Η επίδραση της ολοκληρωμένης νευρομυϊκής (I.N.I.T.) στη θεραπευτική άσκηση ασθενών με χρόνια αυχεναλγία μηχανικής αιτιολογίας

Abstract

The aim of this PhD dissertation was to investigate the effects of the combination of Therapeutic Exercise (TE) and Integrated Neuromuscular Inhibition Technique (INIT) on the clinical picture and the quality of life of patients with chronic mechanical neck pain. 40 participants with chronic mechanical neck pain were divided into two groups of 20 people. Participants followed the same 10-week therapeutic treatment protocol for neck and upper limb muscles adapted to the most recent guidelines. In the first group (intervention group), INIT was applied immediately after each exercise session, while in the second (control group), only relaxation exercises were performed. The subjective perception of pain with the Visual Analog Scale (VAS), the functionality with the Neck Disability Index (NDI), the local vulnerability of neck muscles with an algometer, the active neck range with a round goniometer, the maximum isometric strength of neck muscles with a hand dynamometer, the resistance to fatigue of the neck flexors with special tests and the quality of life with the SF-36 questionnaire, were evaluated before, during and after the intervention, while follow-up checks were performed 1, 3 and 6 months after the intervention. According to the results, both groups experienced a significant improvement in all examined variables after the intervention (p <.05), which were maintained for both groups 6 months after. However, the intervention group showed a further improvement over the control group in the visual analogue pain score (from week 2), in the neck disability index (from week 6), in the pain threshold values of the trapezius (from week 2) and the splenius capitis (from week 4), in the maximum isometric strength of the neck flexion (from week 4), and in “Total Physical Health” and “Bodily Pain” (from week 10). All the above differences between the groups were statistically significant 6 months after the intervention (p <.05). In other variables such as the lateral neck flexion range, the Cranio-cervical flexion endurance test (CCFT) score, and the pain threshold values of the levator scapulae and the sternocleidomastoid, the differences between the groups were detected only in intermediate measurements (weeks 4 and 6) while in terms of ‘Total Mental Health” score, differences between groups were detected only during the six-month follow-up check. In conclusion, the combination of TE and the INIT was found to be more effective than TE alone as it improved to a greater extent and faster the clinical picture and the quality of life of individuals with chronic mechanical neck pain. It is suggested that further research combining therapeutic exercise with neuromuscular techniques be used in patients with chronic neck pain as there is evidence that this combination is more appropriate for these particular patients.

Σκοπός της διδακτορικής διατριβής ήταν να διερευνηθεί η επίδραση του συνδυασμού της Θεραπευτικής Άσκησης (ΘΑ) και της Ολοκληρωμένης Νευρομυϊκής Αναστολής (INIT) στην κλινική εικόνα και στην ποιότητα ζωής ασθενών με χρόνια αυχεναλγία μηχανικής αιτιολογίας. Σαράντα (40) συμμετέχοντες με χρόνια αυχεναλγία μηχανικής αιτιολογίας χωρίστηκαν σε δύο ομάδες των 20 ατόμων. Οι συμμετέχοντες ακολούθησαν το ίδιο πρωτόκολλο ΘΑ διάρκειας 10 εβδομάδων για τους μύες του αυχένα και των άνω άκρων, προσαρμοσμένο στις πιο πρόσφατες κατευθυντήριες γραμμές. Στην πρώτη ομάδα (ομάδα παρέμβασης) εφαρμόστηκε η ΙΝΙΤ αμέσως μετά από κάθε συνεδρία άσκησης, ενώ στη δεύτερη (ομάδα ελέγχου) εφαρμόστηκαν μόνο ασκήσεις χαλάρωσης. Η υποκειμενική αντίληψη του πόνου με την αναλογική οπτική κλίμακα, η λειτουργικότητα με το δείκτη ανικανότητας του αυχένα, η τοπική ευπάθεια των μυών του αυχένα με αλγόμετρο, το ενεργητικό εύρος του αυχένα με κυκλικό γωνιόμετρο, η μέγιστη ισομετρική δύναμη των μυών του αυχένα με δυναμόμετρο χειρός, η αντοχή στην κόπωση των καμπτήρων του αυχένα με ειδικές δοκιμασίες και η ποιότητα ζωής με το ερωτηματολόγιο 36-Item Short Form Survey (SF-36) αξιολογήθηκαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη παρέμβαση, ενώ πραγματοποιήθηκαν επανέλεγχοι στον ένα, στους τρεις και στους έξι μήνες μετά την παρέμβαση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα και οι δύο ομάδες παρουσίασαν σημαντική βελτίωση σε όλες τις προς εξέταση μεταβλητές μετά την παρέμβαση (p <.05), οι οποίες διατηρήθηκαν και για τις δύο ομάδες 6 μήνες μετά. Ωστόσο, η ομάδα παρέμβασης εμφάνισε περαιτέρω βελτίωση σε σχέση με την ομάδα ελέγχου στο σκορ της οπτικής αναλογικής κλίμακας πόνου (από την 2η εβδομάδα), στο δείκτη ανικανότητας του αυχένα (από την 6η εβδομάδα), στις τιμές του ουδού του πόνου του τραπεζοειδή (από τη 2η εβδομάδα) και του σπληνοειδή κεφαλικού (από 4η εβδομάδα), στη μέγιστη ισομετρική δύναμη της κάμψης του αυχένα (από την 4η εβδομάδα) και στη «συνολική σωματική υγεία» και τον «σωματικό πόνο» (από την 10η εβδομάδα). Όλες οι παραπάνω διαφορές μεταξύ των ομάδων διατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές 6 μήνες μετά την παρέμβαση (p<.05). Σε άλλες μεταβλητές, όπως στο εύρος της πλάγιας κάμψης του αυχένα, στο σκορ του Cranio-cervical flexion endurance test (CCFT) και στις τιμές του ουδού του πόνου του ανελκτήρα μυ της ωμοπλάτης και του στερνοκλειδομαστοειδή, οι διαφορές μεταξύ των ομάδων εντοπίστηκαν μόνο σε ενδιάμεσες μετρήσεις (4η και 6η εβδομάδα), ενώ ως προς το σκορ της συνολικής ψυχικής υγείας διαφορές μεταξύ των ομάδων εντοπίστηκαν μόνο κατά τον εξάμηνο επανέλεγχο. Συμπερασματικά, ο συνδυασμός της ΘΑ και της INIT βρέθηκε ότι ήταν περισσότερο αποτελεσματικός απ’ ότι η ΘΑ μόνη της, καθώς βελτίωσε σε μεγαλύτερο βαθμό και ταχύτερα την κλινική εικόνα και την ποιότητα ζωής των ατόμων με χρόνια αυχεναλγία μηχανικής αιτιολογίας. Προτείνεται η εφαρμογή περαιτέρω έρευνας, που να συνδυάζει τη ΘΑ με την εφαρμογή νευρομυϊκών τεχνικών σε ασθενείς με χρόνια αυχεναλγία, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτός ο συνδυασμός είναι περισσότερο κατάλληλος για τη συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών.