Πολυμορφισμοί των υποδοχέων των στεροειδών ορμονών στον καρκίνο του προστάτη

Abstract

INTRODUCTION The aim of our study is to examine the correlation among (CAG)n, (TA)n, (CA)n and (ΤΑ)n repeat polymorphisms in the AR, ERα, ERβ and the UGT1A1 gene, respectively, with prostate cancer, in relation to secondary prostate cancer characteristics, such as family history, Gleason Score and dietary habits. MATERIALS AND METHODS 470 males were included into our study. 210 participants were candidates for prostate biopsy (PSA?4ng/ml or/+ positive DRE or/+ suspicious TRUS) and entered the biopsy group, whether 260 healthy volunteers entered the control group. Genomic DNA was isolated and appropriate primers were designed for PCR amplification. Allele fragment sizes were determined in comparison with external size markers by an automated DNA sequencer and analyzed using the Fragment Software Analysis. RESULTS Of the 210 men who underwent prostate biopsy, 106 had prostate cancer (cancer group) and 104 were negatives (BPH group). The mean PSA values were 11,81 ng/ml in the biopsy group (range: 2,9-188 ng/ml) and 0,29 ng/ml in the controls (range: 0.1 -1 ng/ml). The PCR products ranged in length: for the AR gene between 243 bp (8 CAG repeats) and 315 bp (32 CAG repeats), for the ERα gene between 172 bp (4 TA repeats) and 206 bp (21 repeats), for the ERβ gene between 137 bp (9 CA repeats) and 163 bp (22 TA repeats) and for the UGT1A1 gene between 98 bp (6 TA repeats) and 100 bp (7 TA repeats). Regarding the UGT1A1 gene, there was no correlation in the distribution of the three genotypes in the promoter region of the UGT1A1 gene between the biopsy group and the controls. In addition, not such a correlation existed between the cancer group and the controls. Furthermore, there was no association between overall disease risk and the presence of the polymorphic homozygous genotype. In addition, no association was revealed between UGT1A1 genotype distribution and Gleason score. Regarding the ERα gene, there was a significant correlation in the genotype distribution of the -1174 (ΤΑ)4-21 polymorphism among the biopsy group, the cancer group and the controls. Regarding the ERβ gene, there was no correlation in the genotype distribution of the c.1902+3607 (CA)9-22 polymorphism among the biopsy group, the cancer group and the controls. Regarding the AR gene, there was a significant correlation in the genotype distribution of the c.172 (CAG)8-32 polymorphism among the biopsy group, the cancer group and the controls. CONCLUSION Our results indicate that: i) Men carrying longer (CAG) alleles in the AR gene (?19 repeats) and longer (TA) alleles in the ERα (?10 repeats) are associated with 1,7x and 2,2x fold decreased risk of developing prostate cancer, respectively. ii) Longer (CAG) alleles in the AR gene (?19 repeats) are associated with 2x fold decreased risk of prostate cancer in men who undergo prostate biopsy. iii) Longer (TA) alleles in the ERα gene (?10 repeats) are associated with 2,4x fold decreased risk of prostate cancer in men who undergo prostate biopsy. iv) The (CA) repeat polymorphisms of the ERβ gene and the (TA) repeat polymorphisms of the UGT1A1 gene are not associated with the risk of prostate cancer. Finally, all the above polymorphisms are not associated with the aggressiveness and the prognosis of the prostate cancer.

