A model of digital services deployment within business ecosystems

Abstract

Modern service operations are increasingly characterized by relationships, networks, interactions, value co-creation. In this dynamic and full of disruptions environment, Service ecosystems are increasingly attracting the attention of both the academic and business communities as a new way for delivering service innovation. These are collaboration-driven networks of resource-integrating stakeholders that come together in order to co-create value and create new business models. However, this collaboration-driven innovation comes at high price. Complexity of interactions may exponentially increase and managing relationships across a variety of stakeholders and a significant difficult task for any organization. Enterprises around the world, are confused about how to best manage such collaborative structures. On one hand, there is the proven potential of stakeholder networks to promote innovation. On the other hand, allocating part of their already limited resources for developing and managing such ecosystems, while constantly focusing on influencing, managing and policing stakeholders towards common goals, is not an easy decision. Research efforts to address this problem fall short of giving implementation guidance. Furthermore, service ecosystems are dynamic structures that may be reconfigured when is needed, in order to: a) achieve their own goals; b) react to external attacks (e.g. competition from other ecosystems). Unfortunately, in real business settings, these reconfigurations require radical transformation changes and many organizations fail when forced to conduct a fundamental transformation. As a result, significant pressure is placed on the service ecosystem’s strategic agility, i.e. its ability to constantly and effectively transform in order to achieve and sustain competitive advantage. Research efforts to address this challenge couldn’t offer a strategic guidance for: a) ecosystem participants, to be sustainable agile in service ecosystems; b) the service ecosystem itself, to achieve its strategic goals. In response, the author followed the Design Science Research methodology to conduct a Systematic Mapping Study (SMS), focused on service innovation and business transformation. Based on SMS results, a three-dimensional model was developed. The proposed model is then exemplified in a case of various existing service ecosystems (e.g. the Lake District in Northern England). The main contribution of the proposed model is that it offers ecosystem stakeholders guidance in order to develop an ecosystem portfolio strategy, thus turning stakeholder management, value co-creation and resources management into a multiplier of service innovation activities in service ecosystems.

Οι σχέσεις, τα δίκτια, οι αλληλεπιδράσεις και η συν-δημιουργία αξίας θεωρούνται ότι είναι ικανά να χαρακτηρίσουν τις σύγχρονες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών. Σε αυτό το δυναμικό και γεμάτο από συνεχείς αναταράξεις περιβάλλον, τα οικοσυστήματα υπηρεσιών προσελκύουν ολοένα και περισσότερο την προσοχή τόσο των ακαδημαϊκών όσο και των επιχειρηματικών κοινοτήτων ως ένας νέος τρόπος δημιουργίας καινοτομίας στις υπηρεσίες. Τα οικοσυστήματα υπηρεσιών είναι δίκτια με γνώμονα την συνεργασία, τα οποία αποτελούνται από οντότητες που ολοκληρώνουν πόρους και συνεργάζονται μεταξύ τους με σκοπό την συν-δημιουργία αξίας και την καθιέρωση νέων επιχειρηματικών μοντέλων. Ωστόσο, η καινοτομία αυτή που βασίζεται σε συνεργασία εχει και ένα μεγάλο κόστος. Η πολυπλοκότητα των αλληλεπιδράσεων μπορεί να αυξηθεί εκθετικά και η διαχείριση των σχέσεων μεταξύ διαφόρων ενδιαφερομένων παραγόντων μπορεί να αποτελέσει έναν πολύ δύσκολο και δυσβάστακτο στόχο για κάθε οργανισμό. Ειδικότερα, οι επιχειρηματίες συχνά προβληματίζονται για το πώς θα εκμεταλλευτούν αυτά τα οικοσυστήματα. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η αποδεδειγμένη δυνατότητα των επιχειρησιακών αυτών δικτύων για τον εντοπισμό επιχειρηματικών ευκαιριών. Από την άλλη πλευρά, η διάθεση σημαντικού μέρους των ήδη περιορισμένων πόρων τους για την ανάπτυξη και τη λειτουργία τέτοιων δικτύων, ενώ παράλληλα η συνεχής προσπάθεια για την επιρροή/διαχείριση/τήρηση των συμφωνηθέντων των ενδιαφερόμενων μερών προς τους κοινούς στόχους, δεν αποτελεί μια εύκολη απόφαση. Έχουν γίνει πολλές ερευνητικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτού του διλήμματος, οι οποίες όμως δεν επαρκούν για την παροχή ξεκάθαρων οδηγιών για το πώς θα εφαρμοστούν. Επιπλέον, τα οικοσυστήματα υπηρεσιών είναι δυναμικές δομές που μπορούν να αναπροσαρμοστούν όσο συχνά χρειάζεται, προκειμένου: α) να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους, β) να αντιδράσουν σε εξωτερικές πιέσεις (π.χ. ανταγωνισμός από άλλα οικοσυστήματα). Δυστυχώς, στον πραγματικό επιχειρηματικό κόσμο, αυτές οι δομές απαιτούν κάποιας μορφής μετασχηματισμού, στο οποίο πολλές επιχειρήσεις αποτυγχάνουν όταν αναγκάζονται να εφαρμόσουν θεμελιωδώς. Ως αποτέλεσμα, ασκείται σημαντική πίεση στη στρατηγική ευελιξία του οικοσυστήματος υπηρεσιών, δηλαδή στην ικανότητά του να αλλάζει διαρκώς και αποτελεσματικά την πορεία δράσης του, προκειμένου να επιτύχει και να διατηρήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Οι ερευνητικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτής της σημαντικής πρόκλησης υπολείπονται της παροχής οδηγιών εφαρμογής για: α) τους συμμετέχοντες του οικοσυστήματος, ώστε να είναι ευκίνητοι σε τέτοια δυναμικά περιβάλλοντα, β) το ίδιο το οικοσύστημα, για να προστατεύσει την επίτευξη των στρατηγικών στόχων του, διατηρώντας παράλληλα τη στρατηγική του ευελιξία. Σε απάντηση, η έρευνα αυτή ακολούθησε τη μεθοδολογία Design Science Research ώστε να διεξαγάγει μια Systematic Mapping Study (SMS), η οποία επικεντρώθηκε στην καινοτομία των υπηρεσιών και τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων. Με βάση τα αποτελέσματα της SMS, αναπτύχθηκε ένα τρισδιάστατο μοντέλο. Το προτεινόμενο μοντέλο στη συνέχεια παρουσιάζεται σε περιπτώσεις διαφόρων υφιστάμενων οικοσυστημάτων υπηρεσιών - Lake District. Η κύρια συμβολή του προτεινόμενου μοντέλου είναι ότι βοηθά τους ενδιαφερόμενους οργανισμούς να αναπτύξουν μια στρατηγική οικοσυστημάτων, μετατρέποντας έτσι τη διαχείριση των ενδιαφερομένων μερών ενός οικοσυστήματος, τη συν-δημιουργία αξίας και τη διαχείριση των πόρων σε έναν πολλαπλασιαστή δραστηριοτήτων καινοτομίας υπηρεσιών μεσα στα επιχειρηματικά οικοσυστήματα.