Ανοσοϊστοχημική έκφραση της γαλεκτίνης-3, των κυτοκερατινών, της λακτοφερίνης, της σερουλοπλασμίνης και του εκκριτικού παράγοντα σε καλοήθεις και κακοήθεις θυρεοειδικές εξεργασίες

Abstract

The aim of this clinico-pathological study was to investigate the immunochistochemical expression of cytokeratins (CK-19, CK-20), galectin-3 (Gal-3), lactoferin (LF), ceruloplasmin (CP), secretoty component (SC), chromogranin-A (CgA), HBME-1, TTF-1, thyreoglobulin (Thyr), calcitonin (Calc) and Synaptophysin (Syn), their possible diagnostic role in a series of well-differentiated thyroid neoplasms with follicular architecture, as well as their clinical and demographic features. The immunochistochemical expression of the above mentioned markers and the medical registry of Areteion Hospital in a series of 148 papillary carcinomas, 21 follicular carcinomas, 50 follicular adenomas and 21 atypical thyroid neoplasms were retrospectively studied. The statistical analysis was performed by comparing the percentages of each observation using the two-way classification method and the statistical test X2 was performed as criterium of correlation of the qualitative features. As far as the clinical and demographic features of the atypical neoplasms concerns, the following conclusions can be pointed out: • they occurred in patients with similar mean (and median) age, just as in patients with papillary carcinomas, • their rates of multicentricity and their coexistence with goiter were smaller than the respective rates of papillary carcinomas and higher than the respective rates of follicular carcinomas and follicular adenomas, • they were correlated with the highest rate of associated thyroiditis and with the smallest rate of coexistent hyperthyroidism, • their cervical lymph nodes metastases rates were smaller than that of papillary carcinomas and higher than that of follicular carcinomas and adenomas, • their reccurence rate was 0%, just as the other neoplasms, • their tumor size was larger than that of papillary carcinomas and in the great percentage of them (just like follicular carcinomas and adenomas) the tumor size was ranged between 1cm to 3 cm. Comparing the immunochistochemistry between papillary carcinomas and atypical neoplasms, statistically significant differences were observed in the expression of the following markers: CK-19, Gal-3, CP, SC, HBME-1 and LF. Comparing the immunochistochemistry between follicular carcinomas and atypical neoplasms, statistically significant differences were observed in the expression of the following markers: Gal-3, CP, SC and Thyr. Comparing the immunochistochemistry between follicular adenomas and atypical neoplasms, statistically significant differences were observed in the expression of the following markers: CK-19, CK-20, Gal-3, CP, SC, HBME-1 and Thyr. Taking into account all the clinical and immunochistochemical features of the atypical neoplasms, we can conclude that although their immunochistochemical profile classifies them in the histogenetic link between follicular adenomas and the well-differentiated thyroid carcinomas, their clinical features and biological behaviour are somewhat controversial. As far as their diagnosis concerns, it seems that at the moment it should be based primarily on histopathological criteria and should not be influenced by the results of the immunohistochemistry, until more data about the natural history and the histogenesis of those borderline lesions come out or other more specific and pathognomonic markers be descovered.

