Μελέτη έκκρισης κυτταροκινών κυτταρικής και χυμικής ανοσίας σε παιδιά και εφήβους με χρόνια ηπατίτιδα C

Abstract

Hepatitis C virus continues to infect a large number of children throughout the world predominantly via the maternal-fetal route. Contrary to adults, the immunopathogenesis of HCV infection has not been studied enough in chlidren. The purpose of this study was to describe the immune response to HCV infection, (Th1 and Th2 immune responses) via measuring cytokine excretion of cultured peripheral blood monocytes, after stimulation with the mitogen Phytohemagglutinin in 21 children with chronic hepatitis C infection and 14 healthy controls. Clinical, virological and histological characteristics of the infected children were analyzed according to mode of transmission and cytokine concentration in peripheral blood monocyte cell supernatant. According to the study, secretion of cytokines of peripheral blood monocytes does not differ in HCV-infected and healthy children, although the former had elevated serum ALT. Overall, children with HCV had low HCV-RNA levels, and liver histology revealed mild chronic hepatitis with low grade fibrosis. There was no correlation between HCV-RNA level, HCV genotype, serum ALT, liver inflammation and cytokine concentration. However, the mode of HCV infection appears to be important in pediatric patients, since children with hemophilia had decreased expression of the Th2-type cytokine IL-4 and the Th1 cytokine IL-2 when compared to healthy controls. Among HCV infected children, hemophiliacs had decreased secretion of IL-4 compared to children infected via blood transfusions and the maternal-fetal route. The decreased secretion of IL-4 and IL-2 by the hemophiliac children may be explained by suppression of Th2 responses due to frequent transfusions, infections with yet unidentified viruses, the presence of factor VIII inhibitors and genetic mutations in cytokine expression of affected patients. In order to better understand the mechanism of immunopathogenesis of chronic HCV infection and viral clearance in childhood, a larger number of children need to be recruited and the immunologic responses be examined in context to detailed clinical, virological and histological data.

Η ηπατίτιδα C συνεχίζει να μολύνει κυρίως περιγεννητικά μεγάλο αριθμό παιδιών διεθνώς. Σε αντίθεση με ενήλικους ασθενείς, η ανοσοπαθογένεια της νόσου δεν έχει μελετηθεί αρκετά στην παιδική ηλικία. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να καταγραφεί η ανοσολογική αντίδραση στην HCV λοίμωξη προσδιορίζοντας την απάντηση κυτταρικής (Th1) και χυμικής (Th2) ανοσίας με μέτρηση των κυτταροκινών που εκκρίνονται από τα περιφερικά μονοκύτταρα μετά από καλλιέργεια υπό αντιγονικό ερεθισμό με το μιτογόνο Phytohemmaglutinin σε 21 παιδιά με ηπατίτιδα C και σε 14 υγιή παιδιά. Κλινικά, ιολογικά και ιστολογικά χαρακτηριστικά παιδιών αναλύθηκαν ανάλογα με τον τρόπο μετάδοσης της λοίμωξης και τη συγκέντρωση των κυτταροκινών στο περιφερικό αίμα. Σύμφωνα με τη μελέτη, η ανοσολογική απάντηση των Τ-περιφερικών μονοκυττάρων δεν διαφέρει σε παιδιά με ηπατίτιδα C και σε υγιή παιδιά παρότι τα παιδιά με ηπατίτιδα είχαν σημαντικά αυξημένη την τρανσαμινάση ορού ALT. Τα επίπεδα HCV-RNA ήταν συνολικά χαμηλά, και η ιστολογική εικόνα συμβατή με ήπια χρόνια ηπατίτιδα με μικρό βαθμό ίνωσης. Δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ HCVRNA, γονότυπου, ALT, ιστολογικής φλεγμονής ήπατος και συγκέντρωσης κυτταροκινών. Ο τρόπος μετάδοσης του ιού φαινεται να έχει σημασία στην παιδική ηλικία, αφού τα παιδιά με αιμορροφιλία εμφάνισαν μειωμένη παραγωγή της Τh2 κυτταροκίνης ΙL-4 αλλά και της Th1 κυτταροκίνης IL-2 σε σχέση με τα υγιή παιδιά της μελέτης. Ανάμεσα στα HCV+ παιδιά φαίνεται ότι τα αιμορροφιλικά παιδιά είχαν μειωμένη έκκριση IL-4 σε σχέση με τα παιδιά που είχαν μολυνθεί μέσω μετάγγισης ή περιγεννητικά. Η μειωμένη έκκριση της IL-4 αλλά και της κεντρικής κυτταροκίνης IL-2 από τα αιμορροφιλικά παιδιά μπορεί να οφείλεται σε καταστολή της Th2 ανοσίας λόγω των συχνών μεταγγίσεων, τη παρουσία άγνωστων συλλοιμώξεων, τη δημιουργία αναστολέων έναντι του παράγοντα VIII, και γενετικούς παράγοντες. Χρειάζονται περισσότερες μελέτες, που αφορούν την ανοσολογική ανταπόκριση στην HCV λοίμωξη σε συνδυασμό με καλύτερη καταγραφή της κλινικής, ιολογικής και ιστολογικής εικόνας σε μεγάλο αριθμό παιδιατρικών ασθενών για να κατανοηθεί καλύτερα ο μηχανισμός ανοσοπαθογένειας της χρόνιας λοίμωξης αλλά και της ιικής κάθαρσης στην παιδική ηλικία.