Εξωλεμφαδενικά non-Hodgkin λεμφώματα: ανοσοϊστοχημική διερεύνηση και συσχέτιση με την πρόγνωση της νόσου

Abstract

Different studies have suggested that the expression of biomarkers related tolymphoid cell activation may provide information on the behavior oflymphomas. Most studies have concentrated on nodal or a mixture of nodaland extranodal lymphomas. The differential expression and potential clinicalimpact of these markers in a homogeneous group of extranodal non-Hodgkinlymphomas is not well defined. In this study we investigated the expression offour activation markers, Blimp1, Foxp1, MYC and pStat3, in a cohort of 35extranodal DLBCLs, 19 extranodal MCLs and 23 MALTLs homogeneouslytreated in the rituximab era. Immunohistochemical stains were evaluatedusing an immunoreactivity score on representative paraffin sections. Blimp1expression was negatively correlated with overall survival (OS) (p=0.001) inthe whole series and in the non-GCB group (Muris algorithm) (p=0.002).Foxp1 positivity and pStat3 positivity had no impact on the outcome of thepatients in the global cohort, but they were associated with a better survival inthe non-GCB subgroup (p=0.033, p=0.044 respectively). Multivariate analysisshowed that Blimp1 expression but not COO was an independent negativeprognostic factor for OS (HR=17.5, 95%, CI=2.2-141.1, p=0.007).Coexpression of MYC, BCL2 and BCL6 was negatively correlated with OS(p=0,009). On the series of our MALTLs, we found that Foxp1 alone orcoexpressed with MYC or pStat3 was correlated negatively with survival(p=0.063, p=0,0001). On the series of our extranodal MCLs, we found thatFoxp1 alone or coexpressed with MYC or pStat3, was positively correlatedwith better survival (p=0,001 to p=0,044). Our results suggests that thesemarkers are differentially expressed and have different impacts on outcome inextranodal NHLs compared to nodal tumors, emphasizing the need toevaluate separately these and probably other markers in these subsets oftumors.

Διάφορες μελέτες έχουν προτείνει την έκφραση δεικτών που σχετίζονται μετην ενεργοποίηση των λεμφωμάτων με σκοπό να λάβουμε πληροφορίες γιατη συμπεριφορά τους. Οι περισσότερες μελέτες περιλαμβάνουν συγχρόνωςλεμφαδενικά και εξωλεμφαδενικά λεμφώματα, ενώ είναι γνωστή η διαφορετικήσυμπεριφορά τους. Μελετήσαμε μια ομοιογενή ομάδα εξωλεμφαδενικώνNHLs με δείκτες των οποίων η σημασία δεν είναι ακόμη ξεκαθαρισμένη αλλάμπορεί να έχουν σημαντική προγνωστική και προβλεπτική σημασία, καιεπιπλέον να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα το πως λειτουργεί ηλεμφωματογένεση δεδομένου ότι εμπλέκονται στα κυριότερα μονοπάτια της.Μελετήσαμε δείκτες ενεργοποίησης, Foxp1, pStat3, Blimp1 και MYC σε 35εξωλεμφαδενικά DLBCLs, 23 MALTLS και 19 εξωλεμφαδενικά MCLs.Τα σημαντικότερα ευρήματά μας συνοψίζονται ανά κατηγορίαεξωλεμφαδενικών λεμφωμάτων ως εξής:Ο αλγόριθμος του Muris αποδείχτηκε πιο αξιόπιστος προγνωστικά δείχνονταςότι οι GCΒ-DLBCL ασθενείς είχαν καλύτερη επιβίωση από τους non-GCΒ-DLBCL ασθενείς (p=0.044).Η έκφραση του Blimp1 σχετίστηκε αρνητικά με την ολική επιβίωση σε όλουςτους EN-DLBCL ασθενείς καθώς και στην ομάδα των non-GCB. Η θετικότητατων Foxp1 και pStat3 δεν επηρέασαν την επιβίωση συνολικά παρά μόνοσχετίστηκαν με καλύτερη επιβίωση στην ομάδα των non-GCB. Οι ασθενείς μεEN-DLBCL που συνεκφράζαν τα MYC/BCL2/BCL6 είχαν μειωμένη επιβίωση.Σε πολυπαραγοντική ανάλυση η έκφραση του Blimp1 και όχι η κυτταρικήπροέλευση (cell of origin) αποδείχτηκε αρνητικός προγνωστικός παράγονταςστα EN-DLBCL περιστατικά μας. Επιπλέον, η έκφραση του Blimp1 ήτανανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας όταν ελέγχθηκε μαζί με την έκφρασητων Foxp1 και pStat3.Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η έκφραση των δεικτών αυτών διαφοροποιείταιστα εξωλεμφαδενικά λεμφώματα σε σχέση με τα λεμφαδενικά DLBCLs καιτονίζεται η σημασία του να μελετώνται οι διάφοροι δείκτες ξεχωριστά σελεμφαδενικά και εξωλεμφαδενικά DLBCLs.Στα MALTLs, παρατηρήσαμε ότι η έκφραση του Foxp1, από μόνο της ή μαζίμε το MYC ή το pStat3 σχετίζεται με μειωμένη επιβίωση των ασθενών.Στα εξωλεμφαδενικά MCLs, παρατηρήσαμε ότι η έκφραση του Foxp1 απόμόνη της ή με το MYC ή το pStat3 σχετίζεται με καλύτερη επιβίωση. Ηέκφραση του pStat3 σχετίστηκε με περισσότερες υποτροπές, ενώ του MYC μεεντόπιση του λεμφώματος στον γαστρεντερικό σωλήνα.Περαιτέρω ευρύτερες μελέτες απαιτούνται για τη διερεύνηση των σημαντικώναυτών δεικτών στα εξωλεμφαδενικά λεμφώματα που μελετήσαμε.