Η έννοια της αναλυτικότητας στη λογική σύνταξη της γλώσσας: καταβολές, σημασιολογικές διαστάσεις και κριτικές

Abstract

Το ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη εργασία εντοπίζεται στους εξής τρεις άξονες. Ο πρώτος άξονας αφορά στην ενασχόληση του Frege με τις έννοιες και με το εύρος της Λογικής. Ο δεύτερος αφορά στο κομμάτι εκείνο από το έργο του Carnap στο οποίο αυτός καταπιάνεται με το ζήτημα της αναλυτικότητας και ειδικά στη μέθοδο της λογικής σύνταξης. Ο τρίτος άξονας αφορά στη συζήτηση μεταξύ Carnap και Quine για τον διαχωρισμό των προτάσεων σε αναλυτικές και συνθετικές και στη γνωσιοθεραπεία του δεύτερου ως εναλλακτική πρόταση στη γνωσιοθεραπεία του πρώτου. Το νήμα το οποίο δένει τους τρεις αυτούς άξονες δεν είναι η χρονική ακολουθία αλλά η ανάδειξη της συνέχειας που υφίσταται στη φιλοσοφική σκέψη σχετικά με τη εξέλιξη της έννοιας της αναλυτικότητας, από τον Frege, ως μέλους της φιλοσοφικής κοινότητας που έχει τις ρίζες της στη γερμανική παράδοση, μέχρι και την αντίδραση του Quine σε αυτή.