ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ, ΑΓΟΡΑ, ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

Abstract

CRITICAL ANALYSIS OF THE "NEOAUSTRIAN" ECONOMIC THEORY. THROUGH THE PRESENTATION OF THE NEOAUSTRIAN POSITIONS ON QUESTIONS LIKE THE THEORY OF COMPETITION AND KNOWLEDGE, THE CONCEPT OF "ENTERPRENEURSHIP", THE THEORY OF MONEY AND CAPITAL, THE THEORY OF THE BUSINESS CYCLE ETC., IT IS CLAIMED THAT THE CENTRAL IDEA OF NEOAUSTRIAN THEORY IS THAT OF THE "FUNDAMENTAL INDETERMINACY" OF ECONOMIC PHENOMENA. STARTING FROM THE METHODOLOGICAL PREMISES OF A MARXIAN PROBLEMATIC, THE THESIS AIMS AT A CRITIQUE OF THIS IDEA THROUGH THE ESTABLISHMENT OF THREE DISTINCT CONCLUSIONS. THE FIRST HAS TO DO WITH THE QUESTION OF THE "OBJECTIVITY:" OF ECONOMIC ACTIVITY. IT IS CLAIMED THAT, DESPITE ITS EFFORTS, NEOAUSTRIAN THEORY DOES NOT SUCCEED IN CONVINCINGLY ESTABLISHING THE PERFECTLY SUBJECTIVE CHARACTEROF SOME CENTRAL THEORETICAL CATEGORIES (MONEY, CAPITAL ETC.). THE ECONOMIST-OBSERVER IS, THEREFORE, IN A POSITION TO ACQUIRE "OBJECTIVE" KNOWLEDGE ABOUT THE NATURE OF THESE CONCEPTS AND, HENCE, ABOUT THE NATURE OF ECONOMIC PHENOMENA. THE SECOND CONCLUSION ADDRESSES THE "INDETERMINATE", ACCORDING TO THE NEOAUSTRIANS, CHARACTER OF ECONOMIC DYNAMICS. IT IS CLAIMED THAT A TRULY "DYNAMIC" ECONOMIC THEORY MUST NECESSARILY START FROM THE IDEA OF REPRODUCTION. THE PERFECTLY SUBJECTIVE CHARACTER OF NEOAUSTRIAN THEORY IS, HOWEVER, TOTALLY INCOMPATIBLE WITHTHIS IDEA. THE THIRD CONCLUSION AIMS AT THE POLITICAL IMPLICATIONS OF NEOAUSTRIAN THEORY. IT IS CLAIMED THAT, INSTEAD OF PROMOTING REJECTION OF THE DEMOCRATIC PRINCIPLE, AND TO AN AUTHORITARIAN CONCEPTION OF THE POLITICAL PROCESS.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ "ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΗΣ" ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ", ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ "ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ" ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΗΣ "ΘΕΜΕΛΙΩΔΟΥΣ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ: ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ. ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ ΜΙΑΣ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗΣ, Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ, ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ ΤΡΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ "ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ" ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΟΥΝ ΠΕΙΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΙΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΠΟΙΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ (ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΧΡΗΜΑ ΚΛΠ.). Ο "ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ" ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗ, ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥΣ, ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ "ΔΥΝΑΜΙΚΗ" ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ "ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ" ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΜΙΑΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΙΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ. ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΝΕΟΑΥΣΤΡΙΑΚΩΝ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΟΔΗΓΟΥΝ ΟΧΙΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ,ΜΙΑΝ ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ.