Η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και θετικά μέτρα στην εκπαίδευση: η εισαγωγή στα Α.Ε.Ι.

Abstract

The present doctoral dissertation aims at capturing the results of Law 2525/1997, for the admission of the members of the Muslim minority of Thrace in the Tertiary education, as a special category with quota (0.5%). The legal evaluation of the provision, for the implementation of the positive measure, justifies its position in the Greek legal system and demonstrates the necessity of modifying its scope. The positive measure is addressed to this disadvantaged group due to past discrimination and to the education of its members. For many years minority children did not have access to pre-school education, secondary education and then higher education, for different reasons. The research proves, through statistical analysis of the data, that the positive measure contributed to the smoothing of inequalities for the members of the disadvantaged group, if important findings emerge, such as a large number of successful Thracian Muslims in Greek Universities and especially girls, increase Greek-language public primary education, avoidance of educational immigration in Turkey, representation in professions considered prominent and increasing graduation from universities. Consequently, the position of the positive measure in the Greek legal system is strengthened and the necessity of maintaining it, if there is no complete elimination of past discrimination. It follows from the teleology of the implementation of the measure that the members of the disadvantaged group are strengthened, their social inclusion and cohesion are strengthened. In addition, the pedagogical function of the measure is highlighted, in order to avoid feelings of disadvantage of the Muslims of Thrace, as Greek citizens. The successful implementation of this positive action in the Greek education system, highlights that the members of the minority should be led by the Greek state to the full realization of substantial equality, while maintaining the measure, its corresponding modification, in order to achieve higher percentages of efficiency but also its expansion into other vulnerable groups (roma).

Η παρούσα διδακτορική διατριβή στοχεύει στην αποτύπωση των αποτελεσμάτων του Ν.2525/1997, για την εισαγωγή των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, ως ειδική κατηγορία με ποσόστωση (0,5%). Η νομική αξιολόγηση της διάταξης, για την εφαρμογή του θετικού μέτρου, αιτιολογεί τη θέση της στο ελληνικό δικαιϊκό σύστημα και καταδεικνύει την αναγκαιότητα τροποποίησης του πεδίου εφαρμογής της. Το θετικό μέτρο απευθύνεται στην εν λόγω μειονεκτούσα ομάδα εξαιτίας παρελθουσών διακρίσεων και στην εκπαίδευση των μελών της. Για πολλά χρόνια δεν ήταν δυνατή η πρόσβαση των παιδιών της μειονότητας στην προσχολική αγωγή, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στη συνέχεια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, για διαφορετικούς λόγους. Αποδεικνύεται από την έρευνα, δια της στατιστικής ανάλυσης των δεδομένων, ότι το θετικό μέτρο συνέβαλε στην εξομάλυνση των ανισοτήτων για τα μέλη της μειονεκτούσας ομάδας, εφόσον προκύπτουν σημαντικά ευρήματα, όπως μεγάλος αριθμός επιτυχόντων μουσουλμάνων της Θράκης στα ελληνικά Πανεπιστήμια και ιδιαίτερα των κοριτσιών, αύξηση της φοίτησης στην ελληνόγλωσση δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αποφυγή της εκπαιδευτικής μετανάστευσης στην Τουρκία, εκπροσώπηση στα θεωρούμενα ως επιφανή επαγγέλματα και αύξηση της αποφοίτησης από τα Πανεπιστήμια. Κατά συνέπεια ενισχύεται η θέση του θετικού μέτρου στο ελληνικό δικαιϊκό σύστημα και η αναγκαιότητα διατήρησής του, εφόσον δεν προκύπτει πλήρης απαλοιφή των παρελθοντικών διακρίσεων. Από την τελολογία της εφαρμογής του μέτρου συνάγεται ότι ενδυναμώνονται τα μέλη της μειονεκτούσας ομάδας, ενισχύεται η κοινωνική τους ένταξη και συνοχή. Επιπλέον αναδεικνύεται η παιδαγωγική λειτουργία του μέτρου, ώστε να αποφεύγονται αισθήματα μειονεκτικής θέσης των μουσουλμάνων της Θράκης, ως Ελλήνων πολιτών. Η επιτυχής εφαρμογή της εν λόγω θετικής δράσης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αναδεικνύει ότι τα μέλη της μειονότητας θα πρέπει να οδηγηθούν από την ελληνική πολιτεία στην πλήρη πραγμάτωση της ουσιαστικής ισότητας, με διατήρηση του μέτρου, την ανάλογη τροποποίησή του, ώστε να προκύψουν μεγαλύτερα ποσοστά αποτελεσματικότητάς του, αλλά και της επέκτασής του σε άλλες ευπαθείς ομάδες (ρομά).