Παράμετροι θρομβοελαστομετρίας για την εκτίμηση της πρωτογενούς αιμόστασης στα νεογνά

Abstract

Background: Ill preterm and full-term neonates present increased risk of hemorrhage, with a negative impact on outcome and survival. As bleeding in this setting is multifactorial, an index incorporating both platelet count and functionality to more accurately depict neonatal hemostatic status, would be ideal.Aim: Our aim was to investigate the potential role of certain thromboelastometry (ROTEM) parameters, including maximum clot elasticity (MCE) and platelet component (PLTEM MCE and PLTEM MCF) in early prediction of bleeding events in thrombocytopenic critically ill neonates. Material and methods: This single-centre, prospective, cohort study included 110 consecutive thrombocytopenic neonates with sepsis, suspected sepsis or perinatal hypoxia. On the first day of sepsis or suspected sepsis and/or hypoxia, along with the appropriate workup, the ROTEM EXTEM and FIBTEM assays were conducted on arterial blood samples. The neonatal bleeding assessment tool (NeoBAT) was used for the evaluation of bleeding events on the same day with ROTEM analysis. Results: Most EXTEM and FIBTEM ROTEM parameters significantly differed between neonates with (n = 77) and without bleeding events (n = 33). Neonates with bleeding events had significantly lower PLTEM MCE and PLTEM MCF values compared to those without bleeding events (p <0.001). Platelet count was found to be strongly positively correlated with EXTEM A10 (Spearman rho = 0.64, p <0.001) and EXTEM A5 (rho = 0.61, p <0.001), while a weak positive correlation was shown with EXTEM MCF (rho = 0.40, p <0.001), EXTEM MCE (rho = 0.38, p <0.001), PLTEM MCF (rho = 0.33, p = 0.001) and PLTEM MCE (rho = 0.29, p = 0.004). Adjusted evaluation of the correlation between ROTEM parameters and hemorrhage revealedthat only EXTEM A10 (OR = 0.88, 95% CI:0.81 – 0.95, p = 0.003), PLTEM ΜCE (OR = 0.90, 95% CI:0.82 –0.99, p=0.043) and PLTEM MCF (OR = 0.96, 95% CI:0.92 – 0.99, p=0.039) were significantly correlated with bleeding, while FIBTEM A10 was not associated with hemorrhage (aOR = 0.94, 95% CI 0.87 – 1.02, p = 0.16). EXTEM A10 demonstrated the best prognostic performance (AUC = 0.853) with an optimal cutoffvalue of ≤37mm (sensitivity = 91%, specificity = 76%) for prediction of bleeding events in thrombocytopenic neonates. Similar results emerged for EXTEM A5 (AUC = 0.850) with an optimal cut-off value of ≤28mm (sensitivity = 91%, specificity = 77%). Conclusions: EXTEM A10 and EXTEM A5 parameters were found to be strong predictors of hemorrhage, compared to most ROTEM variables quantifying clot elasticity or platelet component in thrombocytopenic, critically ill neonates.

