Επιδράσεις της Pistacia lentiscus (μαστίχας Χίου) σε διαβητικούς μύες: βιοχημική-παθολογοανατομική μελέτη

Abstract

Background and aims. Chios mastic gum is a resin rich in triterpenoid compounds, producedfrom Pistacia lentiscus var. Chia and is reported to possess beneficial anti-oxidant, antiatherogenic,anti-inflammatory, gastrointestinal, anti-microbial, anti-cancer andhepatoprotective properties. This study investigated the effect of crude Chios mastic gum onlipid disturbances and carbohydrate metabolism in diabetic mice.Animals and Methods. A total of 37 streptozotocin-induced diabetic 12-week-old maleC57bl/6 mice were assigned to the following groups: NC (n=13) control; LdM (n=10) animals receiving low dose mastic for 8 weeks (20 mg/Kg of body weight); HdM (n=10) animalsreceiving high dose mastic (500 mg/Kg BW) for the same period. Serum lipid (totalcholesterol, LDL-cholesterol, HDL-cholesterol, triglycerides) and glucose levels weredetermined at baseline and at 4 and 8 weeks (end of experiment). Serum total protein,adiponectin and resistin levels were also measured at baseline and at the end of theexperiment. Histopathological examination for liver, kidney, aorta and heart lesions wasperformed.Results. Mastic gum administration for a 8-week period resulted in significantly decreasedserum glucose (p<0.001) and triglyceride (p<0.05) levels in both LdM and HdM groupswhereas body weight levels were reduced in LdM group compared with controls (p<0,001). Atthe end of the experiment, LdM group presented significantly lower serum glucose (p<0.001),total cholesterol (p<0.001), LDL cholesterol (p<0.05) and triglyceride levels (p<0.05),significantly decreased BW (p<0.001) and improved HDL cholesterol levels (p<0.001) incomparison to the control group. HdM group had ameliorated serum triglyceride levels(p<0.05) and lower glucose levels (p<0.001). Total protein levels were increased in all threegroups (p<0.05). At the end of the experiment LdM group presented higher levels ofadiponectin in comparison to the control group (p=0.05), of borderline statistical significance.No significant change was documented for resistin levels.Hepatic steatosis observed in control group was partially reversed in LdM and HdM groups(p<0.05).Conclusions. Chios mastic gum administered in low dose was effective to improve glucoseand lipid disturbances in experimentally induced diabetic mice while ameliorated hepaticdamage. Low dose was more effective than the high dose in achieving the aforementionedbeneficial effects. No toxicity signs were observed even in the high dose group.

Εισαγωγή-στόχος της εργασίας. Η μαστίχα Χίου είναι μια φυσική ρητίνη, πλούσια κυρίωςσε τριτερπενικές ενώσεις, η οποία παράγεται από το δέντρο Pistacia lentiscus var Chia. Ημαστίχα διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, γαστρο-προστατευτικές, ηπατοπροστατευτικές, αντιαθηρωματικές και αντικαρκινικές δράσεις. Στηνπαρούσα μελέτη διερευνήθηκε η επίδραση της μαστίχας Χίου σε βιοχημικές καιπαθολογοανατομικές παραμέτρους σε διαβητικούς μύες.Μέθοδοι και υλικά. Χρησιμοποιήθηκαν 37 μύες στους οποίους προκλήθηκε σακχαρώδηςδιαβήτης μετά από χορήγηση στρεπτοζοτοκίνης. Τα πειραματόζωα χωρίσθηκαν τυχαία σετρεις ομάδες. Ομάδα ελέγχου (13 μύες), ομάδα χαμηλής δόσης (12 μύες) που έλαβε 20gr/kgμαστίχας για 8 εβδομάδες και ομάδα υψηλής δόσης (12 μύες) που έλαβε 500mg/kg μαστίχαςγια 8 εβδομάδες. Πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις σακχάρου, ολικής χοληστερόλης, LDL-χοληστερόλης, HDL-χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων, ολικών πρωτεϊνών, αδιπονεκτίνης καιρεζιστίνης, στην αρχή του πειράματος στις 4 εβδομάδες και στις 8 εβδομάδες.Πραγματοποιήθηκε επίσης παθολογοανατομική εξέταση ήπατος, αορτής, καρδιάς και νεφρών.Αποτελέσματα. Η ομάδα χαμηλής δόσης είχε χαμηλότερο βάρος από την ομάδα ελέγχου(p<0,001). Τόσο η χαμηλή όσο και η υψηλή δόση μαστίχας οδήγησαν σε χαμηλότερες τιμές γλυκόζης (p<0,001). Η χαμηλή δόση είχε τα ίδια αποτελέσματα με την υψηλή δόση στιςμετρήσεις γλυκόζης της 4ης εβδομάδας, αλλά υπερείχε οριακά στις μετρήσεις της 8ηςεβδομάδας (p=0,07). Στην ομάδα χαμηλής δόσης το σύνολο των πειραματόζωων παρουσίασεμετρήσεις γλυκόζης < 200mg/dl την 4ηκαι την 8ηεβδομάδα, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά στηνομάδα υψηλής δόσης ήταν 8,3% και 66,5% (p<0,01). Η χαμηλή δόση μαστίχας οδήγησε σεχαμηλότερα επίπεδα ολικής χοληστερόλης την 8ηεβδομάδα, σε σχέση με την ομάδα ελέγχουκαι την ομάδα υψηλής δόσης (p<0,001), καθώς και σε χαμηλότερα επίπεδα LDLχοληστερόλης την 4ηεβδομάδα σε σχέση με τα αρχικά επίπεδα (p<0,05), –όχι όμως και σεσχέση με την ομάδα ελέγχου- και την 8ηεβδομάδα σε σχέση με την υψηλή δόση και τηνομάδα ελέγχου (p<0,001). Οδήγησε επίσης σε υψηλότερα επίπεδα HDL χοληστερόλης, σεσχέση με την ομάδα ελέγχου και την ομάδα υψηλής δόσης (p<0,001). Η χορήγηση μαστίχαςτόσο σε χαμηλή όσο και σε υψηλή δόση είχε ευεργετικά αποτελέσματα στα επίπεδα τωντριγλυκεριδίων τόσο την 4ηόσο και την 8ηεβδομάδα (p<0,05). Τα επίπεδα ολικώνλευκωμάτων στην ομάδα ελέγχου (p<0,05) και στις ομάδες παρέμβασης (p<0,001),παρουσίασαν αύξηση κατά τη διάρκεια του πειράματος. Τα επίπεδα αδιπονεκτίνης την 8ηεβδομάδα ήταν υψηλότερα στην ομάδα χαμηλής δόσης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου(p<0,05). Παρατηρήθηκε μικρότερο ποσοστό ηπατικής στεάτωσης (p<0,05) και καλύτερησυνολική βαθμολογία ηπατικών ιστολογικών αλλοιώσεων (p<0,05), στα δείγματα των ομάδωνπαρέμβασης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.Συμπεράσματα. Η χορήγηση μαστίχας σε διαβητικούς μύες είχε ευεργετικά αποτελέσματαστο μεταβολισμό της γλυκόζης και των λιπιδίων, είχε οριακή επίδραση στα επίπεδα τηςαδιπονεκτίνης και βελτίωσε το βαθμό λιπώδους διηθήσεως αλλά και τη συνολική ιστολογικήεικόνα του ήπατος. Δεν εντοπίστηκε τοξική δράση της μαστίχας.