Μεταβολές του φυσικού και ιστορικού περιβάλλοντος κατά τη διαδικασία οικιστικής εξάπλωσης: η περίπτωση της υδρολογικής λεκάνης του χειμάρρου Ράχιανη και της ευρύτερης περιοχής της Αρχαίας Κορίνθου

Abstract

Για την κατανόηση της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος σε συνάρτηση με τα σύγχρονα χωρικά σχήματα οργάνωσης (patterns) της αστικής ανάπτυξης (π.χ. οικονομικών δραστηριοτήτων και χρήσεων γης, κυκλοφορίας, κατασκευών, υποδομών), είναι αναγκαίο να διερευνήσουμε το πώς οι παράγοντες της αστικοποίησης δημιουργούν επιπτώσεις στη δομή και τη λειτουργία του τοπίου. Η διερεύνηση και ερμηνεία σύνθετων ζητημάτων, όπως η διατήρηση της βιοποικιλότητας, οι μεταβολές του μικροκλίματος, ο κατακερματισμός των φυσικών συστημάτων, η διαχείριση των φυσικών πόρων σε συνάρτηση με τους τύπους και τους τρόπους αστικής ανάπτυξης, δημιουργεί την ανάγκη διαμόρφωσης σύνθετης διεπιστημονικής προσέγγισης, για την ερμηνεία των χωρικών και περιβαλλοντικών φαινομένων. Αντικείμενο της παρούσας διατριβής είναι η διερεύνηση των επιπτώσεων των μορφών και διαδικασιών της αστικής ανάπτυξης στη λειτουργία ενός φυσικού και ιστορικού τοπίου. Η διεπιστημονική προσέγγιση των ζητημάτων αστικής ανάπτυξης-περιβάλλοντος-τοπίου αναφέρεται σε δύο επίπεδα: Στο επίπεδο της μεθοδολογικής προσέγγισης, δηλαδή του συσχετισμού εννοιών, όρων και προσεγγίσεων φαινομένων του οικιστικού χώρου με καθοριστικές επιδράσεις στο περιβάλλον-τοπίο, τα οποία αποτελούν αντικείμενο έρευνας διαφορετικών επιστημονικών περιοχών Στο χωρικό επίπεδο μιας συγκεκριμένης περιοχής- μελέτης περίπτωσης με ιστορία κατοίκησης που χαρακτηρίζεται από πρόσφατες οικιστικές αναπτύξεις με σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο ιστορικό τοπίο. Οι στόχοι της διατριβής είναι: Ο εντοπισμός των μετασχηματισμών σε ένα οικιστικό χώρο που συνεπιφέρουν καθοριστικές μεταβολές στο περιβάλλον-τοπίο και η επισήμανση των διαδικασιών και των παραγόντων παραγωγής τους Η διαπίστωση των οριακών φαινομένων, καθώς και των όρων και των προϋποθέσεων για τη διατήρηση ενός φυσικού-πολιτισμικού περιβάλλοντος και τη βιωσιμότητα του οικιστικού ιστού.