Η εκπαίδευση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από την ελληνική επανάσταση μέχρι την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων (1821-1896): συμβολή στην έρευνα και μελέτη της στρατιωτικής εκπαίδευσης

Abstract

This thesis attempts to contribute to the study and research of education of the Greek Armed Forces on the eve of the Greek Revolution in 1821 until the time of the First Olympic Games of the Modern period in 1896. It also attempts to the evaluation of the studying programs implemented and the education organizations set up that time in order to describe and understand the overall evolution of the military education of the Greeks. We studied the established based military schools of the west-european countries during the period under review, to show whether affected the organization of the Greek military schools of the time.The years that followed the Greek Revolution in 1821, the structured and organized training of military personnel directly associated with the pursuit of the rulers of the newly-founded state to the endowment with Westwind institutions, because the imitation of western models would be a kind of guarantee for the legitimacy of the new stateTherefore the organization, training and development of the military corps in Greece in the 19th century, must be studied in relation to the socio-political developments, the Greek foreign policy and the overall perception of education at the time. The Greek army, therefore, was organized in such a climate and with many ethno-cultural elements, because of the Romantic Movement across Europe, within an international context where Europe’s Western troops were composed of noblemen who guarantied safety and they could suppress any revolutionary movement. So in Greece, organizers and commanders of the army came from the aristocratic - military rank of Bavaria and the main task of the army in its first thirty years was the consolidation of the central authority. Through a long-time path of switching political expediency, social conflicts and foreign influences, the Greek military education of the armed forces grew, acquiring scientific background based on the Principles of Education and was associated with the Great Idea that pervades almost the entire 19th century.The social advancement of the military in the new Greek bourgeoisie gradually takes over from foreign military officers of the higher social classes. During the Olympic Games in 1896, the fruit of this education came out, the army and navy and became the subject of admiration and positive commentary from Greek and foreign journalists of the time. The armed forces contributed dynamically to the organization and the conduct of the Olympic Games, which took place in 1896 in Athens.Their military education was aimed at the creation of competent and useful leader of the armed forces, who could carry out any mission that would take.

Με την παρούσα διατριβή επιχειρείται η συμβολή στη μελέτη και έρευνα της εκπαίδευσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τις παραμονές έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης το 1821 μέχρι και το χρόνο διεξαγωγής των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων των Νεότερων χρόνων το 1896. Αξιολογήθηκαν τα προγράμματα σπουδών που εφαρμόστηκαν και μελετήθηκαν οι Οργανισμοί εκπαίδευσης, που ιδρύθηκαν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ώστε να περιγραφεί και να κατανοηθεί σφαιρικά η εξελικτική πορεία της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Ελλήνων. Μελετήθηκαν τα ιδρυθέντα στρατιωτικά εκπαιδευτήρια δυτικοευρωπαϊκών χωρών κατά την υπό εξέταση περίοδο, ώστε να καταδειχθεί κατά πόσο επηρέασαν την οργάνωση των ελληνικών στρατιωτικών εκπαιδευτηρίων της εποχής.Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά την Ελληνική Επανάσταση το 1821, η δομημένη και οργανωμένη εκπαίδευση των στρατιωτικών συνδέθηκε άμεσα με την επιδίωξη των εξουσιαστών του νεο-ιδρυθέντος κράτους να το προικοδοτήσουν με δυτικογενείς θεσμούς, γιατί η μίμηση των δυτικών προτύπων θα αποτελούσε ένα είδος εγγύησης για τη νομιμότητα του νεοσύστατου κράτους. Επομένως η οργάνωση, η εκπαίδευση και η εξέλιξη των στρατιωτικών σωμάτων στην Ελλάδα του 19ου αιώνα πρέπει να μελετηθεί σε συνάρτηση με τις κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις της χώρας και την εξωτερική της πολιτική καθώς και με την γενικότερη αντίληψη της εκπαίδευσης εκείνης της εποχής. Ο ελληνικός στρατός, οργανώθηκε μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, με πολλά εθνικοπολιτιστικά στοιχεία, λόγω του ρομαντικού κινήματος, που προωθούσε αυτή την ιδεολογία σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο, όπου ο ευρωπαϊκός δυτικός στρατός απαρτιζόταν από αριστοκράτες, που εγγυώντο ασφάλεια και καταστολή κάθε επαναστατικού κινήματος. Έτσι λοιπόν και στην Ελλάδα, τα πρώτα τριάντα χρόνια του ελεύθερου νεοελληνικού κράτους, οι οργανωτές και οι διοικητές του στρατού, που προέρχονταν από την αριστοκρατική - στρατιωτική τάξη της Βαυαρίας, είχαν ως κύριο έργο του στρατού την εδραίωση της κεντρικής εξουσίας.Μέσα από μια μακροχρόνια πορεία εναλλαγής πολιτικών σκοπιμοτήτων, κοινωνικών συγκρούσεων και ξένων επιρροών, η ελληνική στρατιωτική εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων εξελίχθηκε, αποκτώντας επιστημονικό υπόβαθρο με βάση τις Αρχές της Παιδαγωγικής Επιστήμης ενώ συσχετίστηκε με την Μεγάλη Ιδέα, που διαποτίζει σχεδόν όλο τον 19ο αιώνα, Η κοινωνική άνοδος των στρατιωτικών στη νέα ελληνική αστική τάξη παίρνει σταδιακά τη σκυτάλη από τους ξένους στρατιωτικούς αξιωματούχους των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων.Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896, αναδείχθηκε ο καρπός αυτής της εκπαίδευσης, ο στρατός και το ναυτικό και αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού και θετικών σχολιασμών από Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους της εποχής. Οι Ένοπλες Δυνάμεις συνέβαλαν δυναμικά στην οργάνωση αλλά και στη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, που έλαβαν χώρα το 1896 στην Αθήνα. Η στρατιωτική τους εκπαίδευση απέβλεπε στη δημιουργία ικανών και χρηστών ηγητόρων των ενόπλων δυνάμεων, οι οποίοι θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας κάθε αποστολή, που θα αναλάμβαναν.