Investigation of daily life among older adults with sarcopenia

Abstract

Background: Sarcopenia is a muscle disorder, prevalent in the aging population. Sarcopenia leads to adverse health outcomes, such as falls, fractures, impaired functionality, and poor quality of life. Health professionals may prevent, delay, treat, and sometimes even reverse sarcopenia by way of early detection and evidence-based interventions. Nurses spend a lot of time working next to older adults. Therefore, their role in managing sarcopenia and the screening process is of great importance. Objective: To investigate the relationship between sarcopenia and health indicators and factors of daily life in a sample of the Greek older population. More specifically this study aims to translate and validate the SARC-F screening tool in Greek and explore the relationship between different concepts of sarcopenia and functionality, fatigue, and sleep patterns. Methods: For the translation and validation of SARC-F the recommended steps by European Union Geriatric Medicine Society (EUGMS) Sarcopenia Special Interest Group were followed. The SARC-Calf tool was created by the combination of SARC-F and calf circumference. A cross-sectional study was conducted among community-dwelling older adults, using a convenience sampling method. The participants were recruited from July 2020 to October 2022, either as outpatients or their companions in a Greek public hospital or community settings and organizations. They were included in the study if they were ≥ 65 years old, able to walk with or without the use of an aid, able to communicate in Greek, willing to complete the survey, and provided written consent to participate. Individuals were excluded if they met the following criteria: severe cognitive disorders, making unreliable the communication and the information retrieval, having a pacemaker or implanted defibrillator due to the use of a bioimpedance analysis (BIA) device, suffering from acute or chronic health problems that do not allow them to answer questionnaires and perform the required measurements, providing no writing consent. Participant information was collected through face-to-face interviews. For the diagnosis of sarcopenia muscle strength was assessed by a digital hand-grip dynamometer, muscle mass by a BIA device, and physical performance by the 4-m walking test. Data were collected about demographic characteristics, medical history, medication use, and lifestyle factors. Barthel index (BI) was used to evaluate functional status. Self-reported fatigue was assessed using the Fatigue Severity Scale (FSS) and the Visual Analogue Scale (VAS). Sleep difficulties were retrieved by the Athens Insomnia Scale (AIS) and the sleep duration was self-reported. Results: SARC-F was translated and cross-cultural adapted in Greek. In the pre-test 10 persons were recruited aged ≥ 65 years, 5 men and 5 women. The second population consisted of 22 persons aged ≥ 65 years, median age 71, range 65-97, 11 men, 11 women. Inter-rater and test-retest reliability determined by kappa index, both showed a total kappa index of k = 1; p < 0.001 (perfect agreement). Internal consistency by Cronbach’s alpha was 0.657 which indicates an acceptable level of consistency. For the clinical validation of SARC-F and the investigation of possible relationships between sarcopenia and factors in daily life, 100 community-dwelling older adults (median age 72.50 ± 9 years old, 59% women) were recruited. Based on the updated European Working Group on Sarcopenia in Older People definition (EWGSOP2), the prevalence of sarcopenia was 10% in the whole study