The role of fairytales in socialization process and in configuration of gender identity of children in preschool age

Abstract

Socialization is valued as a core human process, in which an individual is introduced with information, led through via learning processes by various agents and gradually learns how to adaptively and fruitfully interact with society. One of the main socialization pathways is gender configuration: during every developmental phase the individual is equipped with new ideas about what constitutes a gender-appropriate behavior, therefore one is urged to update his/ her attitude towards each gender. Preschool age seems to be a crucial point of acquiring both a productive social role and a more or less stereotypical gender role. Since fairytale narratives are a usual educational tool for these ages, the present study investigated how these aforementioned variables are inter-related. Aim of the study: The objective of this thesis has been to examine whether repeated exposure to classic fairytales may significantly influence the perceived and observable gender roles of children in preschool education on the one hand, and whether educators and parents may notice a post-intervention alteration in children’s social behaviors on the other hand. Methods and materials: The sample consisted of N= 100 children of ages 4-5 years old, both boys and girls in random selection, divided into preschool education classrooms of 20. Both educators and parents were informed of the procedure before giving out their informed consent. The intervention consisted of the exposure in the following stereotypical fairytales: Cinderella, Beauty and the Beast, Snow White, Red Riding Hood, Little Prince, and Snow Queen. Children’s social behavior was assessed with Child Behavior Scale (Ladd & Profilet, 1996), while their gender role was researched utilizing Egan and Perry’s (2001) self-reported Gender Identity Scale. Moreover, the quantitative data were complemented with qualitative data via semi-structured interviews performed with children, parents and teachers. Results: Statistical analysis seems to confirm the research hypotheses. Discussion: It is of great value to acknowledge that classic fairytales have indeed a statistical effect on socialization process and in gender configuration in students of preschool ages.

Η κοινωνικοποίηση αποτιμάται ως βασική ανθρώπινη διαδικασία, κατά την οποία στο άτομο δίνονται πληροφορίες, καθοδηγείται μέσω διαδικασιών μάθησης από διάφορους παράγοντες και σταδιακά μαθαίνει πώς να αλληλεπιδρά προσαρμοστικά και γόνιμα με την κοινωνία. Μία από τις κύριες οδούς κοινωνικοποίησης είναι η διαμόρφωση του φύλου: σε κάθε αναπτυξιακή φάση το άτομο εφοδιάζεται με νέες ιδέες σχετικά με το τι συνιστά συμπεριφορά κατάλληλη για το φύλο, επομένως καλείται κάποιος να αποκτήσει συμπεριφορά που αρμόζει στο κάθε φύλο. Η προσχολική ηλικία φαίνεται να είναι ένα κρίσιμο σημείο για την απόκτηση τόσο ενός δημιουργικού κοινωνικού ρόλου όσο και ενός στερεοτυπικού ρόλου του φύλου. Δεδομένου ότι οι αφηγήσεις των παραμυθιών είναι ένα συνηθισμένο εκπαιδευτικό εργαλείο για αυτές τις ηλικίες, η παρούσα μελέτη διερεύνησε πώς οι προαναφερθείσες μεταβλητές συνδέονται μεταξύ τους. Σκοπός της μελέτης: Στόχος αυτής της διατριβής ήταν να εξετάσει εάν η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε κλασικά παραμύθια μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τους αντιληπτούς και παρατηρήσιμους ρόλους των φύλων των παιδιών στην προσχολική εκπαίδευση αφενός και απο την άλλη κατά πόσον οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν μετά την παρέμβαση αλλαγή στις κοινωνικές συμπεριφορές των παιδιών. Μέθοδοι και ύλη: Το δείγμα αποτελείτο από N= 100 παιδιά ηλικίας 4-5 ετών, αγόρια και κορίτσια σε τυχαία επιλογή, χωρισμένα σε τάξεις προσχολικής εκπαίδευσης των 20 παιδιών. Τόσο οι παιδαγωγοί όσο και οι γονείς ενημερώθηκαν για τη διαδικασία πριν δώσουν τη συγκατάθεση τους. Η παρέμβαση συνίστατο στην έκθεση στα ακόλουθα κλασσικά παραμύθια: Σταχτοπούτα, Πεντάμορφη και το Τέρας, Χιονάτη, Κοκκινοσκουφίτσα, Μικρός Πρίγκιπας και Βασίλισσα της Χιονιού. Η κοινωνική συμπεριφορά των παιδιών αξιολογήθηκε με την Κλίμακα Παιδικής Συμπεριφοράς (Ladd & Profilet, 1996), ενώ ο ρόλος του φύλου τους ερευνήθηκε χρησιμοποιώντας την κλίμακα ταυτότητας φύλου που αναφέρθηκε από τους Egan και Perry (2001). Επιπλέον, τα ποσοτικά δεδομένα συμπληρώθηκαν με ποιοτικά δεδομένα μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων που πραγματοποιήθηκαν με παιδιά, γονείς και δασκάλους. Αποτελέσματα: Η στατιστική ανάλυση φαίνεται να επιβεβαιώνει τις υποθέσεις της έρευνας. Συζήτηση: Έχει μεγάλη αξία να αναγνωρίσουμε ότι τα κλασικά παραμύθια έχουν στατιστικά επίδραση στη διαδικασία κοινωνικοποίησης και στη διαμόρφωση του φύλου σε μαθητές προσχολικής ηλικίας.