Τάσεις στην απασχόληση και μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας

Abstract

During the last decades in most developed countries, there has been an increase in the pay gap of highly skilled workers compared to those with lower skills. At the same time, there is an increase in the number of highly skilled workers, which under different circumstances we would expect to have a negative effect on the level of remuneration by reducing them. The above observations (simultaneous increase in demand and wages of skilled workers) are found in all industries in most countries, to varying degrees, which contributes to the increase in wage inequality. A wide range of causes have been proposed in the literature to explain the phenomenon, including, among others, the growing exposure of developed countries to international trade with developing countries, the different ways in which labor market institutions and education systems operate, and the skill-biased technical change. Although there is no unanimous view in the literature on the cause of the above phenomenon, a significant part of it expresses the view that technological change is the most important of them as it increases the productivity of highly skilled workers more than that of unskilled workers. Technological change and the way it affects the labor market (level of unemployment and employment) and the level of wage inequality are the central axis that unites the individual chapters of this dissertation. This doctoral thesis explores how technology improves the employment and wages of workers and the correlation between technological change, wage inequality, and labor market institutions. In addition, is examined to what extent the reduction of working time could be considered as a way to increase employment and reduce unemployment caused by the development of technology as well as the relationship between the minimum wage and employment.

Τις τελευταίες δεκαετίες στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες παρατηρείται αύξηση των μισθολογικών διαφορών των υψηλά εξειδικευμένων εργαζόμενων έναντι εκείνων με χαμηλότερο επίπεδο δεξιοτήτων. Ταυτόχρονα, διαπιστώνεται αύξηση του αριθμού των εργαζόμενων υψηλής εξειδίκευσης, που υπό άλλες συνθήκες θ ’αναμέναμε να επιδράσει αρνητικά στο επίπεδο αποδοχών μειώνοντάς τες. Οι παραπάνω παρατηρήσεις (ταυτόχρονη αύξηση της ζήτησης και των αποδοχών των εξειδικευμένων εργαζόμενων) εντοπίζονται σ’ όλους τους βιομηχανικούς κλάδους οικονομικής δραστηριότητας των περισσότερων χωρών, σε διαφορετικό ωστόσο βαθμό, γεγονός που συντελεί στην αύξηση της μισθολογικής ανισότητας. Στην βιβλιογραφία έχει προταθεί μία ευρεία γκάμα αιτιών ως εξήγηση του φαινομένου, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων της αυξανόμενης έκθεσης των ανεπτυγμένων χωρών στο διεθνές εμπόριο με τις αναπτυσσόμενες χώρες, του διαφορετικού τρόπου λειτουργίας των θεσμών της αγοράς εργασίας και του εκπαιδευτικού συστήματος της κάθε χώρας, καθώς και της δεξιοτητοκεντρικής τεχνολογικής αλλαγής. Παρότι δε διαμορφώνεται στη βιβλιογραφία μία ομόφωνη άποψη για την αιτία του φαινομένου που προαναφέρθηκε, εντούτοις, σημαντικό μέρος της εκφράζει την άποψη ότι η τεχνολογική αλλαγή είναι η σημαντικότερη εξ αυτών καθώς αυξάνει την παραγωγικότητα των υψηλά εξειδικευμένων περισσότερο απ’ αυτή των ανειδίκευτων εργαζόμενων. Η τεχνολογική αλλαγή και ο τρόπος που αυτή επηρεάζει την αγορά εργασίας (επίπεδο ανεργίας και απασχόλησης) και το επίπεδο της μισθολογικής ανισότητας αποτελεί τον κεντρικό άξονα που ενώνει τα επιμέρους κεφάλαια αυτής της διατριβής. Στην παρούσα διατριβή διερευνώνται οι τρόποι με τους οποίους επηρεάζει η βελτίωση της τεχνολογίας την απασχόληση και τους μισθούς των εργαζόμενων και η συσχέτιση μεταξύ τεχνολογικής αλλαγής, μισθολογικής ανισότητας και θεσμών της αγοράς εργασίας. Επιπρόσθετα εξετάζεται το κατά πόσο η μείωση του χρόνου εργασίας θα μπορούσε ν’ αποτελέσει τρόπο αύξησης της απασχόλησης και μείωσης της ανεργίας που προκαλείται από την εξέλιξη της τεχνολογίας καθώς και στη σχέση του κατώτατου μισθού με την απασχόληση.