Η απεικόνιση των κακοήθων όγκων των ωοθηκών με μαγνητική τομογραφία με ιστοπαθολογική συσχέτιση

Abstract

Ovarian cancer represents the leading cause of death among gynaecologic malignancies. Early signs and symptoms are usually absent and the disease evolves rapidly. As a consequence, most patients present with advanced stage disease. The aim of this study was to evaluate the accuracy of Magnetic Resonance Imaging (MRI) in detection and characterization of adnexal masses and to identify the imaging features that can predict malignancy. We evaluated 174 patients with 213 tumours and tumour like lesions of the adnexa that consequently underwent surgical exploration. Various morphologic features were examined. The shape of the lesion, size, content, wall thickness, number of septa, septal thickness and presence or absence of blood and fat were recorded. Secondary features as ascites; lymphadenopathy and peritoneal implants were also noted. The findings were compared to surgical and pathologic findings and statistical analysis was performed. MRI had a sensitivity of 97%, specificity 89%, positive predictive value of 82%, negative predictive value of 98,4% and overall accuracy of 91,8%. Findings suggestive of malignancy were older patient age, a large diameter, a mixed cystic and solid lesion, thick wall, thick septa, presence of multiple septa, necrosis, ascites, lymphadenopathy and peritoneal implants. We conclude that MRI is an excellent technique, very sensitive and accurate for the detection and characterization of malignant adnexal masses. Its contribution to surgical planning and patient management is invaluable.

Ο καρκίνος των ωοθηκών αποτελεί την πιο θανατηφόρο γυναικολογική κακοήθεια. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η αξιολόγηση της ακρίβειας της Μαγνητικής Τομογραφίας (ΜΤ) στην ανίχνευση των όγκων των ωοθηκών, το χαρακτηρισμό τους και την εκτίμηση της πιθανότητας κακοήθειας με βάση τα επιμέρους απεικονιστικά ευρήματα. Μελετήσαμε με ΜΤ 174 ασθενείς με 213 ογκόμορφες βλάβες των ωοθηκών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση. Οι βλάβες εξετάστηκαν με βάση τα επιμέρους μορφολογικά χαρακτηριστικά. Καταγράφηκε το σχήμα της βλάβης, το μέγεθος, η σύσταση, το πάχος του τοιχώματος, ο αριθμός και η υφή των διαφραγμάτων, η παρουσία νέκρωσης, αίματος ή λίπους. Δευτερεύοντα ευρήματα όπως ο ασκίτης, η λεμφαδενοπάθεια και οι εμφυτεύσεις αναζητήθηκαν επίσης. Συγκρίναμε τα απεικονιστικά ευρήματα με τα ευρήματα του χειρουργείου και της παθολογοανατομικής μελέτης και ακολούθησε στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων. Η ΜΤ είχε ευαισθησία 97%, ειδικότητα 89%, θετική προγνωστική αξία 82%, αρνητική προγνωστική αξία 98,4% και ακρίβεια 91,8%. Ευρήματα ενδεικτικά κακοήθειας ήταν η μεγάλη ηλικία της εξεταζόμενης, μεγάλη διάμετρος της βλάβης, η παρουσία βλάβης μεικτής συμπαγούς και κυστικής υφής, η παρουσία παχέων τοιχωμάτων, πολλαπλών και παχέων διαφραγμάτων, η παρουσία νέκρωσης, η παρουσία ασκίτη, η παρουσία εμφυτεύσεων και η παρουσία λεμφαδενοπάθειας. Συμπερασματικά καταλήξαμε ότι η ΜΤ είναι μια εξαιρετική μέθοδος, ευαίσθητη και ακριβής, για την ανίχνευση και τον σωστό χαρακτηρισμό των κακοήθων βλαβών των ωοθηκών. Η συμβολή της στον προεγχειρητικό σχεδιασμό και την σωστή αντιμετώπιση των ασθενών είναι ανεκτίμητη.