Μεγάλα έργα υποδομών και η συμβολή τους στη βιώσιμη ανάπτυξη: η μελέτη περίπτωσης 12 μεγάλων έργων υποδομής στην Ελλάδα κάτω από το πρίσμα της κοινωνίας

Abstract

This doctoral dissertation examines the impact of mega infrastructure projects on sustainable development in Greece, focusing on their social acceptability, understanding, and satisfaction. The research evaluates twelve notable projects, which are often complex and costly and explores their multifaceted effects on the communities they touch—encompassing social, economic, and environmental dimensions. It adopts a holistic view of sustainable development encompassing economic growth, environmental stewardship, and social equity, principles championed by the Brundtland Commission since 1987. The essence of sustainable development lies in the synergy of its three pillars—economic, social, and environmental—which are crucial and mutually reinforcing. This study investigates how well societal perspectives align with and support these sustainability principles. It aims to develop a predictive model that forecasts how effectively these principles are embraced and implemented by society and users of significant infrastructure projects. The PhD research aims to refine sustainability practices by introducing innovative research that could form the basis for a predictive tool. This tool would aid in identifying best practices for integrating sustainable development goals into state policies. The research combines theoretical frameworks with empirical data to ensure alignment with sustainable development principles. Primary aims of this research is to fill a void in empirical research regarding public perceptions of mega projects and their compliance with sustainability principles. By analysing public opinions and the extent to which these initiatives embody sustainable development, the study provides new insights and empirical evidence that enrich the ongoing discourse on sustainability. In summary, this academic endeavour seeks to elucidate the complex interdependencies among sustainability's economic, social, and environmental facets in mega infrastructure projects. It underscores society's critical role as the primary beneficiary of significant mega infrastructures and sustainable development initiatives, aiming to foster a deeper understanding of these complex interactions.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εμβαθύνει στον αντίκτυπο των έργων υποδομής μεγάλης κλίμακας στη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη έμφαση κοινωνική αποδοχή ,κατανόηση και ικανοποίηση . Η μελέτη αναλύει 12 σημαντικά έργα υποδομής στην Ελλάδα, τα οποία είναι συνήθως περίπλοκα, δαπανηρά και διαμορφώνουν τις κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές πτυχές των περιοχών που επηρεάζουν, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα. Η έρευνα εξετάζει τα μεγάλα έργα υποδομής μέσα από ένα κοινωνικό πρίσμα, κοιτάζοντας πέρα από την κύρια λειτουργία τους να εξετάσει τη βιώσιμη ανάπτυξη που συνδυάζει την οικονομική ανάπτυξη με την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική ισότητα, όπως ορίστηκε από την Επιτροπή Brundtland το 1987. Δεδομένου του τρέχοντος πλαισίου της αειφόρου ανάπτυξης, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα έργα υποδομής μεγάλης κλίμακας επηρεάζουν τη βιωσιμότητα και πώς τα αντιλαμβάνονται η κοινωνία και οι χρήστες των έργων είναι υψίστης σημασίας. Η αειφόρος ανάπτυξη είναι μια πολύπλευρη ιδέα που βασίζεται στα θεμέλια της οικονομίας, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Η βιώσιμη ανάπτυξη εξαρτάται από αυτούς τους τρεις πυλώνες, οι οποίοι είναι εξίσου σημαντικοί και λειτουργούν διαδραστικά για να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Η στόχευση της μελέτης είναι να διερευνήσει τον βαθμό στον οποίο οι κοινωνικές προοπτικές ευθυγραμμίζονται και απαιτούν τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Η παρούσα διδακτορική διατριβή εισαγάγει μια πρωτοποριακή έρευνα που δημιουργεί τις βάσεις για ένα μοντέλο πρόβλεψης για την αξιολόγηση της υποδοχής και της ενσωμάτωσης των βασικών αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης στην κοινωνία και των κοινών πεποιθήσεων των χρηστών μεγάλων έργων υποδομής. Ο απώτερος στόχος αυτής της έρευνας είναι η ουσιαστική προώθηση της βιωσιμότητας. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η επίτευξη πραγματικής βιώσιμης προόδου είναι αδύνατη χωρίς ευρεία κοινωνική συνεισφορά. Υπό το πρίσμα αυτό, η μελέτη εξετάζει την αλληλεπίδραση μεταξύ των βασικών συνιστωσών της βιώσιμης ανάπτυξης και των σημαντικών εγχειρημάτων υποδομής από κοινωνικό πρίσμα. Πρωταρχικός στόχος της διδακτορικής έρευνας είναι να παρουσιάσει ένα προγνωστικό στατιστικό μοντέλο βέλτιστων πρακτικών για το πλαίσιο πολιτικής της πολιτείας για την αειφόρο ανάπτυξη, Γεφυρώνοντας θεωρητικά μοντέλα με εμπειρικές πραγματικότητες που βασίζονται σε αρχές βιώσιμης ανάπτυξης, η διατριβή υπογραμμίζει τη σημασία των έργων υποδομής μεγάλης κλίμακας στη βιωσιμότητα. Ενώ έχουν μελετηθεί τα θεωρητικά πλαίσια και οι πιθανές περιπτώσεις αυτών των έργων στον τομέα της βιωσιμότητας, εξακολουθεί να υπάρχει ένα κενό στην ολοκληρωμένη εμπειρική έρευνα σχετικά με τις κοινωνικές αντιλήψεις και την αποδοχή αυτών των έργων σε σχέση με τους θεμελιώδεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης. Η διδακτορική ερευνά καλύπτει αυτό το κενό εξετάζοντας τις αντιλήψεις της κοινωνίας και αξιολογώντας πόσο καλά αυτά τα έργα ευθυγραμμίζονται με τις αρχές της βιωσιμότητας, παρέχοντας γνώσεις και εμπειρικά στοιχεία για την ενίσχυση του λόγου για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Επιπλέον η παρούσα ακαδημαϊκή διατριβή επιδιώκει να αποσαφηνίσει το περίπλοκο δίκτυο αλληλεπιδράσεων μεταξύ της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής διάστασης της βιωσιμότητας, τονίζοντας την εγγενή διασύνδεσή τους μέσα από το πρίσμα της κοινωνίας, η οποία είναι ο τελικός αποδέκτης μεγάλων έργων υποδομής και βιώσιμης ανάπτυξης.