population, 7% men and 3% women. The Greek version of SARC-F was assessed against four operational definitions of sarcopenia and probable sarcopenia. Based on the definition used for sarcopenia, its sensitivity ranged from 27 to 50%, specificity from 82.2 to 85.7%, negative predictive values (NPVs) between 66.7 and 93.8%, and positive predictive values (PPVs) were always below 60%. The SARC-Calf demonstrated improved specificity (95.6 to 98.4%) but lower sensitivity (10 to 20%) than SARC-F. NPV was similar to that of SARC-F, but PPV was much higher in all cases except for the definition by the Foundation of the National Institutes of Health (FNIH/3 criteria). SARC-F, against probable sarcopenia, demonstrated 42.1% sensitivity, 86.4% specificity, 42.1% PPV, and 86.4% NPV. SARC-Calf, against probable sarcopenia, indicated in contrast to SARC-F, lower sensitivity (10.5%), improved specificity (96.3%), similar NPV (82.1%), and PPV (40%). After the multivariate logistic regression, BI (OR 0.725; 95% CI 0.595 – 0.884, p = 0.001), VAS fatigue (OR 1.435; 95% CI 1.064 – 1.936, p = 0.018), and AIS (OR 1.306; 95% CI 1.053 – 1.620, p = 0.015) seem to predict SARC-F score. A positive association was found between age and probable sarcopenia (OR 1.205; 95% 1.090 – 1.333, p < 0.001) and confirmed sarcopenia (OR 1.192; 95% CI 1.078 – 1.317, p < 0.001). Walking frequency was found to be associated with probable sarcopenia (OR 0.231; 95% CI 0.057 – 0.943, p = 0.041). After multiple linear regression, muscle strength, the key characteristic of sarcopenia, was associated with age (coefficient b -0.356, 95% CI -0.523 – -0.190, p < 0.001), gender (coefficient b -11.107, 95% CI -13.738 – -8.475, p < 0.001), muscle mass (coefficient b 1.200, 95% CI 0.051 – 2.349, p = 0.041), physical performance (coefficient b 6.969, 95% CI 3.357 – 10.581, p < 0.001), number of medications (coefficient b -0.560, 95% CI -0.990 – -0.130, p = 0.011), and alcohol consumption (coefficient b -3.633, 95% CI -6.467 – -0.798, p = 0.013). Conclusions: The Greek version of SARC-F demonstrated perfect inter-rater and test-retest reliability and an acceptable level of consistency. SARC-F appears to be a useful screening tool for nurses, precisely to rule out community-dwelling older adults without sarcopenia. Factors in daily life such as functional status, self-reported fatigue, and sleep difficulties were associated with risk for sarcopenia, based on SARC-F questionnaire. Age was a risk factor for lower muscle strength, probable and confirmed sarcopenia. Walking frequency demonstrated a negative association with probable sarcopenia. Gender, muscle mass, physical performance, number of medications, and alcohol consumption could be used as a predictive indicators of muscle strength. Future research is required to focus on more vulnerable populations for the assessment of SARC-Calf and to include larger samples of older populations to determine significant relationships between sarcopenia and factors in daily life. Moreover, it is important for the future research to focus on the consensus regarding the definition and the diagnostic criteria for sarcopenia.

