Φυσική ιστορία και διαφορική διάγνωση της HBeAg αρνητικής χρόνιας HBV λοίμωξης με αρχικά φυσιολογικές τρανσαμινάσες

Abstract

We evaluated the longitudinal changes of serum HBV DNA levels in two cohorts of untreated patients with HBeAg-negative chronic HBV infection. We studied 185 inactive HBV carriers and 165 chronic hepatitis B (CHB) patients classified according to their ALT activity within the first year of close follow-up. Serum HBV DNA levels were determined by polymerase chain reaction in sera drawn at baseline in all patients, at year-1 in carriers or last pre-therapy visit in CHB patients and during ALT elevations in carriers progressing to CHB. HBV DNA levels at any occasion were ?100, ?2,000 or ?20,000 IU/mL in 76%, 24% or 0% of carriers and in 100%, 95% or 81% of CHB patients. The cumulative progression rate from carrier to CHB was 10%, 15%, 24% at 2-, 3-, 5-years and was independently associated with higher baseline ALT (always within traditional normal range) and baseline HBV DNA ?2,000 or ?5,000 IU/mL. In 24 carriers who progressed to CHB, HBV DNA increased by >1 log10 IU/mL. During follow-up, HBV DNA change ?1 log10 IU/mL was observed in 57% of CHB patients. In conclusion, serum HBV DNA levels are detectable in the majority of inactive HBsAg carriers exceeding 2,000 IU/mL in only 26% and 20,000 IU/mL in none of them. Carriers have approximately 15% 3-year risk of progression to CHB, which is associated with higher baseline ALT and viremia ?2,000-5,000 IU/mL. Approximately 20% of HBeAg-negative CHB patients have HBV DNA <20,000 IU/mL with fluctuations >1 log10 occurring in the majority of them.

Αξιολογήσαμε τις διαχρονικές μεταβολές των επιπέδων του HBV DNA σε δύο ομάδες ασθενών με HBeAg-αρνητική χρόνια HBV λοίμωξη που δεν έλαβαν θεραπεία. Μελετήθηκαν 185 ανενεργοί φορείς του HBV και 165 ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧΗΒ) που ταξινομήθηκαν με βάση την δραστηριότητα της ALT τον πρώτο χρόνο της στενής παρακολούθησης τους. Τα επίπεδα του HBV DNA προσδιορίστηκαν με αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης στον ορό των ασθενών κατά την ένταξη στην μελέτη, τον πρώτο χρόνο στους φορείς ή κατά την τελευταία επίσκεψη προ της λήψης θεραπείας και κατά τη διάρκεια της αύξησης της ALT στους φορείς που μετέπεσαν σε ΧΗΒ. Τα επίπεδα του HBV DNA σε κάθε περίπτωση ήταν ?100, ?2.000 ή ?20.000 IU/mL στο 76%, 24% ή 0% των φορέων και στο 100%, 95% ή 81% των ασθενών με ΧΗΒ. Το ποσοστό της αθροιστικής μεταπτώσεως από τη ανενεργό φορία στην ΧΗΒ ήταν 10%, 15%, 24% τον 2-, 3-, 5-χρόνο και συσχετίστηκε ανεξάρτητα με υψηλότερη ALT κατά την ένταξη (πάντοτε εντός του φυσιολογικού εύρους) και HBV DNA κατά την ένταξη ?2.000 ή ?5.000 IU/mL. Στους 24 φορείς που μετέπεσαν σε ΧΗΒ, το HBV DNA αυξήθηκε κατά >1 log10 IU/mL. Κατά την διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης μεταβολή του HBV DNA κατά >1 log10 IU/mL παρατηρήθηκε στο 57% των ασθενών με ΧΗΒ. Συμπερασματικά τα επίπεδα του HBV DNA ήταν ανιχνεύσιμα στην πλειονότητα των ανενεργών φορέων του HBsAg υπερβαίνοντας τις 2.000 IU/mL μόνο στο 26% και 20.000 IU/mL σε κανέναν από αυτούς. Οι φορείς έχουν περίπου15% 3-ετή πιθανότητα μετάπτωσης σε ΧΗΒ, που συσχετίστηκε με υψηλότερη ALT κατά την ένταξη στην μελέτη και ιαιμία ?2.000-5.000 IU/mL. Περίπου 20% των HBeAg-αρνητικών ασθενών με ΧΗΒ έχουν HBV DNA <20.000 IU/mL με διακυμάνσεις >1 log10 στην πλειονότητα εξ αυτών.