Αξιολόγηση κυκλοφορούντων μικροσωματιδίων στη χρόνια ηπατίτιδα C σε ασθενείς υπό θεραπεία με ιντερφερόνη και ριβαμπιρίνη

Abstract

Platelet-microparticles/PMPs are platelet-derived membrane vesicles involved in atherosclerosis. We evaluated PMPs before and after treatment with pegylated-interferon-alfa+ribavirin in chronic hepatitis-C/CHC patients and patients with non-alcoholic-fatty-liver-disease/NAFLD and healthy volunteers/HV were used as controls. PMPs levels were determined at baseline in CHC-patients and controls as well as at the end-of-treatment/EOT and 24-weeks-post-treatment/SVR24 in CHC patients. PMPs levels at baseline were higher in CHC than NAFLD patients and HV. Higher PMPs at baseline were observed in smokers than non-smokers with CHC. Among smokers from all groups, PMPs at baseline were higher in CHC than NAFLD patients and HV. In CHC-patients, PMPs declined from baseline to both EOT and SVR24. Only CHC-patients with sustained-virological response/SVR had significant decline in PMPs from baseline to SVR24. PMPs at ΕΟΤ and SVR24 in all CHC patients were similar to PMPs in control groups. PMPs levels are increased in CHC-patients, particularly smokers, which further support the atherosclerotic potential of CHC and suggest a potentially synergistic effect of smoking and CHC on the atherosclerotic process. Since PMPs levels in CHC-patients with SVR do not differ from those in controls, the atherosclerotic potential of CHC seems to be abolished by effective antiviral treatment.

Τα Αιμοπεταλιακά-Μικροσωματίδια/ΑΜΣ είναι κυστίδια αιμοπεταλίων που εμπλέκονται στην αθηρωμάτωση. Στην παρούσα μελέτη εκτιμήσαμε τα ΑΜΣ πριν και μετά τη θεραπεία με πεγκυλιωμένη-ιντερφερόνη-α/ριβαμπιρίνη σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα-C/ΧΗC, ενώ ομάδες ελέγχου επιλέχθηκαν ασθενείς με μη-αλκοολική-λιπώδη-νόσο-ήπατος/ΜΑΛΝΗ και υγιείς-εθελοντές/ΥΕ. Τα ΑΜΣ μετρήθηκαν κατά την ένταξη στη μελέτη, στο τέλος-θεραπείας/ΤΘ και 24-εβδομάδες-μετά/ΜΘ24. Τα ΑΜΣ στην αρχή ήταν υψηλότερα στους ασθενείς με XHC από τους ασθενείς με ΜΑΛΝΗ και ΥΕ. Υψηλότερες τιμές παρατηρήθηκαν κατά την ένταξη στους καπνιστές σε σχέση με μη-καπνιστές ασθενείς με XHC. Κατά την ανάλυση καπνιστών όλων των ομάδων, τα ΑΜΣ ήταν υψηλότερα στους ασθενείς με XHC από τους ασθενείς με ΜΑΛΝΗ και ΥΕ. Στους ασθενείς με XHC, τα ΑΜΣ μειώθηκαν σε σύγκριση με την αρχική μέτρηση τόσο στο ΤΘ όσο και ΜΘ24. Μόνο οι ασθενείς με XHC και μακροχρόνια ιολογική ανταπόκριση σημείωσαν σημαντική μείωση των ΑΜΣ σε σχέση με την αρχική μέτρηση ενώ τα ΑΜΣ στο ΤΘ και ΜΘ24 στους ασθενείς με XHC ήταν αντίστοιχα με των ομάδων ελέγχου. Τα ΑΜΣ ήταν αυξημένα σε ασθενείς με XHC, ειδικά καπνιστές, στοιχείο που υποδηλώνει τόσο τη συσχέτιση της XHC με την αθηρωμάτωση όσο και τη συνεργική επίδραση του καπνίσματος. Παράλληλα, ο ρόλος της XHC στην αθηρωματογένεση φαίνεται να καταργείται από επιτυχημένη αντιική θεραπεία.