Διαταραχές της διάθεσης στην παιδική επιληψία

Abstract

We have studied 305 children 6-9 years old from the general population which were drawn randomly from 7 different public elementary schools of Thessaloniki and 106 children which were determined as epileptics and treated by a child neurologist, seen as outpatients in hospital or attended medical phychopedagogical center. 38 children were having benign childhood epilepsy with centro-temporal spikes, 7 children suffered from epilepsy with occipital paroxysms, 2 from temporal lobe epilepsy, 41 from epilepsy with generalized tonicoclonic seizures, 14 from child absence epilepsy, and 4 from photosensitive epilepsy. Parents and teachers of the 305 children without epilepsy completed the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ) and the Diagnostic Rating Scale Parent or Teacher (DRS-P or DRS-T) as parents of the 106 children with epilepsy did. K-SADS-PL semistructured interview was completed by the 106 children with epilepsy and 62 of them were interviewed after 4-6- months interval, having similar results. Using SDQ and DRS Questionnaires it was found that children with epilepsy did not present more psychological symptoms than children in the general population, except symptoms of Conduct Disorder according to the findings of DRS Questionnaire. Using K-SADS-PL semistructured interview it was found that children with epilepsy more often present Disruptive Disorders, Attention Deficity Hyperactivity Disorder, Anxiety or Mood Disorders. Psychiatric disorders were found in 25,5% in children with epilepsy. Boys with epilepsy seem to present more symptoms of Attention Deficity Hyperactivity Disorder, Disruptive Disorders, or peer problems than girls do, but epilepsy also wasn’t correlated with mood disorders. Idiopathic focal epilepsy was correlated with the presence of more symptoms of conduct disorder, oppositional defiant disorder, anxiety disorder and mood disorder. Greater psychopathology was clinically confirmed by the presence of comorbidity in most children having idiopathic focal epilepsy (mostly with centro-temporal spikes). From the study of the epileptic variables it was found that polytherapy, early onset of epilepsy and gender (male) were related with the presence of more psychiatric symptoms, comorbidity and symptoms of mood disorders.

Μελετήσαμε 305 παιδιά ηλικίας 6-9 ετών από το γενικό πληθυσμό χωρίς επιληψία τα οποία προέρχονταν από 7 διαφορετικά σχολεία του νομού Θεσσαλονίκης και 106 παιδιά 6-9 ετών με επιληψία τα οποία παρακολουθούνταν σε εξωτερικά ιατρεία από παιδονευρολόγο, ιατροπαιδαγωγικό κέντρο και εξωτερικά ιατρεία. 38 παιδιά εμφάνιζαν καλοήθη επιληψία με κεντροκροταφική εντόπιση, 7 καλοήθη εστιακή επιληψία με ινιακή εστία, 2 εμφάνιζαν επιληψία του κροταφικού λοβού, 41 γενικευμένη επιληψία με τονικοκλονικές κρίσεις. 14 εμφάνιζαν γενικευμένη επιληψία με αφαιρέσεις και 4 φωτοευαίσθητη επιληψία. Χορηγήθηκαν τα ερωτηματολόγια Strength’s and Difficulties Questionnaire (SDQ) και Diagnostic Rating Scale Parent or Teacher (DRS-P, or DRS-T) τα οποία συμπληρώθηκαν για το γενικό πληθυσμό από γονείς και εκπαιδευτικούς και για τα παιδιά με επιληψία από τους γονείς. Στα παιδιά με επιληψία διενεργήθηκε η κλινική ημιδομημένη συνέντευξη K-SADS-PL. Από τα 106 παιδιά με επιληψία επανεξετάστηκαν τα 62 μετά χρονικό διάστημα 4-6 μηνών, με ανάλογα ευρήματα με αυτά της πρώτης εξέτασης. Τα παιδιά με επιληψία, με βάση τα δεδομένα από τη χρήση των SDQ και DRS ερωτηματολογίων, δεν φαίνεται να παρουσίασαν αυξημένη ψυχιατρική νοσηρότητα (πλην της διαταραχής διαγωγής κατά το DRS ερωτηματολόγιο) σε σύγκριση με τα παιδιά από το σχολικό πληθυσμό. Με βάση τα δεδομένα της κλινικής συνέντευξης βρέθηκε πως οιαδήποτε ψυχική διαταραχή εμφάνισε το 25,5% των παιδιών με επιληψία, με επικρατέστερες τις διαταραχές διασπαστικής συμπεριφοράς, τις αγχώδεις διαταραχές και τις διαταραχές διάθεσης. Τα αγόρια με επιληψία φαίνεται πως παρουσίασαν περισσότερα συμπτώματα υπερκινητικότητας, διαταραχής διαγωγής, προβλημάτων με συνομηλίκους ή εναντιωτικής προκλητικής διαταραχής σε σύγκριση με τα κορίτσια, ενώ η επιληψία δεν φάνηκε να έχει στατιστικά σημαντική επίδραση στην εμφάνιση διαταραχών της διάθεσης. Με βάση τα δεδομένα από τη χρήση των ερωτηματολογίων, σύμφωνα με τους γονείς τους, τα παιδιά με καλοήθη εστιακή επιληψία παρουσίασαν περισσότερα συμπτώματα διαταραχών της διάθεσης και της διασπαστικής συμπεριφοράς σε σύγκριση με τα παιδιά με γενικευμένη επιληψία. Παράγοντες πρόβλεψης της αυξημένης επίδοσης στις κλίμακες αξιολόγησης και συνεπώς στην εμφάνιση περισσότερης κλινικής συμπτωματολογίας ψυχικών διαταραχών και διαταραχών διάθεσης αποτελούν: α. η πολυφαρμακία β. η μεγαλύτερη χρονική διάρκεια εμφάνισης επιληψίας γ. τα άρρενα άτομα.