Σύγκριση τικαγκρελόρης με πρασουγρέλη σε οξέα στεφανιαία σύνδρομα: ο ρόλος τους μετά από αγγειοπλαστική και αντίσταση στην κλοπιδογρέλη

Abstract

Objectives: The study aimed to compare the antiplatelet action of ticagrelor with prasugrel in acute coronary syndrome (ACS) patients with high on-treatment platelet reactivity (HTPR) while on clopidogrel after percutaneous coronary intervention (PCI). Background: Newer P2Y12 inhibitors like prasugrel and ticagrelor provide stronger platelet inhibition compared with clopidogrel. Both agents are efficacious in patients with HTPR while on clopidogrel, but direct comparison between them has not yet been reported. Methods: In a prospective, single-center, single-blind study, 44 (of 139 screened, 31.7%) ACS patients with HTPR while on clopidogrel 24 h post-PCI were randomized to either ticagrelor 90 mg twice daily or prasugrel 10 mg once daily for 15 days with a crossover directly to the alternate treatment for another 15 days. HTPR was defined as platelet reactivity units (PRU) ≥ 235 as assessed by the VerifyNow P2Y12 function assay. Results: The primary endpoint of platelet reactivity at the end of the 2 treatment periods was lower for ticagrelor (32.9 PRU, 95% confidence interval [CI]: 18.7 to 47.2) compared with prasugrel (101.3 PRU, 95% CI: 86.8 to 115.7) with a least squares mean difference of –68.3 PRU (95% CI: –88.6 to –48.1; p < 0.001). The secondary endpoint of HTPR rate was 0% for ticagrelor and 2.4% for prasugrel (1 of 42, p = 0.5). No patient exhibited a major bleeding event at either treatment group. Conclusions: In patients with ACS exhibiting HTPR while on clopidogrel 24 h post-PCI, ticagrelor produces a significantly higher platelet inhibition compared with prasugrel.

Εισαγωγή: H αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων με την χορήγηση διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής είναι ουσιώδης φαρμακευτικός χειρισμός σε ασθενείς που υποβάλλονται σε εμφύτευση ενδοστεφανιαίας πρόθεσης. Όμως περίπου το 30% των ασθενών που λαμβάνουν κλοπιδογρέλη παρουσιάζουν αυξημένη υπολειπόμενη στη θεραπεία αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων και κατ΄επέκταση αυξημένο κίνδυνο για θρόμβωση της ενδοστεφανιαίας πρόθεσης. Σκοπός: O σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η σύγκριση της αποτελεσματικότητας της τικαγκρελόρης με την πρασουγρέλη, όπως αυτό προσδιορίζεται με τον μετρητή VerifyNow σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο που έχουν υποβληθεί σε αγγειοπλαστική και παρουσιάζουν ¨αντίσταση¨ στη συνήθη δόση κλοπιδογρέλης. Υλικό/Μέθοδος: Προοπτική, τυχαιοποιημένη, διασταυρούμενη (cross-over) μελέτη που περιέλαβε 44 ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο και αυξημένη υπολειπόμενη αντιδραστικότητα αιμοπεταλίων στην κλοπιδογρέλη. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε τικαγκρελόρη 90 mg δύο φορές ημερησίως ή πρασουγρέλη 10 mg/ημέρα για 15 ημέρες μετά την τυχαιοποίηση με κατόπιν crossover της φαρμακευτικής αγωγής για 15 ημέρες. Οι μετρήσεις της αντιδραστικότητας έγιναν με τη συσκευή VerifyNow© (Accumetrics, San Diego, USA) 24 ώρες μετά την αγγειοπλαστική. Ως αυξημένη αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων καθορίστηκε η τιμή PRU (P2Y12 reaction units) ≥235. Αποτελέσματα: Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων ήταν χαμηλότερο στους ασθενείς που έλαβαν τικαγκρελόρη (32.9 PRU, 95% CI 18,7- 47,2) σε σχέση με όσους έλαβαν πρασουγρέλη (101.3 PRU, 95% CI: 88,6 – 115,7) με μέση διαφορά ελαχίστων τετραγώνων -68,3 PRU (95% CI: -88.6 μέχρι -48.1, p<0,001). To δευτερογενές τελικό σημείο της μελέτης ήταν ότι στο τέλος των δύο περιόδων θεραπείας η υπολειπόμενη αντιδραστικότητα αιμοπεταλίων υπό τικαγκρελόρη ήταν 0%, ενώ υπό πρασουγρέλη ήταν 2,4% (1 από 42, p=0.5). Κανένας από τους ασθενείς της μελέτης δεν παρουσίασε μείζον αιμορραγικό συμβάν. Συμπεράσματα: Στους ασθενείς με οξύ στεφανίαιο σύνδρομο και υψηλή υπολειπόμενη αντιδραστικότητα αιμοπεταλίων στην κλοπιδογρέλη 24 ώρες μετά από αγγειοπλαστική, η τικαγκρελόρη παρέχει στατιστικά σημαντική αυξημένη αναστολή των αιμοπεταλίων σε σχέση με την πρασουγρέλη.