Essays on firm innovation, knowledge flows and persistence of growth in creative industries

Abstract

The purpose of the present dissertation is to investigate critical issues related to innovation, knowledge flows and firm growth, focusing on the creative industries. Despite the considerable attention the creative sector has attracted from scholars and policymakers over recent decades, our knowledge on key aspects of entrepreneurship and business performance in the creative industries is still rather limited. This PhD dissertation consists of 6 chapters. Chapter 1 provides an introduction to the topic and the analytical context, presenting the main research questions and the contribution of the dissertation. Chapter 2 provides an overview of the creative industries, summarizing relevant definitions and key structural characteristics of the sector. Furthermore, this chapter presents and discusses descriptive data on the trends and developments of key indicators concerning creative industries in Europe. For this purpose, data for5 European countries (Greece, UK, Italy, Denmark, and Sweden), as well as for the total of the EU27 are used. Chapter 3 is intended to enhance our understanding on how the creative industries affect an economy’s innovation activities both by developing and introducing innovations as part of their business activities and stimulating innovation in other sectors. It applies a two-stage analysis. As to the first stage, it attempts to identify the innovation determinants of firms in creative industries considering several characteristics of their founders and employees and different types of knowledge sources. In the second stage, the paper seeks to explore whether and how firms’ innovative output in creative industries helps their business clients from other (creative or non-creative) industries to innovate accounting for endogeneity issues. The analysis is based on more than 1000 firms operating in various creative industries in 5 European countries (Italy, UK, Sweden, Denmark, Greece). The main findings in the first stage of the analysis suggest that younger founders and employees with creativity expertise are significantly associated with an increased probability of creative industry firms introducing both product and process innovation. In the second stage of analysis, we provide strong empirical evidence that creative industries support innovation in the wider economy. We show that the innovation output of creative industry firms constitutes a crucial input for the innovativeness of their business clients from other (creative or non-creative) industries. Chapter 4 explores the impact of industry-university collaborations on creative industry firms' product innovation and whether and how the accumulated knowledge stocks of founders moderate this relationship. The analysis is based on the same extensive dataset used in chapter 3. The main findings suggest that firms with lower levels of founders' knowledge stocks enjoy greater innovation benefits from the engagement in industry-university links. The relationship between industry-university collaborations and innovation becomes stronger for firms with low levels of founders' educational attainment. Moreover, as founders’ experience increases the collaboration-innovation relationship weakens. Hence, industry-university collaborations act as a carrier and facilitator of innovation, when a creative industry enterprise needs more human capital skills related to founders' educational attainment and experience. Chapter 5 aims to provide valuable insights into the growth patterns of firms operating in the CIs, utilizing the context of Gibrat’s law. More specifically, we examine whether small-sized creative industry firms grow faster than their larger counterparts, whether there exists persistency in creative industry firms’ growth rates over time or whether the growth process of firms within CIs is a matter of pure chance. The analysis is based on firm-level data from creative industries in Greece. The period under examination spans from 2003 to 2019, covering a period before the economic crisis (2003-2008), the crisis period (2009-2016) and the subsequent period of adjustment and slight recovery (2017-2019). The empirical results for the total sample do not provide support for Gibrat’s law over the whole examined period except for the years 2013-2015 which reflect the peak of the Greek economic crisis. This finding implies that the initial size and past growth of firms fail to explain the growth paths of creative industries firms during particularly adverse and precarious times. At the other end, in most of the rest time periods under examination in which Gibrat’s law is not confirmed, a convergence pattern is identified between small-sized and large-sized firms, indicating that small-sized enterprises tend to grow at a faster rate compared to their larger counterparts. Chapter 6 concludes the PhD dissertation, and provides some policy implications, limitations, and future research directions.

