Σύγκριση προτύπου έκκρισης κυτταροκινών, τοξικότητας και έκβασης σε ασθενείς με σήψη από πολύ-ανθεκτικούς και πολύ-ευαίσθητους μικροοργανισμούς

Abstract

Background: Sepsis represents a life-threatening syndrome characterized by a cytokine storm. Whether cytokine levels are related to the susceptibility pattern of invasive micro-organism remains a matter of debate. The purpose of this study is to investigate the immune response in multidrug resistant (MDR) and non-MDR sepsis patients by measuring cytokine levels, compare the outcome and determine predictors of mortality. Materials and methods: A total of 128 septic patients, treated in intensive care unit (ICU) were enrolled in the study. Epidemiological and ICU data were recorded. Plasma concentrations of angiopoietin-2 (Ang-2), interleukin (IL)-6, IL-10, tumor necrosis factor-α (TNF-α) and soluble triggering receptor expressed on myeloid cells-1 (sTREM-1) were measured on admission. Results: A total of 90 patients suffered from non-MDR and 38 from MDR gram-negative sepsis. Levels of TNF-α were significantly higher (p = .017) in non-MDR sepsis patients. All pro-inflammatory cytokines were significantly increased in severely ill patients compared to patients with lower acute physiology and chronic health evaluation (APACHE) II score. MDR positive patients had a significantly lower 28-d survival (p = .008). Factors that were independently associated with higher 28-d mortality were carbapenem resistance (OR 5.38 [1.032 − 28.12], p = .046), male gender (OR 2.76 [1.156 − 6.588], p = .022), APACHE II score (OR 1.126 [1.048 − 1.21], p = .001) and Ang-2 (OR 1.025 [1.001 − 20.1], p = .048). Conclusions: Sepsis evolution and outcome are influenced by multiple factors. Although MDR pathogens induced a weaker immune response characterized by lower TNF-α levels this was not accompanied by better survival. Increased Ang-2 levels, APACHE II score and carbapenem resistance are important factors associated with higher mortality.

Εισαγωγή: H σήψη αποτελεί ένα δυνητικά απειλητικό για την ζωή σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από μία καταιγίδα έκλυσης κυτταροκινών. Το αν τα επίπεδα των κυτταροκινών σχετίζονται με τα πρότυπα ευαισθησίας του παθογόνου μικροοργανισμού παραμένει αντικείμενο μελέτης. Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει την ανοσολογική απάντηση σε ασθενείς με σήψη από πολυανθεκτικούς (MDR – Multidrug resistant) και πολυευαίσθητους (non-MDR – non-Multidrug resistant) μικροοργανισμούς μετρώντας τα επίπεδα των κυτταροκινών, να συγκρίνει την έκβαση των ασθενών, αλλά και να καθορίσει πιθανούς προγνωστικούς παράγοντες θνητότητας.Υλικά και Μέθοδοι: Συνολικά εντάχθηκαν στην μελέτη 128 ασθενείς με σήψη, νοσηλευόμενοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Καταγράφηκαν επιδημιολογικά στοιχεία των νοσηλευόμενων ασθενών σε ΜΕΘ. Κατά την εισαγωγή μετρήθηκαν συγκεντρώσεις στο πλάσμα αγγειοποιητίνης-2 (Ang-2 – Angiopoietin-2), ιντερλευκίνης 6 (IL-6 – Interleukin-6), ιντερλευκίνης 10 (IL-10 – Interleukin-10), παράγοντα νέκρωσης όγκων α (TNF-a – Tumor necrosis factor-a) και διαλυτού υποδοχέα ενεργοποίησης που εκφράζεται στα μυελοκύτταρα (sTREM-1 - soluble triggering receptor expressed on myeloid cells-1). Αποτελέσματα: Συνολικά 90 ασθενείς βρέθηκαν να πάσχουν από non-MDR και 38 ασθενείς από MDR Gram αρνητική σήψη. Τα επίπεδα του TNF-a βρέθηκαν σημαντικά υψηλότερα (p=.017) στους ασθενείς με non-MDR σήψη. Όλες οι προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες ήταν σημαντικά αυξημένες στους βαρέως πάσχοντες ασθενείς συγκριτικά με αυτούς που είχαν χαμηλότερη βαθμολογία APACHE II. Οι ασθενείς με MDR σήψη είχαν σημαντικά χαμηλότερη επιβίωση στις 28 ημέρες (p=.008). Παράγοντες ανεξάρτητα σχετιζόμενοι με υψηλότερη θνητότητα στις 28 ημέρες ήταν η αντοχή στις καρβαπενέμες (OR 5.38 [1.032 - 28.12], p= .046) , το άρρεν φύλο (OR 2.76 [1.156 - 6.588], p= .022) , η βαθμολογία APACHE II (OR 1.126 [1.048 - 1.21], p= .001) και τα επίπεδα αγγειοποιητίνης 2 (OR 1.025 [1.001 - 20.1], p = .048). Συμπεράσματα: Η εξέλιξη του συνδρόμου της σήψης και η έκβαση της είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Παρ΄ότι τα MDR παθογόνα προκάλεσαν ασθενέστερη ανοσιακή απάντηση, χαρακτηριζόμενη από χαμηλότερα επίπεδα TNF-a , αυτό δεν συνοδεύτηκε από καλύτερη επιβίωση. Τα αυξημένα επίπεδα αγγειοποιητίνης-2, η βαθμολογία APACHE II και η αντοχή στις καρβαπενέμες φάνηκε ότι είναι παράγοντες που σχετίζονται με υψηλότερη θνητότητα