Συμβολή στην μελέτη της σύγχρονης χειρουργικής της ωχράς κηλίδας

Abstract

Purpose: To report on the outcomes of vitrectomy and sulfur hexafluoride (SF₆) gas tamponade for idiopathic macular holes with 2 days of face-down positioning. Patients and methods: This was a prospective, nonrandomized, observational sequential case-series study on 23 consecutive patients receiving macular hole surgery using 20% SF₆ and advised to stay in a face-down position for 2 days postoperatively (SF₆ group). These patients were compared to 23 consecutive patients who had previously undergone macular hole surgery, had received 14% C₃F₈, and were advised to maintain a face-down position for 2 days (C₃F₈ group). Patients in both groups underwent vitrectomy, internal limiting membrane peeling, and fluid gas exchange using either SF₆ or C₃F₈. Preoperative and postoperative data included best corrected visual acuity recorded in LogMAR units, slitlamp biomicroscopy, and optical coherence tomography. Results: At a 6-month follow-up, macular hole closure was noted in 23/23 eyes (100%) and in 22/23 eyes (96%) in the SF₆ and C₃F₈ groups, respectively. The improvement in visual acuity (measured through Snellen acuity lines both preoperatively until 6 months postoperatively) was 4.08 ± 2.31 (95% confidence interval [CI]: 3.08-5.08) for the SF₆ group and 2.87 ± 2.30 (95% CI: 1.87-3.86) for the C₃F₈ group; this difference was not statistically significant (P = 0.06). Conclusion: Vitrectomy with internal limiting membrane peeling and a short-acting gas tamponade using SF₆ with posture limitation for 2 days may give a high success rate in macular hole surgery.

Σκοπός: Η παρούσα εργασία περιλαμβάνει την μελέτη ασθενών με πλήρους πάχους οπή της ωχράς κηλίδας, και εστιάστηκε στις παραλλαγές της χειρουργικής τεχνικής που αφορούν την επιλογή του αερίου επιπωματισμού σε συνδυασμό με βραχείας διαρκείας πρηνή θέση του ασθενούς. Μεθοδολογία: Η μελέτη περιέλαβε 46 ασθενείς με πλήρους πάχους οπή της ωχράς σταδίου 2 έως 4 οι οποίοι υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση. Είκοσι τρεις ασθενείς υπεβλήθησαν σε επέμβαση οπής της ωχράς και χρησιμοποιήθηκε αέριο επιπωματισμού 20% SF₆ και εν συνεχεία παρέμειναν σε πρηνή θέση της κεφαλής για 2 μέρες μετεγχειρητικά (αυτοί οι ασθενείς αποτέλεσαν την ομάδα SF₆). Αυτοί οι ασθενείς συγκρίθηκαν με 23 ασθενείς οι οποίοι είχαν υποβληθεί προγενέστερα σε επέμβαση για αντιμετώπιση πλήρους πάχους οπή της ωχράς με αέριο επιπωματισμού C₃F₈ 14% καιμετεγχειρητικά έμειναν επίσης σε πρηνή θέση της κεφαλής για 2 μέρες (αυτοί οι ασθενείςαποτέλεσαν την ομάδα C₃F₈). Συμπεράσματα – Αποτελέσματα: 1) Το ανατομικό αποτέλεσμα της χειρουργικής αντιμετώπισης της οπής ωχράς κηλίδας ήταν 96% στην ομάδα των περιστατικών που χρησιμοποιήθηκε το αέριο C₃F₈ και 100% στην ομάδα των περιστατικών που χρησιμοποιήθηκε το SF₆ όπως καταδείχθηκε σαφώς με τη μέθοδο της Οπτικής Τομογραφίας Συνοχής. 2) Η οπτική οξύτητα παρουσίασε στατιστικά σημαντική βελτίωση στα περιστατικά μας (3 γραμμές του πίνακα Snellen στο 52% των οφθαλμών της ομάδας του C₃F₈ και 3 γραμμές Snellen στο 78% των οφθαλμών της την ομάδας του SF₆) μετά από την ανατομικά επιτυχή αντιμετώπιση της πλήρους πάχους οπής της ωχράς κηλίδας. 3) Αέριο βραχείας διάρκειας επιπωματισμού (όπως το SF₆) είναι επαρκές για επιτυχή αντιμετώπιση της πλήρους πάχους οπής της ωχράς κηλίδας, τουλάχιστον στα στάδια 2 και 3 των οπών. 4) Η μετεγχειρητική αύξηση της οπτικής οξύτητας συσχετίζεται άμεσα με την καλύτερη προεγχειρητική οπτική οξύτητα και με το μικρότερο μέγεθος των οπών. 5) Δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στη χρήση, αερίου μακράς διάρκειας παραμονής στον οφθαλμό (όπως το C₃F₈) και του βραχείας διαρκείας στον οφθαλμό (όπως το SF₆).