Η επίδραση των θυρεοειδικών ορμονών στην ανάπλαση του ισχιακού νεύρου σε Lewis rats

Abstract

Introduction: The aim of the current study was the examination of the action of thyroid hormones in peripheral nerve regeneration after controlled traumatic lesion of the sciatic nerves in rats. Methods: Forty adult male Lewis rats were randomised in four groups. In the first two groups a complete transection of the right sciatic nerves was bridged with silicone tubes. After operations the gap between the stumps was six millimeters in length. In the first group T3 solution was used to fill the tube while a sterile buffer solution was used in the second group. In the third group of ten animals there was a sham operation with surgical incision and mobilisation of the sciatic nerve without any other intervention. In the last group of six animals a 1cm segment of the nerve was excised and the stumps were reversed to exclude the possibility of regeneration. The process of peripheral nerve regeneration was assessed by functional indices. The midstance angle at the ankle was used as a kinematic index and the withdrawal reflex was used to evaluate the return of sensory function. At the end of the functional evaluations, histologic and immunocytochemical evaluation of the newly formed structures were undertaken. Results: The evaluation of the functional indexes revealed a statistical significant difference in the return of sensory function with the use of T3. On the third evaluation at nine weeks postoperatively, the sensory results of the T3 group were significantly different from the buffer control group. The results of the kinematic indexes were not different between the two groups. Conclusion: T3 seems to accelarate the return of sensory function after complete transection of the sciatic nerves in Lewis rats. This may be of important therapeutic relevance.

Εισαγωγή: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η μελέτη της δράσης της θυρεοειδικής ορμόνης στην ανάπλαση μετά από τραυματική βλάβη του ισχιακού νεύρου επίμυων. Μεθοδος: Σαράντα άρρενες επίμυες τύπου Lewis τυχαιοποιήθηκαν σε τέσερρις ομάδες. Στις δύο πρώτες ομάδες έγινε διατομή του δεξιού ισχιακού νεύρου και γεφύρωση του χάσματος με σωλινίσκο σιλικόνης. Το δημιουργηθέν χάσμα μεταξύ των κολοβωμάτων ηταν μήκους έξι χιλιοστών. Στην πρώτη ομάδα χρησιμοποιήθηκε για την πλήρωση του σωλινίσκου θυρεοειδική ορμόνη ενώ στη δεύτερη χρησιμοποιήθηκε ουδέτερο ρυθμιστικό διάλυμα. Στην τρίτη ομάδα αποτελούμενη από δέκα επίμυες διενεργήθηκε χειρουργική τομή και παρασκευή του ισχιακού νεύρου χωρίς όμως οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση. Στην τελευταία ομάδα έξι επίμυων διενεργήθηκε χειρουργική παρασκευή του νεύρου, εκτομή τμήματος ενός εκατοστού αυτού και αναστροφή των κολοβωμάτων έτσι ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ανάπλασης. Η πρόοδος της νευρωνικής ανάπλασης αξιολογήθηκε με λειτουργικές μεθόδους. Η γωνία στην ποδοκνημική στη φάση του mid-stance ήταν ο κινητικός δείκτης και το αντανακλαστικό της απόσυρσης χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της αισθητικής λειτουργίας. Με το πέρας των λειτουργικών αξιολογήσεων έγινε ιστολογική και ανοσοϊστοχημική μελέτη των νεοσχηματισμένων δομών. Αποτελέσματα: Μετά την αξιολόγηση των λειτουργικών δεικτών μεταξύ των ομάδων της μελέτης αναδείχτηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά στην πρόοδο της αποκατάστασης της αισθητικής λειτουργίας με τη δράση της θυρεοειδικής ορμόνης. Συγκεκριμένα στην τρίτη αξιολόγηση στις εννέα εβδομάδες μετεγχειρητικά, το εύρος των αποτελεσμάτων του αισθητικού λειτουργικού δείκτη της ομάδας με τη θυρεοειδική ορμόνη, διέφερε στατιστικώς σημαντικά από το αντίστοιχο της ομάδας με το ρυθμιστικό διάλυμα.. Ανάλογη πρόοδος δεν σημειώθηκε κατα την αξιολόγηση του κινηματικού δείκτη της ποδοκνημικής. Συμπέρασμα: Φαίνεται ότι η θυροειδική ορμόνη επιταχύνει την επάνοδο της αισθητικότητας μετά από πλήρη διατομή και γεφύρωση με σωλινίσκο σιλικόνης του ισχιακού νεύρου σε επίμυες τύπου Lewis. Αυτή της η δράση μπορεί να έχει θεραπευτική σημασία.