Ο σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι να διερευνήσει σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με την καινοτομία, τις ροές γνώσης και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων στους δημιουργικούς κλάδους. Παρά την μεγάλη προσοχή που έχουν προσελκύσει οι δημιουργικές επιχειρήσεις, από μελετητές αλλά και από φορείς χάραξης πολιτικής, η γνώση μας αναφορικά με σημαντικές πτυχές της επιχειρηματικότητας και της επιχειρηματικής επίδοσης σε αυτούς τους κλάδους παραμένει σχετικά περιορισμένη. Η παρούσα διδακτορική διατριβή αποτελείται από 6 κεφάλαια. Το Κεφάλαιο 1 εμπεριέχει μία εισαγωγή στο θέμα και το πλαίσιο ανάλυσης, παρουσιάζοντας τα κύρια ερευνητικά ερωτήματα και τη συνεισφορά της διατριβής στη σχετική βιβλιογραφία. Το Κεφάλαιο 2 παρέχει μια συνολική περιγραφή των δημιουργικών κλάδων, συνοψίζοντας σχετικούς ορισμούς και τα κύρια διαρθρωτικά χαρακτηριστικά των κλάδων αυτών. Επιπλέον, σε αυτό το κεφάλαιο παρουσιάζονται περιγραφικά στοιχεία που αναφέρονται στη διαχρονική τάση και εξέλιξη βασικών δεικτών των δημιουργικών κλάδων στην Ευρώπη. Για αυτό το σκοπό, χρησιμοποιήθηκαν και αναλύθηκαν δεδομένα από 5 χώρες (Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Δανία και Σουηδία) καθώς και για το σύνολο της ΕΕ27. Το Κεφάλαιο 3 διερευνά πώς οι δημιουργικοί κλάδοι επηρεάζουν τις δραστηριότητες καινοτομίας στην οικονομία, αναπτύσσοντας και εισάγοντας καινοτομίες ως μέρος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, και ενθαρρύνοντας τη καινοτομία σε άλλους κλάδους. Εμπειρικά εφαρμόστηκε μια ανάλυση δύο σταδίων. Στο πρώτο στάδιο, αναλύονται οι παράγοντες καινοτομίας στις επιχειρήσεις των δημιουργικών κλάδων λαμβάνοντας υπόψη χαρακτηριστικά των ιδρυτών, των απασχολούμενων, καθώς και διαφορετικούς τύπους πηγών γνώσης. Στο δεύτερο στάδιο, μελετάται εάν και πώς η εκροή καινοτομίας των επιχειρήσεων δημιουργικών κλάδων βοηθάει τους πελάτες τους (από δημιουργικούς και μη-δημιουργικούς κλάδους) να καινοτομήσουν λαμβάνοντας υπόψη και πιθανά ζητήματα ενδογένειας. Η ανάλυση βασίζεται σε βάση δεδομένων με πάνω από 1000 επιχειρήσεις των δημιουργικών κλάδων στις 5 Ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Η.Β., Σουηδία, Δανία και Ελλάδα). Τα βασικά ευρήματα στο πρώτο στάδιο ανάλυσης δείχνουν ότι οι ιδρυτές νεαρής ηλικίας και οι απασχολούμενοι με δημιουργική εξειδίκευση αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα για τις επιχειρήσεις των δημιουργικών κλάδων να εισάγουν καινοτομίες προϊόντος και διαδικασίας. Στο δεύτερο στάδιο ανάλυσης, υποδεικνύεται ότι οι επιχειρήσεις των δημιουργικών κλάδων υποστηρίζουν την καινοτομία στην ευρύτερη οικονομία. Φαίνεται ότι η εκροή καινοτομίας των επιχειρήσεων των δημιουργικών κλάδων αποτελεί κρίσιμη εισροή για καινοτομία των επιχειρηματικών πελατών τους που δραστηριοποιούνται τόσο σε δημιουργικούς όσο και σε μη-δημιουργικούς κλάδους. Το Κεφάλαιο 4 διερευνά την επίδραση των συνεργασιών μεταξύ επιχειρήσεων-πανεπιστημίων στην καινοτομία προϊόντος