Ανοσολογικό προφίλ φυσιολογικών και διαβητικών κυήσεων

Abstract

Background: Gestational diabetes mellitus (GDM) is a common pregnancy complication, characterized by insulin resistance and low-grade systemic inflammation with a pro-inflammatory immune system response. Our objective was to study the peripheral Th1, Th2, Th17 and Treg response in GDM compared to normal pregnancy. The levels of allergic sensitization was also checked in all, non-symptomatic for the rest, individuals. Methods: GDM and control pregnant women were assessed at the third trimester and 6 months postpartum. At both timepoints, the proportion of Th1, Th2, Th17 and Treg subsets was determined by flow cytometry based on staining for specific intracellular cytokines, as well as C-reactive protein (CRP) and total IgE circulating levels. In peripheral blood, specific IgE antibodies were measured for six aeroallergens as well as total IgE and hsCRP values. Skin tests for the aforementioned allergens were performed only postpartum, while assessing the health status of the offspring. Results: 49 Caucasian adult pregnant women were enrolled into a GDM (n=26) and Control (n=23; healthy BMI/age-matched women) group. At the third trimester of pregnancy, the GDM group had a higher proportion of Th2, Th17 and Treg cells compared to control (all p-values ≤0.001). Contrary to the control group, the GDM group exhibited no significant change in the Th1/Th2/Th17/Treg profile postpartum. Furthermore, in the GDM group higher circulating CRP and total IgE levels were noted compared to controls at both timepoints (all p-values <0.05), which remained practically unchanged post-delivery. The same applies to the allergic sensitization in diabetics. Regarding the results of the skin tests (clinical-laboratory testing) carried out at six months post-partum, there was no agreement with the corresponding laboratory test used for the detection of IgE antibodies against allergens both before and after birth. At the 6-month post-delivery assessment, eight (30.8%) of the offspring from the GDM group were found to have developed atopic dermatitis, food allergy or allergic proctocolitis compared to none from the control group (p=0.01). Conclusions: These findings indicate that, compared to uncomplicated pregnancy, GDM exhibits a significantly different peripheral T-cell profile at the third pregnancy trimester characterized by higher proportion of Th2, Th17 and Treg cells which persists six months post-delivery, while the increased high sensitivity CRP (hsCRP) levels stressed the low grade inflammatory profile of this disease. Gestational diabetes, as a mild inflammatory and immunologically disrupted environment, could be associated with increased predisposition towards atopy in the future through epigenetic effects.

Ο διαβήτης της κύησης (ΔΚ) είναι μια συχνή επιπλοκή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η οποία χαρακτηρίζεται από αντοχή στην ινσουλίνη και χαμηλού βαθμού συστηματική φλεγμονή με μία προ-φλεγμονώδη ανοσολογική απάντηση. Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της περιφερικής Th1, Th2, Th17 και Treg ανοσολογικής απάντησης στο ΔΚ σε σύγκριση με τη φυσιολογική εγκυμοσύνη, τόσο προ, όσο και μετά τοκετού. Ταυτόχρονα, έγινε έλεγχος για το επίπεδο της ατοπικής προδιάθεσης κατά τις ίδιες χρονικές στιγμές ανάμεσα στις ομάδες. Διαβητικές και φυσιολογικές έγκυες ελέγχθηκαν κατά το τρίτο τρίμηνο και έξι μήνες μετά τον τοκετό. Και στα δύο χρονικά σημεία το ποσοστό των Th1, Th2, Th17 και Treg υποπληθυσμών καθορίστηκε με κυτταρομετρία ροής βασισμένη στη χρώση/φθορισμό ενδοκυττάριων κυτοκινών. Παράλληλα, έγινε μέτρηση ειδικών IgE αντισωμάτων για έξι συνολικά αεροαλλεργιογόνα, καθώς και των τιμών της ολικής IgE και της hsCRP στο περιφερικό αίμα. Δερματικές δοκιμασίες για τα προαναφερόμενα αλλεργιογόνα διενεργήθηκαν μόνο μετά τον τοκετό, ενώ ταυτόχρονα έγινε αξιολόγηση της κατάστασης υγείας των απογόνων. Για το σκοπό αυτό 49 συνολικά Καυκάσιες ενήλικες έγκυες συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη από τις οποίες 26 διαγνώστηκαν με ΔΚ κύησης, ενώ οι υπόλοιπες δεν παρουσίαζαν κάποιο πρόβλημα υγείας ή επιπλοκή κατά την κύηση. Οι δύο ομάδες δεν παρουσίασαν σημαντικές διαφορές ως προς BMI ή ηλικία (BMI/age-matched). Στο τρίτο τρίμηνο οι διαβητικές παρουσίασαν μεγαλύτερο ποσοστό Th2, Th17 και Treg κυττάρων συγκριτικά με τις φυσιολογικές γυναίκες (p-values ≤0.001). Σε αντίθεση με τη φυσιολογική ομάδα, οι διαβητικές δεν παρουσίασαν σημαντική αλλαγή όσο αφορά στο Th1/Th2/Th17/Treg προφίλ μετά τοκετού. Επιπλέον, στην ομάδα των διαβητικών παρατηρούνται υψηλότερα επίπεδα CRP και ολικής IgE συγκριτικά με τις φυσιολογικές και τις δύο χρονικές στιγμές (όλες οι p-values <0.05) που παρέμειναν ουσιαστικά αμετάβλητα μετά τοκετού. Το ίδιο ισχύει και για τις ειδικές IgE έναντι αλλεργιογόνων στις διαβητικές. Όσο αφορά στα αποτελέσματα των δερματικών δοκιμασιών (κλινικοεργαστηριακός έλεγχος) που έγιναν στους έξι μήνες μετά τον τοκετό, δεν υπήρξε συμφωνία με τον αντίστοιχο εργαστηριακό έλεγχο όσο αφορά στην ανίχνευση IgE αντισωμάτων έναντι αλλεργιογόνων, τόσο προ όσο και μετά τοκετού. Την ίδια χρονική στιγμή, οκτώ (30.8%) από τα παιδιά των διαβητικών παρουσίασαν στο κλινικό ιστορικό ατοπική δερματίτιδα, τροφική αλλεργία ή αλλεργική πρωκτοκολίτιδα σε αντίθεση με την ομάδα των φυσιολογικών παιδιών όπου δεν υπήρξε καμία αντίστοιχη περίπτωση (p=0.01). Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν ότι συγκριτικά με την ανεπίπλεκτη εγκυμοσύνη ο διαβήτης της κύησης παρουσιάζει σημαντική διαφοροποίηση του ανοσολογικού προφίλ των Τ κυττάρων στο τρίτο τρίμηνο με υψηλότερο ποσοστό Th2, Th17 και Treg κυττάρων το οποίο συνεχίζει ακόμα και έξι μήνες μετά τοκετού. Τα συγκριτικά αυξημένα επίπεδα της CRP (hsCRP) φαίνεται πως μπορεί να προάγουν ή απλά να εκφράζουν το χαμηλού επιπέδου φλεγμονώδες προφίλ της νόσου. Ο διαβήτης της κύησης σαν ήπιο φλεγμονώδες περιβάλλον με ανοσολογικές διαταραχές θα μπορούσε να σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα για ατοπία (αλλεργική ευαισθητοποίηση) μελλοντικά μέσω επιγενενετικών επιδράσεων.