Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος Β΄ (1845-1872)

Abstract

Cyril II (1845-1872) was one of eminent patriarchs of the Greek Orthodox Patriarchate of Jerusalem and the most important of the 19th century. During his patriarchate Cyril had to resolve important issues that troubled the patriarchate. This research for Cyril’s patriarchate examines his efforts to resolve the majority of them but also his dethronement in 1872. During the Great and Holy Synod of Constantinople (1872) where Bulgaria’s anticanonical establishment of the Bulgarian Exarchate was condemned Cyril opposed the declaration of schism and declined to sign the decision of the Synod. Consequently, the Brotherhood of the Holy Sepulcher dethroned him and with decree of the Ottoman government he was exiled from Jerusalem and was sent to Constantinople, where he died on the 18th of August, 1877.

Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος Β' (1845-1872) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πατριάρχες του παλαίφατου πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Το έργο του μπορεί να χαρακτηρισθεί ιδιαίτερα σημαντικό σε όλους τους τομείς της εκκλησιαστικής ζωής του πατριαρχείου (παιδεία, διοίκηση, οργάνωση, Προσκυνήματα). Στα 27 χρόνια της πατριαρχίας του κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολύ σημαντικά προβλήματα, στα περισσότερα εκ των οποίων ανταποκρίθηκε με ιδιαίτερα επιτυχή τρόπο. Η άρνησή του να συμμετάσχει στις εργασίες της Μεγάλης Συνόδου του 1872 για το Βουλγαρικό ζήτημα είχε ως αποτέλεσμα τη σύγκρουσή του τόσο με το Οικουμενικό πατριαρχείο, όσο και με την Αγιοταφιτική αδελφότητα, η οποία και αποφάσισε την έκπτωσή του από τον πατριαρχικό θρόνο. Η παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζει με βάση ανέκδοτες κυρίως πληγές, αλλά και βοηθήματα το έργο του σημαντικού αυτού πατριάρχη καθώς και τα γεγονότα της απομακρύνσεώς του από τον πατριαρχικό θρόνο το 1872.