των επιχειρήσεων δημιουργικών κλάδων, και εάν και πώς τα σωρευτικά αποθέματα γνώσης των ιδρυτών επηρεάζουν αυτή τη σχέση. Η μελέτη βασίζεται στην ίδια βάση δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε στο κεφάλαιο 3. Τα βασικά ευρήματα δείχνουν ότι οι επιχειρήσεις με χαμηλότερα επίπεδα αποθεμάτων γνώσης των ιδρυτών επωφελούνται περισσότερο σε όρους καινοτομίας από τις συνεργασίες με πανεπιστήμια. Η σχέση μεταξύ συνεργασιών επιχειρήσεων-πανεπιστημίων και καινοτομίας γίνεται πιο ισχυρή για τις επιχειρήσεις με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης των ιδρυτών. Επιπλέον, όσο αυξάνεται η εμπειρία των ιδρυτών, η σχέση συνεργασιών και καινοτομίας αποδυναμώνεται. Επομένως, οι συνεργασίες επιχειρήσεων-πανεπιστημίων δρουν ως κινητήριοι μοχλοί καινοτομίας, ιδίως όταν οι επιχειρήσεις δημιουργικών κλάδων χρειάζονται περισσότερες δεξιότητες ανθρώπινου κεφαλαίου ως προς το επίπεδο εκπαίδευσης και την εμπειρία των ιδρυτών τους. Το Κεφάλαιο 5 στοχεύει να αναγνωρίσει τα πρότυπα μεγέθυνσης των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στους δημιουργικούς κλάδους, χρησιμοποιώντας το πλαίσιο του νόμου του Gibrat. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζεται εάν οι μικρού μεγέθους επιχειρήσεις δημιουργικών κλάδων αναπτύσσονται γρηγορότερα από τις μεγαλύτερου μεγέθους επιχειρήσεις δημιουργικών κλάδων, καθώς επίσης εάν υπάρχει με την πάροδο του χρόνου διατήρηση της επιχειρηματικής μεγέθυνσης ή εάν η διαδικασία μεγέθυνσης των επιχειρήσεων στους δημιουργικούς κλάδους είναι θέμα καθαρής τύχης. Η ανάλυση βασίζεται σε δεδομένα σε επίπεδο επιχειρήσεων από τους δημιουργικούς κλάδους στην Ελλάδα. Η υπό εξέταση περίοδος εκτείνεται από το 2003 έως το 2019, καλύπτοντας μια περίοδο πριν από την οικονομική κρίση (2003-2008), την περίοδο κρίσης (2009-2016), και την επακόλουθη περίοδο προσαρμογής και ελαφράς ανάκαμψης (2017-2019). Τα εμπειρικά ευρήματα για το συνολικό δείγμα δεν παρέχουν υποστήριξη για το νόμο του Gibrat για όλη την εξεταζόμενη περίοδο με εξαίρεση την χρονική περίοδο 2013-2015 που αντικατοπτρίζει την κορύφωση της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Το συγκεκριμένο εύρημα υποδηλώνει ότι το αρχικό μέγεθος και η παρελθούσα μεγέθυνση των επιχειρήσεων αποτυγχάνουν να εξηγήσουν τις αναπτυξιακές πορείες των επιχειρήσεων στους δημιουργικούς κλάδους, σε εξαιρετικά δυσμενείς περιόδους. Στον αντίποδα, στις περισσότερες από τις υπόλοιπες εξεταζόμενες περιόδους στις οποίες δεν επιβεβαιώνεται ο νόμος του Gibrat, παρατηρείται μία τάση σύγκλισης μεταξύ μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, υποδεικνύοντας ότι οι μικρές επιχειρήσεις τείνουν να αναπτύσσονται με πιο γρήγορους ρυθμούς σε σχέση με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Στο κεφάλαιο 6 παρουσιάζονται τα συμπεράσματα της διδακτορικής διατριβής, κάποιες προεκτάσεις των βασικών αποτελεσμάτων σε επίπεδο διαμόρφωσης πολιτικής, και επίσης αναφέρονται οι περιορισμοί της έρευνας και κάποιες προτάσεις για μελλοντική έρευνα.