that a focused intervention can become the vehicle to maximize benefits of educational computer-use from developing computer-use abilities and increasing self-efficacy to challenging stereotypes and reducing the gender gap in computer use at school for a more girl inclusive computer culture.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή άφορα μια παιδαγωγική παρέμβαση σε παιδιά Στ’ τάξης δημοτικού σχολείου η οποία στοχεύει στην αλλαγή των έμφυλα διαφοροποιημένων συνθηκών μέσω των οποίων τα αγόρια και τα κορίτσια έρχονται σε επαφή με τη χρήση του υπολογιστή στο σχολείο. Στην ερευνητική μελέτη τόσο το φύλο όσο και ο υπολογιστής προσεγγίστηκαν από την κοινωνική τους διάσταση. Πρόκειται για μια έρευνα με μικτή ερευνητική μεθοδολογία (ποσοτική και ποιοτική) στην οποία χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά ερωτηματολόγιο, ατομική και ομαδική συνέντευξη (ομάδα εστίασης) και ιχνογραφικό τεστ για τη συλλογή των δεδομένων. Η βασική υπόθεση προέβλεπε ότι η χρήση των υπολογιστών θα ενσωματωθεί στην καθημερινή εργασία του σχολείου σε δραστηριότητες στις οποίες θα λειτουργούν ως δομικά στοιχεία (όχι ως διδακτικό αντικείμενο στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα) και επιπλέον οι δραστηριότητες αυτές δεν θα εστιάζουν στην εξάσκηση άλλα στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας με τη χρήση του υπολογιστή. Με βάση αυτές τις συνθήκες τα παιδιά αντιμετωπίζονται με ίσους ορούς σε καταστάσεις που δεν ευνοούν τα αγόρια τα οποία αποκτούν δεξιότητες χρήσης έκτος σχολείου. Τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι η στοχευμένη παρέμβαση μπορεί να αποτελέσει το μέσο ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη της χρήσης του υπολογιστή από την απλή απόκτηση δεξιοτήτων και την αύξηση της αυτοεκτίμησης μέχρι την αλλαγή αντιλήψεων, την αμφισβήτηση στερεοτυπών και την άμβλυνση του έμφυλου ψηφιακού χάσματος στο σχολείο.