Εισαγωγή: Η σαρκοπενία είναι μια μυϊκή νόσος, ιδιαίτερα συχνή στους ηλικιωμένους. Η σαρκοπενία οδηγεί σε δυσμενείς εκβάσεις για την υγεία, όπως πτώσεις, κατάγματα, μειωμένη λειτουργικότητα και φτωχή ποιότητα ζωής. Οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να προλάβουν, να καθυστερήσουν, να θεραπεύσουν και μερικές φορές ακόμη και να αναστρέψουν τη σαρκοπενία μέσω έγκαιρης ανίχνευσης και τεκμηριωμένων παρεμβάσεων. Οι νοσηλευτές περνούν πολύ χρόνο δουλεύοντας δίπλα σε ηλικιωμένους. Ως εκ τούτου, ο ρόλος τους στη διαχείριση της σαρκοπενίας και στον προσυμπτωματικό έλεγχό της είναι πολύ σημαντικός.Σκοπός: Η διερεύνηση της σχέσης της σαρκοπενίας με δείκτες υγείας και παράγοντες της καθημερινής ζωής σε δείγμα ηλικιωμένων του ελληνικού πληθυσμού. Πιο συγκεκριμένα, αυτή η μελέτη στοχεύει να μεταφράσει και να σταθμίσει το εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου SARC-F στα ελληνικά και να διερευνήσει τη σχέση διάφορων εννοιών της σαρκοπενίας με τη λειτουργικότητα, την κόπωση και τον ύπνο.Μεθοδολογία: Για τη μετάφραση και τη στάθμιση του SARC-F ακολουθήθηκαν τα προτιμώμενα βήματα της Ομάδας Ειδικού Ενδιαφέροντος για τη Σαρκοπενία της European Union Geriatric Medicine Society (EUGMS). Το εργαλείο SARC-Calf δημιουργήθηκε από το συνδυασμό του SARC-F με την περιφέρεια της κνήμης. Διεξήχθη συγχρονική μελέτη σε ηλικιωμένους που κατοικούν στην κοινότητα, χρησιμοποιώντας δειγματοληψία ευκολίας. Οι συμμετέχοντες συγκεντρώθηκαν από τον Ιούλιο του 2020 έως τον Οκτώβριο του 2022, είτε ως εξωτερικοί ασθενείς είτε ως οι συνοδοί τους σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο ή στην κοινότητα και σε οργανώσεις. Συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη εάν ήταν ≥ 65 ετών, ικανοί να περπατούν με ή χωρίς τη χρήση βοηθήματος, ικανοί να επικοινωνούν στην ελληνική γλώσσα, πρόθυμοι να ανταποκριθούν στην έρευνα και αν παρείχαν γραπτή συγκατάθεση για συμμετοχή. Αποκλείστηκαν όσοι πληρούσαν τα ακόλουθα κριτήρια: σοβαρές γνωστικές διαταραχές, καθιστώντας αναξιόπιστη την επικοινωνία και την ανάκτηση πληροφοριών, όσοι είχαν βηματοδότη ή εμφυτευμένο απινιδωτή λόγω της χρήσης συσκευής Βιοηλεκτρικής Εμπέδησης (BIA), όσοι έπασχαν από οξύ ή χρόνιο πρόβλημα υγείας που δεν τους επέτρεπε να απαντήσουν στα ερωτηματολόγια και να πραγματοποιήσουν τις απαιτούμενες μετρήσεις και όσοι δεν παρείχαν γραπτή συγκατάθεση. Οι πληροφορίες των συμμετεχόντων συλλέχθηκαν μέσω συνεντεύξεων πρόσωπο με πρόσωπο. Για τη διάγνωση της σαρκοπενίας η μυϊκή δύναμη αξιολογήθηκε με ψηφιακό δυναμόμετρο χειρολαβής, η μυϊκή μάζα με συσκευή BIA και η σωματική απόδοση με το τεστ βάδισης 4 μέτρων. Συλλέχθηκαν δεδομένα σχετικά με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, το ιατρικό ιστορικό, τη χρήση φαρμάκων και τον τρόπο ζωής. Ο δείκτης Barthel Index (BI) χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της λειτουργικότητας των συμμετεχόντων. Η αυτοαναφερόμενη κόπωση αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας την Fatigue Severity Scale (FSS) και την Visual Analogue Scale (VAS). Οι δυσκολίες στον ύπνο εκτιμήθηκαν με την Athens Insomnia Scale (AIS) και οι ίδιοι οι συμμετέχοντες προσδιόρισαν τη διάρκεια του ύπνου τους. Αποτελέσματα: Το SARC-F μεταφράστηκε και προσαρμόστηκε στα ελληνικά. Στο pre-test πήραν μέρος 10 άτομα ηλικίας ≥ 65 ετών, 5 άνδρες και 5 γυναίκες. Κατόπιν, συμμετείχε μία δεύτερη ομάδα που αποτελούνταν από 22 άτομα ηλικίας ≥ 65 ετών, με διάμεση ηλικία τα 71 έτη, εύρος 65-97, 11 άνδρες, 11 γυναίκες. Η αξιοπιστία μεταξύ των βαθμολογητών και μεταξύ των διαδοχικών δοκιμών προσδιορίστηκε από τον δείκτη Kappa, και στις δύο περιπτώσεις ο συνολικός δείκτης Kappa ήταν k = 1. p < 0,001 (τέλεια συμφωνία). Η εσωτερική συνοχή αξιολογούμενη με τον συντελεστή Cronbach's alpha ήταν 0,657 που υποδηλώνει ένα αποδεκτό επίπεδο συνοχής. Για την κλινική στάθμιση του SARC-F και τη διερεύνηση πιθανών σχέσεων μεταξύ σαρκοπενίας και παραγόντων στην καθημερινή ζωή, πήραν μέρος 100 ηλικιωμένοι στην κοινότητα (διάμεση ηλικία 72,50 ± 9 έτη, 59% γυναίκες). Με βάση τον νεότερο ορισμό της European Working Group on Sarcopenia in Older People (EWGSOP2), ο επιπολασμός