Επιδημιολογία μεθικιλλίνη-ανθεκτικών Staphylococcus aureus στην κοινότητα

Abstract

The extend spread of CA-MRSA in the community has not been studied. We attempted to evaluate the prevalence as well as the microbiological and epidemiological characteristics of MRSA strains in a population of healthy adults in Greece. Methodology. The study population comprised healthy adults. Demographic data and medical history over the preceding year, including hospitalization, surgery, use of antibiotics or other medication and underlying diseases, were obtained for each participant during a short interview by a medical doctor. Swabs obtained from both anterior nares of each individual were immediately streaked onto mannitol salt agar ORSAB (Oxoid). Plates were incubated at 35oC for 48 h. Colonies demonstrating an intense blue colour were subcultured onto blood agar and incubated overnight at 35oC. Species identification was performed by standard methods. Susceptibility profile to a wide variety of antimicrobial agents was determined by the disk diffusion method according to the current CLSI guidelines. Isolates were also tested by an oxacillin disk and a cefoxitin disk to confirm methicillin resistance. MRSA isolates were defined as community-associated according to established criteria. MRSA isolates were characterized by multi-locus sequence typing (MLST) and pulsed-field gel electrophoresis (PFGE) of chromosomal DNA SmaI digests. MRSA were additionally characterized by spa typing. Detection of mecA as well as SCCmec typing was carried out by PCR. Genes lukS-PV and lukF-PV encoding Panton-Valentine leukocidin (PVL) were also identified. Results. A total of 959 individuals were enrolled in the study. Nine of the 959 participants (0.94%) were colonized with MRSA. Among the demographic and clinical variables, prior hospitalization and use of inhaled corticosteroids appeared to be correlated with an increased risk for MRSA colonization (P<0.01). One isolate was resistant to tetracycline and two isolates exhibited intermediate susceptibility to fusidic acid. Eight isolates exhibited similar PFGE patterns (type A) not differing by more than three bands, correlated to ST30 by MLST. The chromosomal fingerprint of the ninth isolate was distinct (type C) belonging to ST80 by MLST. A total of five spa types were identified (3 t012, 2 t018, 2 t046, 1t044, 1 t1051). ST80 strain was classified as t044, a spa type strongly associated with this particular lineage. SCCmec typing revealed that all isolates possessed the SCCmec type IV. Genes lukF-PV and lukS-PV encoding PVL were detected only in the ST80 isolate.

Στόχος διατριβής. Η επιδημιολογική διερεύνηση του μεθικιλλίνη-ανθεκτικού S.aureus της κοινότητας (CA-MRSA) στην Ελλάδα. Μελετήθηκε η ρινική μικροβιοφορία CA-MRSA σε 959 άτομα και σε χρονικό διάστημα έντεκα μηνών. Όλα τα άτομα ήταν υγιή και συμπλήρωσαν συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο πριν τη δειγματοληψία. Μικροβιολογική μελέτη. H δειγματοληψία πραγματοποιήθηκε και από τις δυο πρόσθιες ρινικές χοάνες κάθε ατόμου, με ακόλουθο ενοφθαλμισμό της ληφθείσας χλωρίδας σε θρεπτικό υλικό ORSAB (Oxoid) και η επώαση σε κλίβανο στους 35 βαθμούς Κελσίου για 48 ώρες. Η ανάπτυξη μπλε αποικιών ήταν ενδεικτική ανάπτυξης MRSA. Όσα στελέχη ταυτοποιήθηκαν ως S.aureus, ελέγχθηκαν ξανά ως προς την αντοχή τους στην οξακιλλίνη (Kirby-Bauer για οξακιλλίνη, κεφοξιτίνη / E-test για οξακιλλίνη). Ακολούθησαν οι δοκιμασίες ευαισθησίας στα αντισταφυλοκοκκικά αντιβιοτικά (Kirby-Bauer) και στο φουσιδικό οξύ (E-test). Μοριακός έλεγχος. Τα CA-MRSA στελέχη μελετήθηκαν για τους γόνους mecA (αντοχή στη μεθικιλλίνη) και lukF-lukS (λευκοκτονίνη Panton-Valentine) και τυποποιήθηκαν ως προς το SCCmec (SCCmec typing), την πρωτεΐνης Α του S.aureus (spa typing), τους τύπους MLST (Multilocus Sequencing Typing) και PFGE (Pulse-field gel electrophoresis). Αποτελέσματα. Η ελληνική μικροβιοφορία CA-MRSA προσδιορίστηκε στο 0,94%. Η στατιστική ανάλυση φανέρωσε ως στατιστικά σημαντικούς παράγοντες για αποικισμό CA-MRSA α) τη χρήση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών σκευασμάτων το τελευταίο δίμηνο (P<0.01), β) τη νοσηλεία σε παθολογικές κλινικές (P<0.01), γ) τον τόπο μόνιμης κατοικίας (Ηλεία, P<0.01, και Χανιά P<0.01), δ) τη χρονική περίοδο συλλογής των ρινικών δειγμάτων (Αύγουστος, P<0.001, και Οκτώβριος, P<0.05). Όλα τα στελέχη βρέθηκαν μη πολυανθεκτικά. Ενδιάμεση ευαισθησία στο φουσιδικό οξύ εμφάνισαν δυο στελέχη, ενώ ένα στέλεχος ήταν ανθεκτικό στην τετρακυκλίνη. Τα αποτελέσματα του μοριακού ελέγχου για το γόνο mecA αυτά είναι σε συμφωνία με τα αντίστοιχα αποτελέσματα ευαισθησίας για την οξακιλλίνη (E-test) και την κεφοξιτίνη (Kirby-Bauer). Η SCCmec τυποποίηση κατέδειξε ότι όλα στελέχη φέρουν τον τύπο SCCmec IV. Ένα μόνο στέλεχος έφερε τα γονίδια lukF-lukS. Η spa τυποποίηση έδειξε ότι τα απομονωθέντα στελέχη CA-MRSA ανήκουν σε 5 spa τύπους. Η διενέργεια PFGE και MLST κατέδειξε ότι το στέλεχος spa t044 ανήκει στον PFGE τύπο C (ST80), ενώ τα υπόλοιπα στελέχη συγκαταλέγονται στον PFGE τύπο Α (ST30).