Προσδιορισμός της ιαιμίας από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) με τη χρήση πραγματικού χρόνου PCR σε ασθενείς που βρίσκονται σε θεραπεία υποκατάστασης για χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Abstract

Hepatitis B virus infection (HBV) is an important cause of liver disease in the end-stage renal failure patients (ESRF) treated by haemodialysis. Occult HBV infection is characterised by undetectable serum HBsAg but detectable HBV-DNA in serum or the liver. Occult HBV infection has been reported in patients with chronic liver disease but the existing data is limited in occult HBV infection among patients on long term haemodialysis. So far, data on the prevalence and clinical significance of occult HBV infection in patients with end-stage renal failure (ESRF) patients treated by haemodialysis (HD) are missing in our country. The aims of the present study were: · Το determine the HBV-viral load in a large sample of consecutive patients with end-stage renal failure (ESRF) patients treated by haemodialysis (HD) from Central Greece. · Το determine the prevalence of occult HBV infection in a large sample of consecutive patients with end-stage renal failure (ESRF) patients treated by haemodialysis (HD) from Central Greece. Additionally, the possible clinical impact of HBV-DNA positivity in these patients (either in the context of chronic or occult HBV infection) was assessed by comparing demographic, epidemiological, biochemical and HBV, HCV, HEV, HDV, HAV and HTLV serological markers between HBV-DNA-positive and HBV-DNA-negative patients. In total, 366 ESRF patients’ sera were investigated for the presence of HBV-DNA by polymerase chain reaction (real-time PCR). Twenty of them (5.5%) were serum hepatitis B surface antigen (HBsAg) positive. HBV-DNA was detected in 15 out the 366 patients with ESRF (4.1%). HBV-DNA seropositivity was strongly associated with HBsAg (p=0.000), anti-HBe (p=0.000) and anti-HBc presence (p=0.003) and negatively associated with anti-HBs presence (p=0.000). Three out of the 15 patients with HBV-viremia were HBsAg negative (20%). Of the remaining 346 HBsAg negative ESRF patients, the prevalence of occult HBV-infection was 0.9%. Occult HBV-DNA detection was not associated with a specific marker of past HBV infection. HBV-viremia is lower than the results of standard HBsAg testing would suggest in ESRF patients. The demographic, biochemical, and/or serological features of HBV-DNA positive subjects do not help to distinguish these individuals from those who are HBV-DNA negative. Even though, this cross-sectional study in HD patients could not demonstrate that occult HBV infection is a major health problem in Central Greece, close consideration and evaluation for the presence of occult HBV infection should be performed at least for those who are candidate for kidney transplantation, as the subsequent immunosuppression could have detrimental effects on the index patient. We believe that longitudinal studies are essential in an attempt to further clarify the clinical significance and outcome of occult HBV infection, as well as the possibility of nosocomial transmission of occult HBV infection in this setting.

Ο ιός της ηπατίτιδας Β (HBV) θεωρείται μια σημαντική αιτία ηπατικής νόσου σε ασθενείς με τελικού σταδίου χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που βρίσκονται σε θεραπεία υποκατάστασης. Ως «λανθάνουσα» ηπατίτιδα Β ορίζεται η παρουσία HBV-DNA στον ορό ή στο ήπαρ ασθενών με αρνητικό HBsAg. Η συχνότητα και η κλινική σημασία της λανθάνουσας ηπατίτιδας Β σε ασθενείς με τελικού σταδίου χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που βρίσκονται σε θεραπεία υποκατάστασης παραμένει άγνωστη στη χώρα μας. Στόχοι της παρούσης εργασίας ήταν: · Ο προσδιορισμός της ιαιμίας από τον HBV με την χρήση πραγματικού χρόνου PCR σε όλη σχεδόν την ομάδα ασθενών που βρίσκονται σε θεραπεία υποκατάστασης για χρόνια νεφρική ανεπάρκεια στην περιφέρεια Θεσσαλίας. · Η εκτίμηση της κλινικής σημασίας της ιαιμίας από τον HBV σε σχέση με δημογραφικά, επιδημιολογικά, βιοχημικά καθώς και με τους ορολογικούς δείκτες HBV, HCV, HEV, HDV, HAV και HTLV μεταξύ των HBV-DNA-θετικών και HBV-DNA-αρνητικών ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Συνολικά, 366 οροί ασθενών εξετάστηκαν για την παρουσία HBV-DNA με την χρήση πραγματικού χρόνου αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (real-time PCR). Είκοσι από αυτούς (5.5%) ήταν θετικοί στο αντιγόνο επιφανείας της ηπατίτιδας B (HBsAg). Το HBV-DNA ανιχνεύθηκε σε 15 από τους 366 ασθενείς (4.1%). Η οροθετικότητα του HBV-DNA σχετίστηκε σημαντικά με την παρουσία των ορολογικών δεικτών HBsAg (p=0.000), αντι-HBe (p=0.000) και αντι-HBc (p=0.003) και αρνητικά με την παρουσία αντι-HBs (p=0.000). Τρεις από τους 15 ασθενείς με HBV-ιαιμία ήταν HBsAg αρνητικοί (20%). Από τους υπόλοιπους 346 αρνητικούς HBsAg ασθενείς, η συχνότητα της λανθάνουσας λοίμωξης από τον HBV ήταν 0.9%. Η ανίχνευση της λανθάνουσας HBV-DNA ιαιμίας δεν σχετίστηκε με κανέναν συγκεκριμένο ορολογικό δείκτη από παρελθούσα λοίμωξη Β. Το ποσοστό της HBV-ιαιμίας είναι χαμηλότερο από τα αποτελέσματα του καθορισμένου ελέγχου HBsAg που θα αναμενόταν σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Τα δημογραφικά, βιοχημικά και/ή ορολογικά στοιχεία των HBV-DNA θετικών ατόμων δεν βοηθούν στη διάκριση αυτών από τα HBV-DNA αρνητικά άτομα. Συμπερασματικά, η πρώτη αυτή μελέτη σχεδόν ολόκληρου του δείγματος Ελλήνων ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που βρίσκονται σε θεραπεία υποκατάστασης στην περιφέρεια Θεσσαλίας, δεν ανέδειξε την παρουσία σε σημαντικό ποσοστό λανθάνουσας ηπατίτιδας Β ως μεγάλο πρόβλημα υγείας στην Κεντρική Ελλάδα. Ίσως περισσότερη προσοχή και βαρύτητα για την πιθανή παρουσία λανθάνουσας ηπατίτιδας Β θα πρέπει να δίνεται σε ασθενείς υποψήφιους για μεταμόσχευση νεφρού καθώς η ανοσοκαταστολή σε αυτή την περίπτωση μπορεί ενδεχόμενα να επηρεάσει την κατάσταση του ασθενή. Εντούτοις, περαιτέρω προοπτικές μελέτες μακρύτερης διάρκειας χρειάζονται, ώστε να αποσαφηνιστεί με μεγάλη ακρίβεια η κλινική σημασία και ο ρόλος της λανθάνουσας λοίμωξης από τον HBV σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που βρίσκονται σε θεραπεία υποκατάστασης, καθώς και η πιθανότητα της ενδονοσοκομειακής μετάδοσης της λοίμωξης σε αυτούς τους ασθενείς.