Εισαγωγή: Πάσχοντα πρόωρα και τελειόμηνα νεογνά έχουν αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας, με αρνητικό αντίκτυπο στην έκβαση και επιβίωσή τους. Καθώς η αιμορραγία σε αυτό το κλινικό πλαίσιο είναι πολυπαραγοντική, θα ήταν χρήσιμος ένας δείκτης που εκτός από τον αριθμό θα ενσωμάτωνε και τη λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων, αντικατοπτρίζοντας ακριβέστερα το αιμοστατικό δυναμικό τωννεογνών.Σκοπός: Σκοπός μας ήταν η διερεύνηση του πιθανού ρόλου παραμέτρων της θρομβοελαστομετρίας (ROTEM), όπως η μέγιστη ελαστικότητα του θρόμβου (MCE) και το αιμοπεταλιακό στοιχείο (PLTEM MCE και PLTEM MCF) στην πρώιμη πρόβλεψη αιμορραγικών επεισοδίων σε θρομβοπενικά, πάσχοντα νεογνά.Υλικό και μέθοδοι: Πρόκειται για μια μονοκεντρική, προοπτική, μελέτη κοορτής, που συμπεριέλαβε 110 θρομβοπενικά νεογνά με σήψη, υποψία σήψης, ή περιγεννητική υποξία. Την πρώτη ημέρα της ύποπτης ή επιβεβαιωμένης σήψης και/ ή της υποξίας, οι δοκιμασίες ΕΧΤΕΜ και FIBTEM της ROTEM διενεργήθηκαν σε δείγμα αρτηριακού αίματος. Παράλληλα, την ίδια ημέρα, αξιολογήθηκε η εμφάνιση αιμορραγικώνεπεισοδίων στα νεογνά, με τη χρήση ενός εργαλείου εκτίμησης της αιμορραγίας (NeoBAT).Αποτελέσματα: Οι περισσότερες θρομβοελαστομετρικές παράμετροι των δοκιμασιών EXTEM και FIBTEM διέφεραν σημαντικά μεταξύ των νεογνών με αιμορραγικό επεισόδιο (n = 77) και εκείνων χωρίς αιμορραγία (n = 33). Τα νεογνά που εκδήλωσαν αιμορραγία είχαν σημαντικά μειωμένες τιμές PLTEM MCE και PLTEM MCF σε σύγκριση με νεογνά που δεν εμφάνισαν αιμορραγία (p <0,001). Ο αριθμός των αιμοπεταλίων συσχετίστηκε θετικά και ισχυρά με τις παραμέτρους ΕΧΤΕΜ Α10 και ΕΧΤΕΜ Α5 (Spearman rho = 0,64 και rho = 0,61, p <0,001, αντιστοίχως), ενώ αδύναμη ήταν η θετική συσχέτιση με τις παραμέτρους EXTEM MCF (rho = 0,40, p<0,001), EXTEM MCE (rho = 0,38, p<0,001), PLTEM MCF (rho = 0,33, p = 0,001) και PLTEMMCE (rho = 0,29, p = 0,004). Η σταθμισμένη εκτίμηση της συσχέτισης μεταξύ των παραμέτρων ROTEM και της εκδήλωσης αιμορραγίας αποκάλυψε ότι μόνο το EXTEM A10 (OR = 0,88, 95% CI:0,81 – 0,95, p=0,003), το PLTEM ΜCE (OR = 0,90, 95% CI:0,82 – 0,99, p=0,043) και το PLTEM MCF (OR = 0,96, 95% CI:0,92 – 0,99, p =0,039) συσχετίστηκαν σημαντικά με αιμορραγία, ενώ το FIBTEM A10 δε συσχετίστηκε με αιμορραγικά συμβάματα (aOR = 0,94, 95% CI:0,87 – 1,02, p = 0,16). Η μεταβλητή EXTEM A10 επέδειξε την καλύτερη προγνωστική αξία (AUC=0,853), με βέλτιστη διαχωριστική τιμή ≤37mm (ευαισθησία = 91%, ειδικότητα = 76%) για την πρόβλεψη αιμορραγικών επεισοδίων σε θρομβοπενικά νεογνά. Παρόμοια ήταν τααποτελέσματα και για τη μεταβλητή ΕΧΤΕΜ Α5 (ΑUC = 0,850), με βέλτιστη διαχωριστική τιμή ≤28mm (ευαισθησία = 91%, ειδικότητα = 77%). Συμπεράσματα: Οι παράμετροι EXTEM A10 και ΕΧΤΕΜ Α5 αναδείχτηκαν ισχυροί προγνωστικοί δείκτες αιμορραγίας, συγκρινόμενες με άλλες μεταβλητές της ROTEM που εκφράζουν την ελαστικότητα του θρόμβου ή το αιμοπεταλιακό στοιχείο σε θρομβοπενικά, βαρέως πάσχοντα νεογνά.