Σκοπός της παρούσας διατριβής αποτελεί η μελέτη της συσχέτισης των πολυμορφισμών των νουκλεοτιδικών επαναλήψεων (CAG)n του AR, (TA)n του ERα, (CA)n του ERβ και (ΤΑ)n του γονιδίου UGT1A1 με τον καρκίνο του προστάτη. Οι συγκεκριμένοι πολυμορφισμοί μελετήθηκαν τόσο όσον αφορά την κατανομή τους σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό, αλλά και όσον αφορά την συσχέτισή τους με δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του προστατικού καρκίνου, όπως είναι τα ιστοπαθολογικά χαρακτηριστικά του όγκου, το κληρονομικό ιστορικό και οι διατροφικές συνήθειες των συμμετεχόντων στην μελέτη. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ Στην μελέτη πήραν μέρος 470 άρρενες. 210 συμμετέχοντες που είχαν ένδειξη για βιοψία προστάτη (PSA?4ng/ml ή/και θετική δακτυλική εξέταση ή/και ύποπτο εύρημα στον διορθικό υπέρηχο) αποτέλεσαν την ομάδα βιοψίας και 260 υγιείς μάρτυρες την ομάδα ελέγχου. Έγινε απομόνωση DNA από 3 ml περιφερικού αίματος και ακολούθησε PCR με τους κατάλληλους ανιχνευτές. Στη συνέχεια έγινε καθορισμός των μεγεθών των αλληλομόρφων με τη βοήθεια ενός αυτόματου αναλυτή αλληλουχιών του DNA και με τη χρήση του Fragment Software Analysis. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Από τα 210 μέλη της ομάδας βιοψίας, 106 εμφάνισαν θετική βιοψία προστάτη (ομάδα καρκίνου) και 104 αρνητική (ομάδα καλοήθους υπερπλασίας προστάτη). Η μέση τιμή του PSA στην ομάδα βιοψίας ήταν 11,81 ng/ml (εύρος: 2,9-188 ng/ml), ενώ στην ομάδα ελέγχου η μέση τιμή του PSA ήταν 0,29 ng/ml (εύρος: 0,1-1 ng/ml). Τα προϊόντα της PCR ποίκιλαν σε μέγεθος: για το (AR) γονίδιο από 243 bp (8 CAG επαναλήψεις) έως 315 bp (32 CAG επαναλήψεις), για το ERα γονίδιο από 172 bp (4 TA επαναλήψεις) έως 206 bp (21 TA επαναλήψεις), για το ERβ γονίδιο από 137 bp (9 CA επαναλήψεις) έως 163 bp (22 TA επαναλήψεις) και τέλος για το γονίδιο του UGT1A1 από 98 bp (6 TA επαναλήψεις) έως και 100 bp (7 TA επαναλήψεις). Όσον αφορά το UGT1A1 γονίδιο, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στην κατανομή των τριών γονοτύπων στην περιοχή του υποκινητή του γονιδίου UGT1A1 ανάμεσα στην ομάδα βιοψίας και την ομάδα ελέγχου. Επίσης, σημαντική διαφορά δεν παρατηρήθηκε ούτε ανάμεσα στην ομάδα καρκίνου και την ομάδα ελέγχου, όσον αφορά τους αντίστοιχους πολυμορφισμούς. Όσον αφορά τον κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη σε όσους είναι ομοζυγώτες για τον πολυμορφικό γονότυπο A(TA)7TAA, δεν παρατηρήθηκε κάποιος σημαντικός συσχετισμός από την μελέτη αυτή. Τέλος, δεν αναδείχθηκε κάποιος σημαντικός συσχετισμός ανάμεσα στους πολυμορφικούς γονότυπους και το Gleason score των ασθενών με καρκίνο του προστάτη. Όσον αφορά τον πολυμορφισμό (ΤΑ)n του γονιδίου ERα, παρατηρήθηκε μια σημαντική διαφορά στην κατανομή των γονοτύπων του πολυμορφισμού -1174 (ΤΑ)4-21 ανάμεσα στους ασθενείς με καρκίνο του προστάτη (ομάδα καρκίνου) και στους μάρτυρες (ομάδα ελέγχου). Επίσης, σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε και στην κατανομή των γονοτύπων του ίδιου πολυμορφισμού ανάμεσα στις ομάδες βιοψίας και ελέγχου. Όσον αφορά τον πολυμορφισμό (CA)n του γονιδίου ERβ, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στην κατανομή των γονοτύπων του πολυμορφισμού c.1902+3607 (CA)9-22 ανάμεσα στους ασθενείς με καρκίνο του προστάτη (ομάδα καρκίνου) και στους μάρτυρες (ομάδα ελέγχου). Επίσης, σημαντική διαφορά δεν παρατηρήθηκε ούτε στην κατανομή των γονοτύπων του ίδιου πολυμορφισμού ανάμεσα στις ομάδες βιοψίας και ελέγχου.