Η συμμετοχή και η δράση της γυναίκας στην Εθνική Αντίσταση (1941-1944)

Abstract

In Greece the participationof women in the National Resistance was great, important and valuable. An important indiacator of their effort against the occupies is the fact that at the rally of Athens in June 22nd 1943 at least two of the victims were women. Women in cities and villages worked for the liberation of their country. Their partisipation in organizations-thought it began slowly- increased during the last year of the occupation. Most women were organized after spring of 1943. As expected, women’s intesive action described above led to a various reactions by the other side. Their partcipation in military strikes caised not only damage and problems to the army forces but at the same time boosted the general feeling for resistance. The consequenses of their actions involved eiter them or their families or entire villages. Examples that confirm the vengeance of the conquerors and the brutality shown to entire populations are dozens across the coutry. Any action that offended the army was considered as an act of sabotage and the consequences were severe, violent and inmuman. Among the tortures and murderes of those women were a few Greeks that cooporated with the occupation army.

Στην Ελλάδα η συμμετοχή των γυναικών στην Εθνική Αντίσταση υπήρξε μεγάλη, σημαντική , πολύπλευρη και αξιόλογη. Σημαντική ένδειξη της συμμετοχής των Ελληνίδων στην προσπάθεια αντίστασης κατά του κατακτητή είναι το γεγονός ότι στο συλλαλητήριο της Αθήνα στις 22 Ιουλίου 1943 τουλάχιστον δύο από τα θύματα ήταν γυναίκες. Γυναίκες στις πόλεις και τα χωριά προσέφεραν την εργασία τους γενναιόδωρα για την απελευθέρωση της χώρας. Η συμμετοχή των γυναικών στις οργανώσεις, ενώ στην αρχή ξεκινά με αργό ρυθμό, τον τελευταίο χρόνο της Κατοχής αυξάνεται με ρυθμό γεωμετρικής προόδου. Οι περισσότερες γυναίκες οργανώθηκαν μετά την άνοιξη του 1943.Όπως ήταν φυσικό, η έντονη δράση των γυναικών που περιγράφηκε παραπάνω επέφερε και τις αναμενόμενες αντιδράσεις από τη μεριά των σωμάτων κατοχής. Η ενεργός συμμετοχή των γυναικών προκάλεσε πλήγματα στο στρατό κατοχής όχι μόνο αναλογιζόμενοι τις υλικές φθορές αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες αυτές με τις ενέργειές τους τόνωσαν το γενικότερο αίσθημα για αντίσταση αλλά και βοήθησαν στη συνέχιση του αγώνα. Οι συνέπειες της δράσης αυτής των γυναικών αφορούσαν άλλοτε τις ίδιες άλλοτε όμως τις οικογένειές τους ή ακόμα σε πολλές περιπτώσεις και ολόκληρα χωριά. Τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την εκδικητική διάθεση των κατακτητών καθώς και τη βιαιότητα που επέδειξαν σε ολόκληρους πληθυσμούς είναι δεκάδες σε ολόκληρη την επικράτεια. Η οποιαδήποτε δράση των αντιστασιακών που έπληττε τα σώματα κατοχής θεωρήθηκε πράξη δολιοφθοράς κατά του κατακτητή και τα αντίποινα υπήρξαν βαριά, βίαια και συχνά απάνθρωπα. Ανάμεσα στους βασανιστές και δολοφόνους των γυναικών αυτών υπήρξαν και αρκετοί Έλληνες συνεργάτες του κατακτητή.