Σκοπός αυτής της κλινικο-παθολογοανατομικής εργασίας είναι η μελέτη της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης των κυτοκερατινών (CK-19, CK-20), της γαλεκτίνης-3, της λακτοφερίνης, της σερουλοπλασμίνης, του εκκριτικού παράγοντα, της χρωμογρανίνης-Α, του HBME-1, του TTF-1, της θυρεοσφαιρίνης, της συναπτοφυσίνης και της καλσιτονίνης, η διερεύνηση του πιθανού διαγνωστικού ρόλου αυτών των δεικτών σε καλά διαφοροποιημένα νεοπλάσματα του θυρεοειδούς αδένος θυλακιοκυτταρικής αρχιτεκτονικής καθώς και η μελέτη των κλινικών και δημoγραφικών χαρακτηριστικών τους. Μελετήθηκαν αναδρομικά από το αρχείο του Αρεταίειου Νοσοκομείου οι ιατρικοί φάκελοι 148 ασθενών με θηλώδες καρκίνωμα, 21 ασθενών με θυλακιώδες καρκίνωμα, 50 ασθενών με θυλακιώδες αδένωμα και 21 με άτυπο νεόπλασμα. Παράλληλα, εξετάσθηκε η ανοσοϊστοχημική έκφραση των προαναφερθέντων δεικτών, σε τομές κύβων παραφίνης. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε συγκρίνοντας τις συχνότητες των παρατηρήσεων στις επί μέρους ταξινομητικές κατηγορίες με τη μέθοδο της διαξονικής ταξινόμησης και η στατιστική δοκιμασία Χ2 εφαρμόστηκε ως κριτήριο συσχέτισης των ποιοτικών χαρακτηριστικών. Σε ό,τι αφορά τα κλινικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά των άτυπων νεοπλασμάτων που μελετήσαμε, προέκυψαν τα ακόλουθα συμπεράσματα: • παρουσιάζουν παρόμοιο μέσο όρο (και διάμεση τιμή) ηλικίας εμφάνισης με τα θηλώδη καρκινώματα, • παρουσιάζουν ενδιάμεσα ποσοστά πολυεστιακότητας και συνύπαρξης με βρογχοκήλη μεταξύ των θηλωδών καρκινωμάτων (που παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά) και των θυλακιωδών καρκινωμάτων και αδενωμάτων (που παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά), • συσχετίζονται με το πλέον υψηλό ποσοστό υποκείμενης θυρεοειδίτιδος και με το πλέον χαμηλό ποσοστό συνυπάρχοντος υπερθυρεοειδισμού, • εμφανίζουν ενδιάμεσα ποσοστά συνυπάρχουσας τραχηλικής λεμφαδενοπάθειας, μεταξύ των θηλωδών καρκινωμάτων και των θυλακιωδών καρκινωμάτων και αδενωμάτων, • παρουσιάζουν μηδενικό ποσοστό υποτροπής, όπως και τα υπόλοιπα μελετηθέντα νεοπλάσματα, • τείνουν να παρουσιάζουν μεγαλύτερο μέγεθος σε σχέση με τα θηλώδη καρκινώματα και τα περισσότερα εξ αυτών (όπως επίσης και τα θυλακιώδη καρκινώματα και αδενώματα) παρουσιάζουν μέγεθος μεταξύ 1cm και 3cm. Κατά τη σύγκριση της ανοσοϊστοχημείας του θηλώδους καρκινώματος με το άτυπο νεόπλασμα, στατιστικά σημαντικές διαφορές των ποσοστών ανοσοϊστοχημικής έκφρασης προέκυψαν για τους δείκτες: CK-19, GAL-3, CP, SC, HBME-1 και LF. Κατά τη σύγκριση της ανοσοϊστοχημείας του θυλακιώδους καρκινώματος με το άτυπο νεόπλασμα, στατιστικά σημαντικές διαφορές προέκυψαν για τους δείκτες: GAL-3, CP, SC και THYR. Κατά τη σύγκριση της ανοσοϊστοχημείας του θυλακιώδους αδενώματος με το άτυπο νεόπλασμα, στατιστικά σημαντικές διαφορές προέκυψαν για τους δείκτες: CK-19, CK-20, GAL-3, CP, SC, HBME-1 και THYR. Λαμβάνοντας υπόψη τα κλινικά και τα ανοσοϊστοχημικά χαρακτηριστηκά των ατύπων νεοπλασμάτων, μπορούμε να πούμε, ότι παρότι το ανοσοϊστοχημικό profile αυτών των νεοπλασμάτων τα κατατάσσει στο μέσον της ιστογενετικής εξέλιξης μεταξύ των θυλακιωδών αδενωμάτων και των καλά διαφοροποιημένων καρκινωμάτων του θυρεοειδούς, τα κλινικά τους στοιχεία και η βιολογική τους συμπεριφορά δίνουν αντικρουόμενα αποτελέσματα. Όσον αφορά τη διάγνωσή τους, φαίνεται ότι θα πρέπει κυρίως να βασίζεται στα παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά τους και δε θα πρέπει να επηρεάζεται από τα αποτελέσματα της ανοσοϊστοχημείας, μέχρις ότου νεότερα δεδομένα για τη φυσική ιστορία και την ιστογένεση αυτών των οριακών βλαβών, γίνουν γνωστά ή την ανακάλυψη νέων δεικτών, περισσότερο ειδικών και παθογνωμονικών για τις βλάβες αυτες.