Λοιμώξεις χειρουργικού πεδίου στην επείγουσα χειρουργική

Abstract

Background/Aim: Surgical site infections (SSI) are associated with increased morbidity and mortality, and they occur more frequently during unplanned surgical procedures rather than elective. Identification of patients undergoing emergency surgery (ES) who are at higher risk for developing SSI may thus translate to an improved postoperative course with reduced morbidity and mortality. The objective of our study was to determine the incidence of SSI within our ES practice and to identify risk factors for SSI. Patients and Methods: Data from consecutive patients undergoing ES in a single institution during a 5-year period were prospectively collected and analyzed. Results: A total of 838 consecutive patients who underwent ES during the study period were included. The median age was 52 (IQR 25-71) years and 368 (44%) of them were female. 157 (18.7%) of those patients developed SSI. The most commonly isolated pathogen was E. Coli (55.4%) followed by Staphylococcus Aureus (40.1%) and Enterococcus spp (21.6%). The 30-day mortality rate of patients who presented SSIs was 14.6% compared to 6.8% of patients without SSI (p=0.002). Multivariable analysis showed the type of wound, American Society of Anesthesiology score, severity and duration of surgery >90 min were independent risk factors for the occurrence of SSI. Conclusion: Identification of modifiable causative factors for SSI within an ES unit is paramount as they can critically impact postoperative outcomes. Modification of postoperative care and closer follow-up of patients who exhibit risk factors for SSI may lead to improved morbidity and mortality of those patients.

Οι λοιμώξεις χειρουργικού πεδίου (ΛΧΠ) σχετίζονται με αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα και εμφανίζονται συχνότερα σε επείγουσες (μη προγραμματισμένες) χειρουργικές επεμβάσεις παρά σε τακτικές. Συνεπώς, η αναγνώριση των ασθενών που πρόκειται να υποβληθούν σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση και είναι υψηλού κινδύνου για εμφάνιση ΛΧΠ, μπορεί να οδηγήσει σε ομαλότερη μετεγχειρητική πορεία, με μειωμένη νοσηρότητα και θνητότητα. Ο σκοπός της μελέτης μας είναι να καθορίσει την επίπτωση των ΛΧΠ στις επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις, καθώς και τους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη τους. Ασθενείς και Μέθοδος: Για τη μελέτη αυτή συγκεντρώθηκαν και αναλύθηκαν προοπτικά, δεδομένα από ασθενείς που υπεβλήθησαν σε επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις σε ένα διάστημα 5 ετών, στο κέντρο μας. Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 838 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση κατά το διάστημα αυτό. Η μέση ηλικία αυτών ήταν τα 58 έτη (IQR 25-71) και οι 368 (44%) ήταν γυναίκες. Οι 157 (18,7%) ασθενείς ανέπτυξαν ΛΧΠ. Tο πιο συχνό παθογόνο που απομονώθηκε ήταν το E.Coli (54%), ακολουθούμενο από τον Staphylococcus Aureus (40,1%) και τον Enterococcus spp (21,6%). H θνητότητα στις 30 ημέρες στους ασθενείς που εμφάνισαν ΛΧΠ ήταν 14,6%, έναντι 6,8% στους ασθενείς που δεν εμφάνισαν ΛΧΠ. Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η κατηγορία του χειρουργικού τραύματος κατά CDC, το American Society of Anesthesiology (ASA) score, η βαρύτητα της χειρουργικής επέμβασης και διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης μεγαλύτερη από 90 λεπτά αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση ΛΧΠ. Συμπεράσματα: Η αναγνώριση των τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση ΛΧΠ είναι επιτακτική, αφού μπορεί να επηρεάσει δραστικά την μετεγχειρητική πορεία. Τροποποίηση της μετεγχειρητικής φροντίδας και εντατικότερη παρακολούθηση των ασθενών που έχουν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ΛΧΠ, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας των.