Αξιολόγηση δύο αμιγώς ολοκεραμικών διαβλεννογονίων εμφυτευματικών τμημάτων εσωτερικής ένωσης: ITI Straumann – Xive, Friadent

Abstract

PURPOSE: The aim of the study was to evaluate the characteristics of two commercially available all-ceramic dental implant abutments. MATERIALS AND METHODS: Two different types of all-ceramic dental implant abutments were used: (a) ITI Anatomic IPS e.max, ITI Dental Implant System, Institute Straumann AG, Waldenburg, Switzerland and (b) Dentsply, Friadent, Xive Cercon Abutment Straight. One specimen from each implant system was evaluated for the inter-proximal contacts between ceramic abutment and internal surfaces of the main implant body. This evaluation had been made by taking digital bitewings before and after the final torquing of the dental abutments. The examined digital bitewings were bigger than the classical ones and with higher resolution. The preload of two dental abutments, one of each system, have been measured five times for each specimen. Each measurement had been recorded with a digital torquing machine. Between torquing and untorquing there was an interval of two minutes. Ten dental abutments of each system had been tested for dynamic load on Instron machine at speed of 5 mm/minute and the final fracture loads had been recorded. The results had been compared between the tested implant systems and between implant systems which are using the same material but different construction method for their dental implant abutments.RESULTS AND CONCLUSIONS:The results of this study showed that:i) Prefabricated all-ceramic dental implant abutments with internal connection can withstand greater forces than those, which are applied on the natural teeth intraorally. ii) The average fracture load of each tested system was not significant different, but with differences at the peaks (minimum and maximum loads). iii) The average fracture load of each tested system was close to other ceramic systems made by the same material-Zirconium, but with different construction design. iv) The inter-proximal contacts of the implant abutment and the main implant body were different before and after the final torquing mainly for the Friadent, Dentsply sytem. v) The inter-proximal contacts of the implant abutment and the main implant body were different between the two tested systems. The ITI Straumann system had much better contacts. vi) The average fracture load was different between the two systems, but no statistically significant, maybe because of the difference shape and length between them. Stronger at the average fracture load was the ITI Sraumann system (628.1 Nmm). vii) The average preload was a) 29.96 Ncm for the ITI Straumann implant system and b) 24.54 Ncm for the Friadent, Dentsply implant system.viii) For each system the dentist has to follow specific guidelines in order to obtain the desired results. ix) There is a need for further research in order to have better mechanical results between the connection of the abutment and the main implant body.

ΣΚΟΠΟΣ: Ο σκοπός της συγκεκριμένης Διδακτορικής Διατριβής ήταν να αξιολογήσει τα χαρακτηριστικά δύο εμπορικά διαθέσιμων αμιγώς ολοκεραμικών διαβλεννογόνιων τμημάτων. ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Δύο διαφορετικοί τύποι αμιγώς ολοκεραμικών διαβλεννογόνιων τμημάτων επί εμφυτευμάτων χρησιμοποιήθηκαν: (a) ITI Anatomic IPS e.max, ITI Dental Implant System, Institute Straumann AG, Waldenburg, Switzerland and (b) Dentsply, Friadent, Xive Cercon Abutment Straight. Ένα δείγμα από το κάθε εμφυτευματικό σύστημα αξιολογήθηκε ως προς τις όμμορες επαφές μεταξύ κεραμικού διαβλεννογόνιου τμήματος και εσωτερικής ένωσης του κυρίως εμφυτεύματος. Η αξιολόγηση αυτή έγινε με τη χρήση ψηφιακών οπισθοφατνιακών ακτινογραφιών πριν και μετά την τελική κοχλίωση των διαβλεννογόνιων τμημάτων. Οι εξεταζόμενες ψηφιακές οπισθοφατνιακές ακτινογραφίες ήταν μεγαλύτερες από τις κλασσικές αναλογικές και υψηλής ανάλυσης. Το φορτίο αποφόρτισης δύο ολοκεραμικών διαβλεννογόνιων τμημάτων, ένα από κάθε εμφυτευματικό σύστημα, μετρήθηκε πέντε φορές για κάθε δείγμα. Κάθε μέτρηση καταγράφθηκε με ψηφιακό ροπόκλειδο. Μεταξύ κοχλίωσης και αποκοχλίωσης υπήρξε διάστημα δύο λεπτών. Δέκα ολοκεραμικά διαβλεννογόνια τμήματα από το κάθε εμφυτευματικό σύστημα εξετάστηκαν για στατικό φορτίο θραύσης με τη χρήση του μηχανήματος Instron σε ταχύτητα 5 mm/minute. Τα τελικά φορτία θραύσης κατεγράφθησαν. Τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκαν τόσο για τη σύγκριση των δύο εξεταζομένων εμφυτευματικών συστημάτων όσο και για τη σύγκριση των εμφυτευματικών συστημάτων αυτών με ανάλογα εμφυτευματικά συστήματα που χρησιμοποιούν το ίδιο υλικό κατασκευής αλλά διαφορετική τεχνοτροπία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:Με τους περιορισμούς της παρούσας Διδακτορικής Διατριβής τα αποτελέσματα έδειξαν:i) Τα προκατασκευασμένα αμιγώς ολοκεραμικά διαβλεννογόνια τμήματα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μεγαλύτερες δυνάμεις από εκείνες που αναπτύσσονται στον πρόσθιο οδοντικό φραγμό που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν. ii) Το μέσο φορτίο θραύσης του κάθε εμφυτευματικού συστήματος δεν ήταν στατιστικά σημαντικό. Το ίδιο όμως δεν συνέβαινε για τα άκρα αυτού (ελάχιστο και μέγιστο φορτίο). iii) Το μέσο φορτίο θραύσης του κάθε εξεταζόμενου εμφυτευματικού συστήματος ήταν πλησίον των μέσων τιμών θραύσης άλλων ολοκεραμικών συστημάτων, κατασκευασμένων από το ίδιο υλικό - οξείδιο του ζιρκονίου, αλλά με διαφορετική τεχνική κατασκευής. iv) Οι όμμορες επαφές διαβλεννογόνιου τμήματος - εμφυτεύματος ήταν διαφορετικές πριν και μετά την τελική κοχλίωση κυρίως για το εμφυτευματικό σύστημα Friadent, Dentsply. v) Οι όμμορες επαφές μεταξύ διαβλεννογόνιων τμημάτων και κυρίως εμφυτεύματος ήταν διαφορετικές μεταξύ των δύο εξεταζομένων εμφυτευματικών συστημάτων. vi) Το μέσο φορτίο θραύσης μεταξύ των εξεταζομένων διαβλεννογόνιων τμημάτων ήταν διαφορετικό, ίσως εξαιτίας του διαφορετικού σχήματος και μήκους αυτών. vii) Το μέσο φορτίο αποφόρτισης ήταν: α) 29.96 Ncm για το εμφυτευματικό σύστημα ITI Straumann και β) 24.54 Ncm για το εμφυτευματικό σύστημα Friadent, Dentsply. viii) Για κάθε εμφυτευματικό σύστημα ο οδοντίατρος οφείλει να ακολουθήσει συγκεκριμένες παραμέτρους ούτως ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. ix) Και τα δύο ολοκεραμικά διαβλεννογόνια τμήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν κλινικά με λιγότερα ενδιάμεσα στάδια (επεξεργασία και κατασκευή σε οδοντοτεχνικό εργαστήριο) απ' ότι άλλα κεραμικά εμφυτευματικά συστήματα