ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ - ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ: Ο ΑΙΑΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ

Abstract

LE POINT DE DEPART DE CE TRAVAIL FUT NOTRE CONVICTION PROFONDE QUE DES DIFFERENTES DISCIPLINES ONT UN GRAND INTERET A SE RENCONTRER SUR LE TERRAIN COMMUN D'UNE HERMENEUTIQUE DE L'ANCIEN DRAME. IL N'EST AUCUNEMENT SURPRENANT QUE DES PAREILLES RENCONTRES, S'AVERENT SOUVENT DES SIMPLES "EXERCISES DE STYLE", CHAQUE DISCIPLINE ESSAYANT D'IMPOSER SON PROPRE JARGON EPISTEMIQUE - AUSSI RASSURANT, IL FAUT LE DIRE! SI NOUS CHERCHONS VRAIMENT UN LIEU COMMUN DE RENCONTRE DANS LE BUT D'UNE INTERPRETATION PLURI - DISCIPLINAIRE ET SYNTHETIQUE DE LA TRAGEDIE, C'EST PRIMORDIALEMENT DANS UN DISCOURS COHERENT ET - SI POSSIBLE - COMMUN QUE NOUS LE RETROUVERONS. CE QUE NOUS AVONS ESSAYE DE FAIRE DANS CE TRAVAIL, ETAIT UNE LECTURE PSYCHIATRIQUE DE QUELQUES ASPECTS DE L' ANCIEN DRAME, S' APPUYANT SUR UNE LECTURE PHILOLOGIQUE, EN UTILISANT COMME "MODELE" OU PLUTOT COMME "PRETEXTE" L' AJAX SOPHOCLEEN. DANS LA PREMIERE PARTIEDE NOTRE TRAVAIL, ALA SUITE D'UNE INTRODUCTION BREVE AU PHENOMENE DE L' ANCIEN DRAME ET AUX DIMENSIONS PSYCHOLOGIQUES ET EXISTENTIELLES DE LA RENCONTRE DU DRAMATURGE AVEC LES SPECTATEURS, NOUN ESSAYONS DE JUSTIFIER L' UNIVERSALITE DE LA STRUCTURE PSYCHIQUE DES PERSONNAGES DE LA TRAGEDIE GRECQUE PAR UNE UNIVERSALITE DIACHRONIQUE HOMOLOGUE DES CONCEPTS DU NORMAL ET DU PATHOLOGIQUE, S' APPUYANT SUR LES THESES OU L' ATTITUDE DE LA PSYCHIATRIE PHENOMENOLIGIQUE, QUI ACCEPTE QUE DES INVARIANTS - PAR RAPPORT A LA VARIATION CULTURELLE - EXISTENT, NON DANS LES COMPORTEMENTS MATERIELS LEQUELS VARIENT D' UNE SOCIETE A L' AUTRE MAIS DANS LEURSCONDITIONS (ABSTRACT TRUNCATED)

ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΥΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΕΙΣ: 1. ΟΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΒΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ, Ο ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, Η ΟΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ "ΥΛΙΚΟ ΕΝΔΥΜΑ"ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΥΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ, ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΗ ΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣΕΝΟΣ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ, ΜΕΣΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΜΟΛΟΓΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟΥ. ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΜΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ: ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΕΝΟΣ ΤΡΑΓΙΚΟΥ ΗΡΩΑ, Η ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ "ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ" ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΝ ΣΤΙΣ ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΣΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ. 2.Η ΔΙ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΕΦΙΚΤΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΕΝΟΣ ΛΟΓΟΥ (ΑΝ ΟΧΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΟΙΝΟΥ) ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΙΚΑΝΟΥ ΝΑ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΕ ΚΟΜΒΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ, ΤΑ ΛΕΚΤΙΚΑ ΣΤΕΓΑΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ Ο ΚΑΘΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΚΛΑΔΟΣ ΟΧΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)