Η αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης στην αναπνευστική λειτουργία και στην ποιότητα ζωής σε παχύσαρκα παιδιά και εφήβους

Abstract

Introduction: Childhood obesity remains a growing global issue with its prevalence in the developed world increasing fourfold in recent decades. Childhood obesity has significant detrimental effects on the respiratory health and quality of life of both children and adults. Childhood may represent a critical window of opportunity to intervene and prevent long-term consequences. A better appreciation of the mechanical and proinflammatory effects of obesity on the lung will also aid understanding of its complex relationship with common pediatric respiratory conditions such as asthma. The duration of obesity plays an important role in the pattern of abnormal lung function. Purpose: To evaluate the effect of physical therapy on respiratory function and quality of life in obese children and adolescents with severe obesity through therapeutic exercise programs combined with lymphatic massage and through a holistic program of auricular neuromodulation. Method: The population of the study consisted 41 children and adolescents with an average age of 12 years, with severe obesity placed due to the international tables in the 95 percentile. The children were divided in two groups, the control group which consisted 20 participants and the intervention group with 21 participants. In the control group were placed children that were negative in the therapeutic exercise program. All participants were monitored in the Pediatric Endocrinology and Pediatric Pulmonology Unit of the 3rd Pediatric Clinic of the Hippocratio Hospital of Thessaloniki. Initially, an evaluation and observation of the clinical picture of each child and adolescent who participated in the research was made at the clinic, based on a work protocol by the Phd candidate. Research participants then completed questionnaires to assess quality of life, dyspnea and musculoskeletal pain in the beginning and in the end of the study. Respiratory function was assessed with spirometry and with the ergometric bicycle, measurement of chest mobility and measurement of skin folds in all subjects before and after the end of the study. Also, endurance was assessed by using the 6-minute walk test before and after the end of the study and measurement of blood pressure and oxygen saturation (SaO2). After, the participant was admitted in the hospital in order to check for apneas during the night by the doctor in charge. The next day followed training - teaching of the physiotherapy program which included breathing and therapeutic exercises combined with lymphatic massage and auricular neuromodulation. The duration of the study for each participant was 4 months. Results: After the intervention, the results of this research show that the program of moderate intensity physical therapy combined with the technique of lymphatic massage and auricular neuromodulation contributes to a statistically significant increase in oxygen saturation by 1.6666, maximal aerobic capacity (VO2max) by 5.09, peak oxygen uptake (VOpeak1Lmin) by 0.3, anaerobic threshold (AT1) by 8.12500, and exhaled air volume (VE1Lmin) by 8.66667. Finally, it contributes statistically significantly to reducing weight by 2.5 kg and body mass index by 1.66435, as well as reducing dyspnea levels and systolic pressure by 8.24. The total distance walked in the 6 Min. Walk Test was increased by 43.33 and steps by 66.38. In the quality of life there was an improvement in physical activity by 10.31, in behavior by 8.74, in wellness by 7.53, in total health by 16.19 and in the relationship between child and family by 9.12. Also, there was a reduction in pain by 17.15. Parents questionnaires pointed out an improvement in physical activity by 10.09, in behavior by 5.6, in wellness by 8.33, and in total health by 14.94.Conclusion: Physiotherapy with the therapeutic exercise and respiratory program in combination with lymphatic massage and an holistic program of auricular neuromodulation. must be recognized as a basic substance for the improvement of the respiratory function and quality of life of obese children and adolescents.

