Η σχέση παραμέτρων της δοκιμασίας κοπώσεως με την παρουσία υποκλινικής αθηροσκλήρωσης στις καρωτίδες και την σκληρία του αρτηριακού τοιχώματος σε άτομα με αρνητική για ισχαιμία δοκιμασία κοπώσεως: ο ρόλος των συνηθειών τρόπου ζωής και των παραγόντων κινδύνου

Abstract

Introduction/Aim: Chronotropic incompetence (CI), slow heart rate recovery (HRR) and limited exercise capacity are major prognostic cardiovascular risk factors. Their relationship though, with subclinical carotid atherosclerosis (SCA) and increased arterial stiffness (AS) has not been adequately studied. Aim of this study is to investigate the possible associations between non-electrocardiographic variables of exercise test (ET), SCA and AS. Methods: Study population consisted of 139 subjects, 81 men and 58 women, without known history of cardiovascular disease or diabetes mellitus that underwent treadmill ET (Bruce protocol used). Only subjects with a negative-for-ischemia ET participate in the study. Carotid ultrasound and AS assessment were performed to all participants. Subclinical carotid atherosclerosis (SCA) was defined as mean of the maximum of common-internal carotid arteries IMT ≥ 1.2mm, whereas carotid plaque was defined as a focal structure of the inner vessel wall at least ≥0.5 mm (or .50%) of the surrounding IMT, or any IMT measurement ≥1.5 mm. AS evaluation was performed through carotid-femoral pulse wave velocity measurement, Sphygmocor system. The Hellenic Risk SCORE was used for the risk stratification. Results: 19% of the study population was found to have carotid plaque(s), whereas 7% (10 subjects) were found to have SCA. Both these variables of carotid atherosclerosis were associated with CI, which was present in 8% of the study population, after adjusting for several cardiovascular risk factors (p=0.01, OR=13.49 και p=0.003, OR=13.08 respectively). The associations of carotid atherosclerosis and CI remained statistically significant even after risk score was entered in the multiple logistic regression model. AS was conversely associated with both exercise capacity (p=0.008, beta= - 0.253) and HRR (p=0.03, beta= - 0.190). Conclusions: Subjects with one or more carotid plaques of SCA had 13 times higher odds of failure the target of chronotropic response to exercise in comparison to their non atherosclerotic counterparts, whilst pulse wave velocity correlated conversely with exercise capacity and HRR. Subclinical carotid atherosclerosis and AS assessment significantly improve the risk stratification of individuals with negative-for-ischemia ET, but abnormal non-electorcardiographic criteria.

Εισαγωγή/Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση των συσχετίσεων μη ηλεκτροκαρδιογραφικών παραμέτρων της δοκιμασίας κοπώσεως (ΔΚ) με την καρωτιδική αθηροσκλήρωση (ΚΑ) και την αρτηριακή σκληρία (ΑΣ). Μέθοδοι: Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελείται από 139 άτομα, 81 άνδρες, 58 γυναίκες, χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου ή διαβήτη, που υπεβλήθησαν σε ΔΚ σε κυλιόμενο τάπητα, με αρνητικό για ισχαιμία αποτέλεσμα. Η εκτίμηση ΚΑ έγινε με υπέρηχο καρωτίδων και η εκτίμηση ΑΣ με μέτρηση της καρωτιδο-μηριαίας ταχύτητας σφυγμικού κύματος (ΤΣΚ). Το HellenicRiskSCORE χρησιμοποιήθηκε για διαστρωμάτωση κινδύνου. Αποτελέσματα: Ποσοστό 19% του δείγματος εμφάνιζε καρωτιδική πλάκα. Η μεταβλητή αυτή συσχετίστηκε με χρονότροπο ανεπάρκεια (ΧΑ), ανεξάρτητα από ποικίλους παράγοντες κινδύνου και ανεξάρτητα από το σκορ κινδύνου. Η ΑΣ συσχετίστηκε αντίστροφα με την ικανότητα για άσκηση και την αποκατάσταση καρδιακής συχνότητας μετά τον τερματισμό της άσκησης.Συμπεράσματα: Τα άτομα με μία ή περισσότερες καρωτιδικές πλάκες είχαν 13 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίζουν ΧΑ συγκριτικά με τα άτομα χωρίς ΚΑ, ενώ η ΤΣΚ συσχετίστηκε τόσο με την ικανότητα για άσκηση όσο και με την αποκατάσταση της καρδιακής συχνότητας. Η εκτίμηση της ΚΑ και της ΑΣ μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τη διαστρωμάτωση κινδύνου σε άτομα με αρνητική για ισχαιμία ΔΚ, αλλά παθολογικές τιμές των μη ηλεκτροκαρδιογραφικών παραμέτρων.