Εκτίμηση του μυοκαρδιακού εμφράκτου σε τυχαιοποιημένους ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο με ανάσπαση του ST διαστήματος, οι οποίοι υποβάλλονται σε θρομβόλυση, υπό κλοπιδογρέλη η τικαγρελόρη

Abstract

In the setting of ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI), the faster and stronger antiplatelet action of ticagrelor compared to clopidogrel, as well as its pleiotropic efects, could result in a greater degree of cardioprotection and fnal infarct size (FIS) limitation. The aim of our study was to comparatively evaluate the efect of ticagrelor and clopidogrel on myocardial salvage index (MSI) in STEMI patients undergoing thrombolysis.Methods: Forty-two STEMI patients treated with thrombolysis were randomized to receive clopidogrel (n=21) or ticagrelor (n=21), along with aspirin. Myocardial area at risk (AAR) was calculated according to the BARI and the APPROACH jeopardy scores. FIS was quantifed by cardiac magnetic resonance imaging (CMR) performed 5–6 months post-randomization. MSI was calculated as (AAR-FIS)/AAR×100%. Primary endpoint of our study was MSI. Secondary endpoints were FIS and CMR-derived left ventricular ejection fraction (LVEF) at 5 –6 months post-randomization.Results: By using the BARI score for AAR calculation, mean MSI was 52.25±30.5 for the clopidogrel group and 54.29±31.08 for the ticagrelor group (p=0.83), while mean MSI using the APPROACH score was calculated at 51.94±30 and 53.09±32.39 (p=0.9), respectively. Median CMR-derived FIS—as a percentage of LV—was 10.7%±8.25 in the clopidogrel group and 12.09%±8.72 in the ticagrelor group (p=0.6). Mean LVEF at 5–6 months post-randomization did not difer signifcantly between randomization groups.Conclusions: Our results suggest that the administration of ticagrelor in STEMI patients undergoing thrombolysis ofer a similar degree of myocardial salvage, compared to clopidogrel.

Στο έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του διαστήματος (STEMI) η ταχύτερη και ισχυρότερη αντιαιμοπεταλιακή δράση της τικαγρελόρης σε σχέση με την κλοπιδογρέλη ,αλλά και οι άλλες αναφερόμενες πλειοτροπικές της δράσεις μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη προστασία του μυοκαρδίου και περιορισμό του εμφράγματος του μυοκαρδίου.Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να συγκρίνει το αποτέλεσμα της τικαγρελόρης και της κλοπιδογρέλης στον δείκτη της διάσωσης του μυοκαρδίου σε ασθενείς με STEMI oι οποίοι υποβάλλονται σε θρομβόλυση.Περιλήφθηκαν σαρανταδύο ασθενείς με STEMI οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν με θρομβόλυση και οι οποίοι είχαν προηγουμένως τυχαιοποιηθεί σε αγωγή με τικαγρελόρη (21) η κλοπιδογρέλη (21) σε συνδυασμό με ασπιρίνη. Η περιοχή του ισχαιμικού μυοκαρδίου σε κίνδυνο (Area At Risk -AAR) υπολογίστηκε με την χρήση των αγγειογραφικών μεθόδων BARI και APPROACH.Το τελικό μέγεθος του μυοκαρδιακού εμφράκτου (Final Infarct Size-FIS) ποσοτικοποιήθηκε με μαγνητική καρδίας μεταξύ του 1035όυ και του 6όυ μήνα μετά . Ο δείκτης διάσωσης του μυοκαρδίου υπολογίστηκε ως (ΑΑR-FIS)/AAR X 100%. To πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν ο δείκτης μυοκαρδιακής διάσωσης (Myocardial Salvage Index). Δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν το τελικό μέγεθος του μυοκαρδιακού εμφράκτου (FIS) και το κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας (Left Ventricle Ejection Fraction-LVEF) υπολογιζόμενο από την μαγνητική καρδίας.Χρησιμοποιώντας το BARI score για τον υπολογισμό της αρχικής μυοκαρδιακής περιοχής σε κίνδυνο η μέση τιμή του μυοκαρδιακού δείκτη διάσωσης του μυοκαρδίου ήταν 52.25±30.5 για την ομάδα της κλοπιδογρέλης και 54.29±31.08 για την ομάδα της τικαγρελόρης (p=0,83),ενώ υπολογίζοντας την περιοχή του μυοκαρδίου σε κίνδυνο με την χρήση του APPROACH score οι τιμές ήταν 51.94±30 και 53.09±32.39 (p=0,9) αντίστοιχα.To τελικό μέγεθος του μυοκαρδιακού εμφράκτου ως ποσοστό της αριστερής κοιλίας ήταν 10.7% ± 8.25 στην ομάδα της κλοπιδογρέλης και 12.09% ± 8.72 στην ομάδα της τικαγρελόρης. Το κλάσμα εξωθήσεως εκτιμώμενο με την μαγνητική καρδίας δεν διέφερε μεταξύ των δύο ομάδων.Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υποδεικνύει ότι η χορήγηση της τικαγρελόρης σε ασθενείς με STEMI οι οποίοι υποβάλλονται σε θρομβόλυση προσφέρει παρόμοιο βαθμό διάσωσης του μυοκαρδίου συγκρινόμενη με την κλοπιδογρέλη