Περίληψη
Η παρούσα μελέτη έχει σα στόχο την κλινική και ακτινολογική αξιολόγηση της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου τύπου Zweymuller μέταλλο με μέταλλο σε μεσοπρόθεσμο χρονικό όριο (6-15 έτη). 99 αρθροπλαστικές του ισχίου τύπου Zweymuller διενεργήθηκαν σε 84 ασθενείς στην Ορθοπαιδική Κλινική του Νοσοκομείου του Βόλου, από το 1993-2002. Όλοι οι ασθενείς έπασχαν από ιδιοπαθή οστεοαρθρίτιδα. Στην μελέτη συμπεριελήφθησαν, 96 αρθροπλαστικές (81 ασθενείς) μέσου όρου ηλικίας 62,85 έτη, καθώς 3 ασθενείς απεβίωσαν. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 9,5 έτη, ο μεγαλύτερος από όσο γνωρίζουμε που αφορά τη συγκεκριμένη πρόθεση Οι ασθενείς εκτιμηθήκαν κλινικά και ακτινολογικά.. Ελέγχθηκαν ακτινολογικά τόσο το κοτυλιαίο όσο και το μηριαίο στέλεχος της αρθροπλαστικής και εκτιμήθηκαν παράγοντες όπως πιθανή μετατόπιση των στελεχών, εμφάνιση οστεόλυσης, ακτινοδιαυγαστικών ή ακτινοσκιερών περιοχών, οστεοπενίας ή πάχυνσης του φλοιού του μηριαίου. Έγινε στατιστική ανάλυση για την επίδραση διαφόρων παραγόντων στην ...
Η παρούσα μελέτη έχει σα στόχο την κλινική και ακτινολογική αξιολόγηση της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου τύπου Zweymuller μέταλλο με μέταλλο σε μεσοπρόθεσμο χρονικό όριο (6-15 έτη). 99 αρθροπλαστικές του ισχίου τύπου Zweymuller διενεργήθηκαν σε 84 ασθενείς στην Ορθοπαιδική Κλινική του Νοσοκομείου του Βόλου, από το 1993-2002. Όλοι οι ασθενείς έπασχαν από ιδιοπαθή οστεοαρθρίτιδα. Στην μελέτη συμπεριελήφθησαν, 96 αρθροπλαστικές (81 ασθενείς) μέσου όρου ηλικίας 62,85 έτη, καθώς 3 ασθενείς απεβίωσαν. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 9,5 έτη, ο μεγαλύτερος από όσο γνωρίζουμε που αφορά τη συγκεκριμένη πρόθεση Οι ασθενείς εκτιμηθήκαν κλινικά και ακτινολογικά.. Ελέγχθηκαν ακτινολογικά τόσο το κοτυλιαίο όσο και το μηριαίο στέλεχος της αρθροπλαστικής και εκτιμήθηκαν παράγοντες όπως πιθανή μετατόπιση των στελεχών, εμφάνιση οστεόλυσης, ακτινοδιαυγαστικών ή ακτινοσκιερών περιοχών, οστεοπενίας ή πάχυνσης του φλοιού του μηριαίου. Έγινε στατιστική ανάλυση για την επίδραση διαφόρων παραγόντων στην επιβίωση των εμφυτευμάτων, καθώς και την επίδραση διαφόρων παραγόντων στην εμφάνιση άσηπτης χαλάρωσης. Τέλος κατεγράφησαν και συζητήθηκαν τυχόν επιπλοκές. Το τελικό HHS βελτιώθηκε στατιστικά σημαντικά από 62,56 προεγχειρητικά στο 93,48 μετεγχειρητικά Από τα 96 ισχία μόνο στο ένα αναθεωρήθηκε ο μηριαίος στειλεός και στο ένα το κυπέλλιο, λόγω του πόνου. Ένας ασθενής υποβλήθηκε σε αντικατάσταση του στειλεού λόγω περιπροθετικού κατάγματος με άλλο μεγαλυτέρου μεγέθους. 4 ασθενείς υπέστησαν εξάρθρημα της ΟΑΙ και στους δύο αλλάχθηκε το ένθετο πολυαιθυλένιο με άλλο με πρόσθετη κλίση 10ο. Όλοι οι στειλεοί εκτός από ένα εμφάνισαν οστεοενσωμάτωση. Η αθροιστική πιθανότητα να μην υπάρχει οστεόλυση γύρω από την κοτυλιαία πρόθεση στα 13 χρόνια ήταν 80,04% ενώ να μην εμφανιστεί άσηπτη χαλάρωση ήταν 95,52% και να μην εμφανιστεί εξάρθρημα του ισχίου ήταν 94,07%. Η χρήση του ένθετου πολυαιθυλενίου με την πρόσθετη κλίση των 10ο στη μελέτη μας δε φαίνεται να έχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση με την εμφάνιση εξαρθρήματος. Το ποσοστό επιβίωσης στα 13 χρόνια της κοτύλης για οποιοδήποτε λόγο ήταν 94,31% ενώ για άσηπτη χαλάρωση ήταν 98,04 Από τα 96 ισχία ένας στειλεός αναθεωρήθηκε λόγω περιπροθετικού κατάγματος με αντικατάστασή του, με άλλο μεγαλύτερου μεγέθους και ένας στειλεός λόγω άσηπτης χαλάρωσης. Η αθροιστική πιθανότητα να μην υπάρχει υποχώρηση του στειλεού στα 13 χρόνια ήταν 73,43%, να μην υπάρχει πάχυνση του φλοιού στα 13 χρόνια είναι 83,34%, να μην υπάρχει οστεόλυση στο μηριαίο στα 13 χρόνια ήταν 67,25%. Η αθροιστική πιθανότητα επιβίωσης του στειλεού για οποιοδήποτε λόγω ήταν 94,57% ενώ για άσηπτη χαλάρωση ήταν 98,59%. Η αθροιστική πιθανότητα επιβίωσης και των δύο εμφυτευμάτων για άσηπτη χαλάρωση ήταν 97,05%, ενώ για οποιοδήποτε λόγω ήταν 91,17%. Η συγκεκριμένη πρόθεση με τις μεταλλικές επιφάνειες τριβής προσφέρει ικανοποιητικά μεσομακροπρόθεσμα αποτελέσματα, επίπεδα επιβίωσης και ποσοστά επιπλοκών στα ίδια επίπεδα με ανάλογες σειρές διαφόρων τύπων ολικών αρθροπλαστικών του ισχίου. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα καθώς και η διερεύνηση συστηματικών επιπλοκών λόγω των μεταλλικών σωματιδίων απαιτούν μακροχρόνια πολυκεντρική συνεργασία και τεράστιο αριθμό ασθενών.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
