Ανοσοϊστοχημική μελέτη ωτικού κυστιδίου έσω ώτος κατά τη διάρκεια του δευτέρου τριμήνου της εμβρυϊκής ανάπτυξης

Abstract

The present work describes an immunohistochemical study of the ear during the second trimester of pregnancy. The inner ear reaches its final dimensions during that period. Its development is affected by genetic and environmental factors and the same holds true for embryonic development in general. Chorioamnionitis is a serious infection of the chorion and amnion, which increases embryonic morbidity and mortality. The event of such an infection constitutes a common cause of premature birth and can result in embryonic death. PurposeIn the present study, we endeavoured to see the impact of chorioamnionitis on inner ear development during the second trimester of pregnancy. Method: The study focused on embryos with signs of acute chorioamnionitis in the embryonic villi, which were compared with embryos, without such lesions. 101 human embryos and their respective chorioamnionic villi were examined at the Laboratory of Histology-Embryology of Alexandroupolis General University Hospital. These embryos had a background of either spontaneous miscarriage, or a terminated pregnancy for medical reasons at the second trimester of embryonic development (13th to 24th week). Appropriate sections were taken from each embryo, according to microscopic processing protocols and were submitted to detailed macroscopic examination before multiple specimens were taken from the inner ear. The material was sorted according to histological diagnosis. Next, immunohistochemistry was applied and using specific antigens, we detected the expression at the inner ear of cytoskeleton and extracellular matrix proteins that play a major role in cell division and proliferation. These proteins were vimentin, tenascin-C, fibronectin, osteonectin, chondronectin and tenascin-R. The results were submitted to statistical analysis, employing a non-parametric test. The method used was the Mann-Whitney-U test. Our statistical analysis demonstrates that chorioamnionitis of medium and severe degree has implications for inner ear development. Mild degree chorioamnionitis does not seem to be linked with a reduction in the expression of the proteins studied here. Discussion-Conclusions: Our statistical analysis showed that chorioamnionitis of medium and serious degree had implications for the normal development of the inner ear. Mild degree lesions did not appear to have any correlation with quantitative abnormalities of the proteins studied here. Further research in this field can provide us with further information about the way in which structures like the inner ear are formed, thus giving us the opportunity to envision a future when it will be possible to intervene timely and effectively for the prevention of illnesses such as neurosensoral hear loss and even to repair or make regenerate organs, which often suffer incurable damage today.

Εισαγωγή: Το παρόν πόνημα αποτελεί ανοσοϊστοχημική μελέτη του έσω ωτός κατά το 2ο τρίμηνο της κύησης. Το έσω ους φτάνει στο τελικό του μέγεθος κατά τη διάρκεια του 2ου τριμήνου της κύησης. Η ανάπτυξή του επηρεάζεται από γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως και η ανάπτυξη όλου του εμβρύου γενικότερα. Η χοριοαμνιονίτιδα αποτελεί μία σοβαρή λοίμωξη του χορίου και του αμνίου που αυξάνει τη θνητότητα και τη νοσηρότητα του εμβρύου. Η εμφάνιση μιας τέτοιας λοίμωξης αφενός οδηγεί σε προωρότητα και αφετέρου μπορεί να οδηγήσει και σε εμβρυϊκό θάνατο. Σκοπός: Με την παρούσα μελέτη επιδιώξαμε να δούμε την επίδρασή της χοριοαμνιονίτιδας στην ανάπτυξη του έσω ωτός κατά το 2ο τρίμηνο της κύησης. Μέθοδος: Αντικείμενο αυτής της μελέτης ήταν έμβρυα με υμένες με αλλοιώσεις οξείας χοριοαμνιονίτιδας που συγκρίθηκαν με έμβρυα χωρίς αντίστοιχες αλλοιώσεις. Εξετάσθηκαν στο Εργαστήριο Ιστολογίας – Εμβρυολογίας του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης 101 έμβρυα ανθρώπου με τους αντίστοιχους εμβρυικούς υμένες (χορίου – αμνίου), που αποβλήθηκαν αυτόματα ή για θεραπευτικούς σκοπούς, και αντιστοιχούσαν στο δεύτερο τρίμηνο της ανάπτυξης (13η έως 24η εβδομάδα). Σε κάθε έμβρυο ελήφθησαν οι κατάλληλες τομές σύμφωνα με τα πρωτόκολλα μικροσκοπικού χειρισμού και ακολούθησε η λεπτομερής μακροσκοπική εξέταση και λήψη πολλαπλών δειγμάτων από το έσω ους. Το υλικό μας ταξινομήθηκε σύμφωνα με την ιστολογική διάγνωση που τέθηκε και αναζητήθηκε με ανοσοϊστοχημικό έλεγχο και τη χρήση των κατάλληλων αντιγόνων η έκφραση στο έσω ους πρωτεϊνών που σχετίζονται με τον κυτταρικό σκελετό, την εξωκυττάρια θεμέλια ουσία και έχουν εξέχοντα ρόλο στον πολλαπλασιασμό και μετανάστευση των κυττάρων και συγκεκριμένα της βιμεντίνης, της τενασκίνης-C, της φιμπρονεκτίνης, της οστεονεκτίνης, της χονδρονεκτίνης και της τενασκίνης-R. Τα αποτελέσματα ελέγχθηκαν με μία μη παραμετρική δοκιμασία. Η μέθοδος που εφαρμόστηκε ήταν το Mann-Whitney U-test. Συζήτηση – Συμπεράσματα: Από την στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι η μέτριου και σοβαρού βαθμού χοριοαμνιονίτιδα έχει επιπτώσεις στη φυσιολογική ανάπτυξη του έσω ωτός. Μικρού βαθμού αλλοιώσεις δεν φαίνεται να σχετίζονται με μειωμένη έκφραση των πρωτεϊνών που μελετήθηκαν. Περαιτέρω έρευνα σε αυτόν τον τομέα μπορεί να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο που αναπτύσσονται σχηματισμοί όπως το έσω ους, δίνοντάς μας την ευκαιρία να μπορούμε να οραματιστούμε ένα μέλλον όπου θα μπορούμε να παρεμβαίνουμε έγκαιρα και ικανοποιητικά ώστε να προλαμβάνουμε νοσήματα όπως η νευροαισθητήρια βαρηκοΐα αλλά και να επιτύχουμε την επιδιόρθωση – αναγέννηση οργάνων που πολλές βλάβες τους μέχρι σήμερα είναι ανίατες.