της σαρκοπενίας ήταν 10% σε ολόκληρο τον πληθυσμό της μελέτης, 7% στους άνδρες και 3% στις γυναίκες. Η ελληνική εκδοχή του SARC-F αξιολογήθηκε έναντι τεσσάρων λειτουργικών ορισμών της σαρκοπενίας και της πιθανής σαρκοπενίας. Με βάση τον εκάστοτε ορισμό που χρησιμοποιήθηκε για τη σαρκοπενία, η ευαισθησία του SARC-F κυμαινόταν από 27 έως 50%, η ειδικότητα από 82,2 έως 85,7%, η αρνητική προγνωστικές τιμή (NPV) μεταξύ 66,7 και 93,8% και η θετική προγνωστική τιμή (PPV) ήταν πάντα κάτω από 60%. Το SARC-Calf επέδειξε βελτιωμένη ειδικότητα (95,6 έως 98,4%) αλλά χαμηλότερη ευαισθησία (10 έως 20%) από το SARC-F. Η NPV ήταν παρόμοια με αυτή του SARC-F, αλλά η PPV ήταν πολύ υψηλότερη εκτός από την περίπτωση που χρησιμοποιήθηκε ο ορισμός του Foundation of the National Institutes of Health (FNIH με 3 κριτήρια). Το SARC-F, έναντι της πιθανής σαρκοπενίας, επέδειξε 42,1% ευαισθησία, 86,4% ειδικότητα, 42,1% PPV και 86,4% NPV. Το SARC-Calf, έναντι της πιθανής σαρκοπενίας, έδειξε σε σύγκριση με το SARC-F χαμηλότερη ευαισθησία (10,5%), βελτιωμένη ειδικότητα (96,3%), παρόμοια NPV (82,1%) και PPV (40%). Μετά την πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση, ο BI (OR 0.725; 95% CI 0.595 – 0.884, p = 0.001), η κόπωση αξιολογούμενη με την VAS (OR 1.435; 95% CI 1.064 – 1.936, p = 0.018), και η AIS (OR 1.306; 95% CI 1.053 – 1.620, p = 0.015) φαίνεται να προβλέπουν τη βαθμολογία στο SARC-F. Θετική συσχέτιση βρέθηκε ανάμεσα στην ηλικία και την πιθανή σαρκοπενία (OR 1.205; 95% 1.090 – 1.333, p < 0.001) και την επιβεβαιωμένη σαρκοπενία (OR 1.192; 95% CI 1.078 – 1.317, p < 0.001). Η συχνότητα βάδισης βρέθηκε να σχετίζεται με την πιθανή σαρκοπενία (OR 0,231; 95% CI 0,057 – 0,943, p = 0,041). Μετά από πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση, παρατηρήθηκε συσχέτιση ανάμεσα στη μυϊκή δύναμη, το βασικό χαρακτηριστικό της σαρκοπενίας, και την ηλικία (συντελεστής b -0,356, 95% CI -0,523 – -0,190, p < 0,001), το φύλο (συντελεστής b -11,107, 95% CI -13,738 – -8,475, p < 0,001), τη μυϊκή μάζα (συντελεστής b 1,200, 95% CI 0,051 – 2,349, p = 0,041), τη σωματική απόδοση (συντελεστής b 6,969, 95% CI 3,357 – 10,581, p < 0.001) τον αριθμό των λαμβανόμενων φαρμάκων (συντελεστής b -0,560, 95% CI -0,990 – -0,130, p = 0,011), και την κατανάλωση αλκοόλ (συντελεστής b -3,633, 95% CI -6,467 – -0,798, p = 0,013).Συμπεράσματα: Η ελληνική εκδοχή του SARC-F επέδειξε τέλεια αξιοπιστία μεταξύ των αξιολογητών και μεταξύ των επαναληπτικών δοκιμών και αποδεκτό επίπεδο εσωτερικής συνοχής. Το SARC-F φαίνεται να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για νοσηλευτές, για να μπορούν με ακρίβεια να εντοπίζουν στην κοινότητα ηλικιωμένους χωρίς σαρκοπενία. Παράγοντες στην καθημερινή ζωή, όπως το επίπεδο λειτουργικότητας, η αυτοαναφερόμενη κόπωση και οι δυσκολίες στον ύπνο συσχετίστηκαν με τον κίνδυνο για σαρκοπενία, με βάση το ερωτηματολόγιο SARC-F. Η ηλικία ήταν ένας παράγοντας κινδύνου για χαμηλότερη μυϊκή δύναμη, πιθανή και επιβεβαιωμένη σαρκοπενία. Η συχνότητα βάδισης έδειξε αρνητική συσχέτιση με την πιθανή σαρκοπενία. Το φύλο, η μυϊκή μάζα, η σωματική απόδοση, ο αριθμός των ληφθέντων φαρμάκων και η κατανάλωση αλκοόλ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως προγνωστικοί δείκτες της μυϊκής δύναμης. Απαιτείται η μελλοντική έρευνα να επικεντρωθεί σε πιο ευάλωτους πληθυσμούς για την αξιολόγηση του SARC-Calf και να συμπεριλάβει μεγαλύτερο αριθμό ηλικιωμένων για να προσδιοριστούν σημαντικές σχέσεις μεταξύ της σαρκοπενίας και παραγόντων στην καθημερινή ζωή. Επίσης, είναι σημαντικό οι επόμενες έρευνες να εστιάσουν στην επίτευξη συμφωνίας ως προς τον ορισμό και τα διαγνωστικά κριτήρια της σαρκοπενίας.