Εισαγωγή: Η παιδική παχυσαρκία παραμένει ένα αυξανόμενο παγκόσμιο ζήτημα με τον επιπολασμό της στον ανεπτυγμένο κόσμο, να αυξάνεται τέσσερις φορές τις τελευταίες δεκαετίες. Η παιδική παχυσαρκία επιφέρει σημαντικές επιζήμιες επιπτώσεις στην αναπνευστική υγεία και στην ποιότητα ζωής τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων. Η παιδική ηλικία μπορεί να αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο παράθυρο ευκαιρίας για παρέμβαση και πρόληψη μακροπρόθεσμων συνεπειών. Η καλύτερη εκτίμηση των μηχανικών και προφλεγμονωδών επιδράσεων της παχυσαρκίας στους πνεύμονες θα βοηθήσει επίσης την κατανόηση της περίπλοκης σχέσης της με κοινές παιδιατρικές αναπνευστικές καταστάσεις όπως το άσθμα. Η διάρκεια της παχυσαρκίας παίζει σημαντικό ρόλο στο πρότυπο της μη φυσιολογικής πνευμονικής λειτουργίας. Σκοπός: Να αξιολογηθεί η επίδραση της φυσικοθεραπείας στην αναπνευστική λειτουργία και στην ποιότητα ζωής σε παιδιά και έφηβους με σοβαρή παχυσαρκία, μέσω θεραπευτικών προγραμμάτων άσκησης σε συνδυασμό με λεμφική μάλαξη και μέσω ενός ολιστικού φυσιοθεραπευτικού προγράμματος με ωτική νευροτροποποίηση. Μέθοδος: Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 41 παιδιά και έφηβοι με μέσο όρο ηλικίας τα 12 έτη, με σοβαρή παχυσαρκία διότι σύμφωνα με τους διεθνείς πίνακες κατάταξης ανήκαν στην 95 εκατοστιαία θέση. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, την ομάδα ελέγχου που αποτελούνταν από 20 συμμετέχοντες και την ομάδα παρέμβασης από 21. Στην ομάδα ελέγχου τοποθετήθηκαν τα παιδιά που ήταν αρνητικά στο πρόγραμμα άσκησης. Παρακολουθούνταν στην Παιδοενδοκρινολογική και Παιδοπνευμονολογική Μονάδα της Γ΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Αρχικά στο χώρο του ιατρείου έγινε από την υποψήφια διδάκτορα βάση πρωτοκόλλου εργασίας, αξιολόγηση και παρατήρηση της κλινικής εικόνας του κάθε παιδιού και εφήβου που θα συμμετείχε στην έρευνα . Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια, ώστε να αξιολογηθεί η ποιότητα ζωής, η δύσπνοια και ο μυοσκελετικός πόνος στην αρχή και στο τέλος της μελέτης. Έγινε εκτίμηση της αναπνευστικής λειτουργίας με σπιρομέτρηση και εργομετρικό ποδήλατο, μέτρηση της κινητικότητας του θώρακα καθώς και μέτρηση δερματοπτυχών σε όλα τα άτομα, πριν και μετά το τέλος της μελέτης. Επίσης, έγινε εκτίμηση της αντοχής με τη χρήση του 6 minute walk test πριν και μετά το τέλος της μελέτης και μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και του κορεσμού Οξυγόνου (SaO2). Έπειτα έγινε η εισαγωγή του συμμετέχοντα στο νοσοκομείο για να γίνει έλεγχος για άπνοιες κατά την διάρκεια της νύχτας από τον υπεύθυνο γιατρό. Την επόμενη μέρα ακολούθησε εκπαίδευση - διδασκαλία του φυσιοθεραπευτικού προγράμματος το οποίο περιελάβανε αναπνευστικές και θεραπευτικές ασκήσεις σε συνδυασμό με λεμφική μάλαξη και ωτική νευροτροποποίηση. Η διάρκεια της μελέτης για κάθε συμμετέχοντα ήταν 4 μήνες. Αποτελέσματα: Μετά την παρέμβαση τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας έδειξαν ότι ένα φυσιοθεραπευτικό πρόγραμμα μέτριας έντασης συνδυασμένο με την τεχνική της λεμφικής μάλαξης και την ωτική νευροτροποποίηση οδηγεί σε μια στατιστικά σημαντική αύξηση στην πρόσληψη οξυγόνου κατά 1.6666, στην μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max) κατά 5.09, μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου (VOpeak1Lmin) κατά 0.3, αναερόβιο κατώφλι (AT1) κατά 8.12500 και ο κατά λεπτό αερισμός (VE1Lmin) κατά 8.66667. Τέλος παρέχει στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα στην μείωση του βάρους κατά 2.5 kg, και του Δείκτη Μάζας Σώματος κατά 1.66435, καθώς επίσης και στην μείωση των επιπέδων δύσπνοιας και της συστολικής πίεσης κατά 8.24. Η ολική απόσταση που διανύθηκε κατά το εξάλεπτο τεστ βάδισης αυξήθηκε κατά 43.33 και τα βήματα κατά 66.38. Στην ποιότητα ζωής υπήρξε μια βελτίωση στην σωματική δραστηριότητα κατά 10.31, στην συμπεριφορά κατά 8.74, στην ευεξία κατά 7,53, στην συνολική υγεία κατά 16.19 καθώς και στη σχέση ανάμεσα στο παιδί και την οικογένεια 9.12. Επίσης υπήρξε μια μείωση στον πόνο κατά 17.15. Στα ερωτηματολόγια που συμπλήρωσαν οι γονείς υπήρξε βελτίωση στην σωματική δραστηριότητα κατά 10.09, στην συμπεριφορά κατά 5.6, στην ευεξία κατά 8.33, και στην συνολική υγεία κατά 14.94. Συμπέρασμα: Η φυσικοθεραπεία με το θεραπευτικό προγράμματα άσκησης και αναπνοής μέτριας έντασης, σε συνδυασμό με την λεμφική μάλαξη και την ολιστική μέθοδο της ωτικής νευροτροποποίησης θα πρέπει να αναγνωριστεί ως ουσιαστικό συστατικό για τη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και της ποιότητας ζωή των παχύσαρκων παιδιών και εφήβων.