The aim of this study is to report clinical and radiological mid-term results (6-15 years) of metal on metal Zweymuller total hip arthroplasty. 99 THA on 84 patients were followed up for a mean period of 9.5 (range, 6-15) years. There were 29 (34.5%) male and 55 (65.5%) female patients with a mean age of 62.85 years (range, 50-70 years) at the time of surgery. For all patients the diagnosis was idiopathic osteoarthritis. Patients were assessed clinically and radiologically. Factors such as implant migration, osteolysis appearance, radiolucent and radiodense lines, osteopenia, cortical thickening were recorded. Statistical analysis of diverse factor effect on implant survival and aseptic loosening was performed. Any complication was noted and discussed. One acetabular component and one stem were revised due to aseptic loosening. One femoral stem was also revised due to a periprosthetic fracture. HHS score was improved from a preoperative mean of 62.56 points (SD 8.87) to a final postop ...
The aim of this study is to report clinical and radiological mid-term results (6-15 years) of metal on metal Zweymuller total hip arthroplasty. 99 THA on 84 patients were followed up for a mean period of 9.5 (range, 6-15) years. There were 29 (34.5%) male and 55 (65.5%) female patients with a mean age of 62.85 years (range, 50-70 years) at the time of surgery. For all patients the diagnosis was idiopathic osteoarthritis. Patients were assessed clinically and radiologically. Factors such as implant migration, osteolysis appearance, radiolucent and radiodense lines, osteopenia, cortical thickening were recorded. Statistical analysis of diverse factor effect on implant survival and aseptic loosening was performed. Any complication was noted and discussed. One acetabular component and one stem were revised due to aseptic loosening. One femoral stem was also revised due to a periprosthetic fracture. HHS score was improved from a preoperative mean of 62.56 points (SD 8.87) to a final postoperative follow-up mean of 93.48 (SD 7.7). Another 2 patients underwent revision surgery for THA components exchange in order to improve stability following dislocations. Cumulative success rate for both implants at 13 years, with aseptic loosening as the end point, was 97.05%, while for both implants at 13 years, with revision for any reason as the end point, it was 91.17%. The cumulative probability of having no cup osteolysis at 13 years was 80.04%. The cumulative probability of having no femoral subsidence greater than 5mm in 13 years was 73.43% , of having no femoral osteolysis was 67.25% and of having no cortical thickening was 83.34%. The use of inlay with additional inclination angle does not reduce dislocation probability. The results confirm the literature, and all stems appear to be osseointegrated. Despite the manufacturers’ suggestion, that the rounded tip of the stem reduces local load concentration, we concluded the opposite. Cortical thickening was common in this study, probably due to an increased distal load transfer. Satisfactory results were shown with the use of this prosthesis. Although our study has a limited number of patients and lacks a control group for comparisons, we conclude that this prosthesis with a metal on metal combination as bearing offers successful results, especially in young, active patients. The most important findings of our study are the low rate of stem and cup revision for aseptic loosening, the low rate of radiographic signs of loosening, and the low rate of distal femoral osteolysis. Inlay exchange with another with an additional 10o inclination, was the most common reason for the revision of the acetabular component in our series. The long-term results and investigation of possible complications due to metal particle release demand long-term multicentre cooperation and a large number of patients.
περισσότερα