Εκτίμηση του αγγειακού τραύματος αμέσως μετά την εμφύτευση ενδοστεφανιαίων προθέσεων με τη χρήση οπτικής συνεκτικής τομογραφίας: προγνωστική σημασία του φαινομένου

Abstract

Aims The purpose of the present study was to assess the incidence, predictors and long term prognosis of stent edge dissections identified by (OCT) after the implantation of bare metal (BMS) and drug eluting stents (DES).Methods and Results We studied 152 patients who underwent percutaneous coronary intervention (PCI) because of an acute coronary syndrome. Edge dissections were found in 61 patients (40.1%). Independent predictors of edge dissections were: the presence of ST‐elevation myocardial infarction (STEMI) (p<0.01, oddsratio 4.76, 95%CI 2,19-10,33), the small reference lumen diameter (ρ=0,001, oddsratio 0,26, 95% Cl 0,12-0,59) and the short stents implanted (ρ = 0,004, oddsratio 0,90, 95% Cl 0,85-0,96). During a follow‐up period of 45 months 25 patients presented with at least one major adverse cardiac event. Event free survival was significantly decreased in patients with edge dissection with a flap thickness >350μm compared to patients with thinner flap or without any dissection ((p <0,001)). Conclusions OCT frequently detects edge dissections, usually related to STEMI presentation and to PCI technique. Deep vessel wall injury at stent edges with a dissection flap thickness more than 350μm carries an adverse clinical impact on long‐term clinical outcome

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της επίπτωσης, των προγνωστικών παραγόντων και της μακροπρόθεσμης πρόγνωσης των διαχωρισμών στα άκρα των ενδοπροθέσεων , που αναγνωρίζονται από την OCT μετά την εμφύτευση είτε απλής μεταλλικής ενδοπρόθεσης (BearMetalStent, BMS) είτε ενδοπροθέσεων που εκλύουν φάρμακο (DrugElutingStent, DES).Μέθοδοι και αποτελέσματα: Μελετήθηκαν 152 ασθενείς (117 άνδρες και 35 γυναίκες) που υποβλήθηκαν σε διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI) λόγω οξέως στεφανιαίου συνδρόμου. Η OCT ανίχνευσε 61 διαχωρισμούς στα άκρα των stents (40,1%). Ανεξάρτητοι προγνωστικοί δείκτες των διαχωρισμών στα άκρα ήταν: η παρουσία εμφράγματος του μυοκαρδίου με ανύψωση του ST (STEMI) (p<0.01, oddsratio 4.76, 95%CI 2,19-10,33), η μικρή διάμετρο αναφοράς του αυλού (p=0,001, oddsratio 0,26, 95% Cl 0,12-0,59) και το μικρότερο μήκος εμφυτεύσημου stent (p = 0,004, oddsratio 0,90, 95% Cl 0,85-0,96). Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης (διάστημα 45 μηνών) 25 ασθενείς παρουσίασαν τουλάχιστον ένα μείζον καρδιαγγειακό σύμβαμα. Η επιβίωση ελεύθερη συμβαμάτων μειώθηκε σημαντικά σε ασθενείς με διαχωρισμό στα άκρα του stent με πάχος κρημνού μεγαλύτερο από 350μm σε σύγκριση με ασθενείς με λεπτότερο κρημνό ή χωρίς διαχωρισμό (p <0,001).Συμπεράσματα: Η OCT συχνά ανιχνεύει διαχωρισμούς στα άκρα του stent που συνήθως σχετίζονται με την παρουσία STEMI και την τεχνική της PCI. Βαθύς τραυματισμός του τοιχώματος του αγγείου στα άκρα του stent με πάχος κρημνού μεγαλύτερο από 350μm επιφέρει αρνητική κλινική επίπτωση μακροπρόθεσμα.Λέξεις-κλειδιάΟπτική συνεκτική τομογραφία, διαχωρισμός στα άκρα του stent, κλινική έκβαση, οξύ στεφανιαίο σύνδρομο