Η επίδραση της κόλλας αλβουμίνης/γλουταραλδεΰδης στην επούλωση αναστομώσεων του παχέος εντέρου επιμύων σε συνθήκες αποφρακτικού ειλεού

Abstract

The aim of this experimental study was to investigate the effect of the local application of albumin/gloutaraldehyde (Bioglue) on healing of colonic anastomoses under obstructive condition in rats. Eighty Albino-Wistar male rats were divided into four groups, (A, B, C, D) of twenty and eight subgroups (Α1-Α2, Β1-Β2, C1-C2, D1-D2) of ten. Two segmental colonic resections and primary anastomoses were performed five cm proximal to the rectum in both groups A and C. In groups B and D the left colon was ligated at five cm above the rectum. After 24 hours the animals of those groups were reoperated. A colonic resection of the obstructed part one cm around the ligation and a primary anastomosis was performed. In groups C and D the anastomosis was covered with Bioglue. Half of the rats in subgroups (A1, B1, C1, D1) were sacrificed on the fourth and the other half (A2, B2, C2, D2) on the eighth postoperative day. The anastomosis was resected and examined macroscopically for possible rupture and the peritoneal cavity was examined for peritonitis and adhesions. In addition, bursting pressures were calculated. Afterwards, the anastomosis was sent for histological examination and evaluation of white blood cells concentration, neoangiogenesis, fibroblast proliferation and collagen deposition. Two other parts of anastomosis were sent for evaluation of hydroxyproline and collagenase concentrations. For each parameter examined, the Least Significant Difference (LSD) criterion was adopted and testing procedure was computed from the results of a two-way ANOVA. The statistical analyses were performed using the SPSS 15.0 statistical package. On the 4th and 8th postoperative day, the mean body weight decrease, the anastomotic bursting pressure and the fibroblast activity in groups C and D were statistically significant higher compared to group B. On the 4th and 8th postoperative day anastomotic rupture was noted only in animals in groups B and D, but the incidence was not statistically significant higher compared to groups A and C. On the 4th and 8th postoperative day, in groups C and D was a higher score of adhesions formation, inflammatory cells infiltration, neoangiogenesis and collagen deposition and the difference was statistically significant compared to groups A and B. The tissue hydroxyproline concentration, only on the 8th postoperative day in groups C and D was statistically significant compared to group B. On the 4th and 8th postoperative day in groups C and D a higher collagenase I concentration was noted, but the difference was not statistically significant compared to groups A and B. In conclusion, the local application of Bioglue on colonic anastomoses in rats, under obstructive conditions promotes the healing process on the 4th as well as on the 8th postoperative day.

Σκοπός της πειραματικής αυτής μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης της τοπικής εφαρμογής της αλβουμίνης/γλουταραλδεΰδης (Bioglue) στην επούλωση αναστομώσεων παχέος εντέρου επίμυων σε συνθήκες αποφρακτικού ειλεού. 80 άρρενες επίμυες (Wistar) χωρίστηκαν σε 4 ομάδες (Α, Β, Γ, Δ) των 20 και 8 υποομάδες (Α1-Α2, Β1-Β2, Γ1-Γ2, Δ1-Δ2) των 10. Στις ομάδες Α και Γ, 5 cm από το ορθό γινόταν εκτομή τμήματος παχέος εντέρου 1 cm. Στις ομάδες Β και Δ γινόταν αρχικά απόφραξη του παχέος εντέρου και μετά από 24h γινόταν εκτομή τμήματος αυτού 1 cm πέριξ της απολίνωσης και τελικοτελική αναστόμωση. Στις ομάδες Γ και Δ η αναστόμωση επικαλυπτόταν με κόλλα Βioglue. Η θυσία στις υποομάδες Α1, Β1, Γ1 και Δ1 γινόταν την 4η μετεγχειρητική ημέρα, ενώ στις Α2, Β2, Γ2 και Δ2 την 8η. Κατά τη νεκροτομή γινόταν μακροσκοπικός έλεγχος της αναστόμωσης για ρήξη και της περιτοναϊκής κοιλότητας για ύπαρξη περιτονίτιδας ή συμφύσεων. Ακολουθούσε μέτρηση της πίεσης διάσπασης της αναστόμωσης. Στη συνέχεια γινόταν ιστολογική εξέταση, για εκτίμηση της λευκοκυττάρωσης, της νεοαγγειογένεσης, των ινοβλαστών και του νεοκολλαγόνου. Επίσης γινόταν βιοχημικός προσδιορισμός της συγκέντρωσης της υδροξυπρολίνης και της κολλαγενάσης Ι. Η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων γινόταν με τη μέθοδο ANOVA και την δοκιμασία κατά Fisher με το λογισμικό SPSS ν15.0. Για κάθε παράμετρο χρησιμοποιήθηκε η Ελάχιστη Σημαντική Διαφορά (LSD). Και τις δύο ημέρες θυσίας, η μείωση του μέσου βάρους, η πίεση διάσπασης και ο αριθμός των ινοβλαστών στις ομάδες Γ και Δ είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη τιμή συγκριτικά με την ομάδα Β. Επίσης και τις δύο ημέρες της θυσίας, ρήξη της αναστόμωσης παρατηρήθηκε στις ομάδες Β και Δ, αλλά η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική σε σύγκριση με τις ομάδες Α και Γ, στις οποίες δεν παρατηρήθηκε διαφυγή από την αναστόμωση. Τόσο την 4η όσο και την 8η ημέρα, στις ομάδες Γ και Δ οι συμφύσεις, η λευκοκυττάρωση, η νεοαγγειογένεση και το νεοκολλαγόνο είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη τιμή σε σύγκριση με τις ομάδες Α και Β. Η συγκέντρωση υδροξυπρολίνης μόνο την 8η ημέρα ήταν στατιστικά σημαντική μεγαλύτερη στις ομάδες Γ και Δ σε σχέση με την ομάδα Β. Επίσης και τις δύο ημέρες της θυσίας, η συγκέντρωση κολλαγενάσης Ι ήταν μεγαλύτερη στις ομάδες Γ και Δ, αλλά αυτή η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική σε σύγκριση με τις ομάδες Α και Β. Συμπερασματικά, η τοπική εφαρμογή της αλβουμίνης/γλουταραλδεΰδης επιδρά θετικά στην επούλωση των αναστομώσεων του παχέος εντέρου επίμυων σε συνθήκες αποφρακτικού ειλεού, τόσο κατά την 4η όσο και κατά την 8η μετεγχειρητική ημέρα.